Tamara Hanegraaf (55), weduwe van de Brugse misdaadauteur Pieter Aspe, toont zich opgezet met het nieuwe boek ‘Reünie’ van Jonas Boets. Deze 42-jarige schrijver brengt er een verhaal met de nog jonge commissaris Pieter Van In in de hoofdrol. “Het boek leest vlot en is boeiend. Ik ben ook blij dat er een belangrijk maatschappelijk thema als pestgedrag in aan bod komt.”
Pieter Aspe’s weduwe Tamara Hanegraaf kwam donderdagnamiddag naar Brugge afgezakt om er in café Vlissinghe samen met uitgeverij Manteau het boek ‘Reünie’ voor te stellen. In het boek van de hand van Jonas Boets, die al twintig jaar kinder- en jongerenboeken schrijft, wordt het verhaal gedaan van een schoolreünie in het Brugse Sint-Lodewijkscollege waarbij een priester-leraar dood wordt aangetroffen in zijn klaslokaal. De politieman die de moord moet onderzoeken, is de nog jonge en single commissaris Pieter Van In.
Geen rust meer in Brugge
“De uitgeverij had me natuurlijk gepolst toen ze het idee hadden om in een nieuw boek te werken rond de figuur van Pieter Van In en ik heb mijn akkoord gegeven”, vertelt Tamara Hanegraaf. Het was voor het eerst sinds haar verhuis uit Brugge terug naar haar roots in Mol, dat ze terug in Brugge is: de stad waar ze vijf jaar woonde samen met Pieter Aspe, ook wel bekend als Pierre Aspeslach. “In Brugge blijven wonen na de dood van mijn man was voor mij niet mogelijk. Ik vond hier geen rust. Maar ik heb wel nog veel goede vrienden overgehouden aan mijn tijd in Brugge, onder meer enkele buren, en die ga ik nu graag nog bezoeken.”
“Ik wacht nu nog op een tastbare herinnering aan Pieter in het Brugse stadsbeeld, maar dat komt er maar niet van…”
Tamara toont zich erg tevreden met het resultaat van het nieuwe boek. “Jonas heeft dat heel goed gedaan maar je mag het natuurlijk niet 1 op 1 gaan vergelijken met het werk van Pieter; hij creëerde die personages en verhalen vanuit zijn eigen achtergrond. Jonas zal ook vanuit zijn eigen ervaringen schrijven. Het boek leest zeker vlot en is erg boeiend. Ik ben ook tevreden dat hij er een maatschappelijk thema zoals pestgedrag en gepest worden in aan bod laat komen. Ja, ik kijk wel uit naar nog meer boeken waarin zo’n thema’s aan bod komen. Dit boek, waar wellicht een reeks uit voortkomt, is ook wel goed om de nagedachtenis aan Pieter levend te houden. Dat is dus zeker positief, maar eigenlijk wacht ik nog altijd op een vaste, tastbare herinnering voor hem in het Brugse straatbeeld. Hij heeft toch veel betekend voor deze stad, maar het komt er precies maar niet van…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
