Voormalige rijkswachter uit Ieper debuteert als auteur: “Ode aan vriendschap en verbondenheid”

Als een voormalige rijkswachter en later lid van de federale gerechtelijke politie in Ieper na zijn pensioen beslist om een boek te schrijven, dan zou je verwachten dat het zich afspeelt in dat milieu. Niet zo bij Patrick De Splenter, die zich verdiepte in zijn familiearchief dat dankzij de verzamelwoede van wijlen vader Alfons bewaard was gebleven. De voorgeschiedenis van zijn eerste roman ‘Uiterwaard’ is een verhaal op zich.

In 2012 startte Patrick in aanloop van zijn pensioen met een cursus ‘literaire creatie’. “Dat was een driejarige cursus aan dé Academie waarbij je aan het einde een portfolio met teksten moet afleveren. Ik wilde af van mijn technische ambtenarenstijl en kreeg heel goede tips van dichter-docenten Sylvie Marie en David Troch. We leerden literatuurgenres, technieken en stijlmiddelen kennen en je beoordeelde aangebrachte teksten van collega’s in de les.”

“Al vlug had ik het idee om een kleine familiesaga te schrijven op basis van het mooie familiearchief dat mijn vader bewaard had. Dat deed ik vooral in het sabbatjaar dat ik nam tussen het tweede en derde jaar. Ik nam me voor om twee hoofdstukken per maand te schrijven. Dat deed ik volgens een bepaald stramien: enkel in de namiddag, aan de keukentafel, met potlood en papier. Die pennenvruchten leverden 110.000 woorden op en vormden de basis voor mijn roman Uiterwaard.”

Niet te West-Vlaams

Na het beëindigen van zijn schrijverscursus liet Patrick dit even rusten en na corona nam hij het neergeschreven verhaal voor een laatste keer onder de loep. “Het schrijven op zich was niet zo moeilijk, maar als West-Vlaming moet je oppassen niet te ‘West-Vlaams’ te schrijven, ook al bestempelen Antwerpenaren en Nederlanders het als ‘exotisch’. Het allermoeilijkste was het loslaten van je tekst, want je leest en herleest, schrapt en voegt woorden toe elke keer je het manuscript ter hand neemt.”

Zes personages

Zonder te veel van het plot te willen verklappen wil Patrick wel meegeven dat het een Vlaams verhaal is over het leven van zes personages. “Je zou het nog het best als een loflied over vriendschap en verbondenheid kunnen omschrijven en ja, er komen gendarmes en veldwachters in voor. Het verhaal begint net voor de Eerste Wereldoorlog en eindigt kort na de Tweede, al is het absoluut geen oorlogsverhaal. Je denkt kortverhalen te lezen, maar plots smelten die samen tot een groot verhaal. Op het einde van mijn vertelling ben ik eigenlijk zelf wel verbaasd over de gelijkenissen tussen toen en nu.”

Schrijven is durven

Patrick heeft samen met zijn echtgenote Chantal Mulleman een dochter Saskia (woont/werkt in Ieper) en een zoon, Maarten (actief in het muziekwereldje, woont/werkt in Antwerpen). “Maarten zegt me dat hij met mijn roman op termijn wel iets muzikaal wil doen, eventueel met zang of desnoods enkel instrumentaal. Zelf vind ik nu al het muziekstuk Pax Pro Patria dat Maarten schreef voor het In Flanders Fields Museum naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van het gedicht In Flanders Fields van John McCrae heel goed matchen met Uiterwaard.”

Als Patrick alles mocht overdoen, dan zou hij alvast veel vroeger beginnen. “Schrijven is durven en je laten gaan in wat je neerpent. Deze debuutroman is een eerste literaire aanzet tot meer en ik hoop in de toekomst nog fictie te kunnen schrijven. Een ernstige theatermonoloog zou ik zeker ook zien zitten en tussendoor waag ik me ook wel eens aan een schrijfwedstrijd, zoals de tweejaarlijkse Ieperse Gerard Vermeerschwedstrijd of de Jotie T’Hooft Poëziewedstrijd, tot zelfs liedjesteksten.”

Spannende posts

Met Spring Produkties heeft Patrick alvast een lokale uitgever gevonden in zijn eigen Ieper, waar hij heel fier op is. “Zij ontzorgen me echt bij de publicatie van een boek, zodat ik me op de essentie kan concentreren: dat is van letters woorden maken die samenkomen in een verhaal, zoals Uiterwaard.” Ondertussen heeft Patrick ook al de sociale media warm weten te maken voor zijn eerste boek, want hij heeft er een eigen Facebookpagina voor gemaakt waarop hij spannende posts publiceerde voor zijn 392 pagina’s tellende literair debuut. En daarin kun je toch een beetje zijn verleden als speurder ontwaren.

(SD)