Kortrijkzaan Guy Devos schreef samen met zijn kompaan Erik Van den Storme het boek ‘De geschiedenis van Ten Bel’. Het boek schetst het verhaal van de steile opgang én de teloorgang van het prestigieuze luxe-resort Ten Bel in Tenerife.
Over het vakantiecomplex Ten Bel is al heel wat inkt gevloeid. Zowel voor, gedurende, als na de realisatie van het complex zijn talloze artikels, reportages en reacties over het vakantiedorp de revue gepasseerd.
“In 2016 ontstond er een niet onaardige hetze na een eerder controversiële reportage van Annemie Struyf over Tenerife. Niet het mooie eiland, niet de cultuur en niet de toeristische plaatsjes kwamen overvloedig in beeld, wel de teloorgang van een deel van Ten Bel werd ondubbelzinnig in beeld werd gebracht”, vertelt Guy Devos (68), gepensioneerd technicus typograaf en beroepsbrandweerman. Hij woont al enkele decennia in Tenerife. “Ik werd verliefd op het eiland zelf en op het klimaat.” Hij houdt van schrijven en schrijft voor een netwerk en heeft als columnist een blog. Dat resulteerde in een eerste boek ‘Alles over Tenerife’. Nu is er zijn tweede boek ‘De geschiedenis van Ten Bel’, dat hij samen met Mechelaar en Tenerife-kenner Erik van den Storme schreef.
“De aanleiding om het boek te schrijven is de zoektocht naar het bronzen beeld van de stichter van Ten Bel, Michel Huygen, dat ooit pronkte op de Plaza Mayor. Het beeld verdween en niemand weet waar het naartoe is.” Het boek schetst het historisch correcte verhaal van de opgang en vooral de neergang en verloedering van het vakantiedomein.
Tegenwind
In 1963 gaf Antwerpenaar Michel ‘Jhon’ Huygen het startschot van Ten Bel, een massa-toeristisch experiment zonder voorgaande met zwembaden, tennisvelden, eet- en drankgelegenheden en een winkelcentrum. Het zou het epicentrum worden van vertier en onbezorgdheid waar honderdduizenden Vlamingen zich in de loop der jaren kwamen amuseren.
Huygen werkte bij de Belgische huurders en eigenaars met koop- en verhuurcontracten met gegarandeerde opbrengst. “De ondergang van Ten Bel begon 10 jaar na de oprichting. In 1973 kreeg Europa te maken met de oliecrisis en inflatie. Ook in Spanje. De economie stortte in: de prijs van bouwmaterialen steeg fors en stakingen voor meer wedde en minder werk bij het Spaanse werkvolk waren schering en inslag. Het complex werd niet afgewerkt. Er kwamen ook minder toeristen”, zegt Guy Devos.
“Door het feit dat de appartementen in 1973 werden verkocht tegen een vaste prijs, ook een verkoop op plan genoemd, kregen Michel Huygen en de zijnen een serieus cashflowprobleem binnen hun financieel beleid. De groep kreeg vanaf 1975 veel tegenwind van mistevreden eigenaars die hun opbrengst zagen dalen, te late uitbetalingen van de huuropbrengsten kregen en een duurdere uitbating extra moesten betalen, wat ze weigerden. Talloze vergaderingen, tientallen voorstellen en een paar verzoeningspogingen gingen de mist in. Er volgde op diverse fronten een juridisch debacle. Voor Spaanse en Belgische rechtbanken werden procedures gevoerd en Ten Bel ging ten onder.”
Getuigenissen
Het boek is een historisch correct gereconstrueerd verhaal met getuigenissen van tientallen mensen die de Ten Bel-periode van dichtbij meemaakten: intimi, medewerkers, dichte en verre vrienden, kennissen, klanten, leveranciers, zakenpartners en familie van Michel Huygen. “We gingen op zoek naar de waarheid achter de schermen van het prestigieuze project dat in principe enkel maar kon slagen, maar finaal ook fout uitdraaide. De inhoud is zowel onthutsend als ontroerend, en zowel hilarisch als humoristisch”, aldus de auteurs.
“Wat werd er gepland en nooit gerealiseerd in het Ten Bel-project? Wat was de reden van de teloorgang? Was Michel Huygen een innemend mens? Wat met zoon Jan Huygen? Wat was het kapitaal en waaraan werd het besteed? Was er een kapitaaltekort? Is alle geld naar Ten Bel gevloeid? Wie is er vandaag in het bezit van de aandelen? Wat zijn ze nog waard? Veel vragen die in het boek een antwoord krijgen.” Jan Huygen kreeg in het laatste hoofdstuk van het boek ruimte om zijn verhaal te doen.
Op 24 januari 1992 werd de toen 75-jarige Michel Huygen veroordeeld door de 8ste Kamer van het Hof van Beroep van Antwerpen tot 5 jaar gevangenisstraf en een boete van 180.000 BEF voor zwendel. Zijn zoon Jan en zijn schoonzoon Karel Vissers werden beiden veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf met één jaar opschorting en een boete van 60.000 BEF. 79 burgerlijke partijen haalden hun slag thuis en kregen één frank morele schadevergoeding toegekend.
(PVH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
