Wie is in Waregem de grote kenner van literatuur? Het is een hypothetische vraag, maar de kans dat Jan Van Herreweghe in de shortlist belandt van de gegadigden, is groot. Met ‘Toverbergen van papier’ heeft hij zijn veertiende boek uitgegeven over… boeken. “Nog altijd lees ik er 160 tot 180 per jaar”, zegt de gepensioneerde bibliothecaris die op 28 april 65 wordt.
De passies van Jan Van Herreweghe in een paar woorden omschrijven, is niet gemakkelijk. Hij is bibliofiel, literatuurfanaat, literair reiziger, verzamelaar van door de auteurs gehandtekende boeken en verwoed kroniekschrijver van zijn talrijke culturele uitstappen. Wie facebook-vriend is van Jan, kan over zijn excursies van Brussel tot Oostende alles gedetailleerd meevolgen. Jan schrijft tegen alle regels van de sociale media in zeer breedvoerig maar met kennis van zaken, de nodige zelfrelativering en een vleugje humor. Maak kennis met de man die als ex-bibliothecaris van Harelbeke al Herman Brusselmans, Tom Lanoye en Wim Opbrouck een forum toen bijna nog niemand van hen gehoord had.
Jan je leverde zopas je veertiende boek af. Ik heb het met interesse gelezen, maar een breed publiek ga je er niet mee bereiken. Akkoord?
“Zeker en dat is ook niet de bedoeling. Ik ben in een nichemarkt actief, al heb ik heb wel een aantal heel gepassioneerde fans. Ik heb me ooit lam gesigneerd in Nederland. Nog altijd breng ik de nieuwe uitgave uit op minstens 200 exemplaren. Eigenlijk gaat het telkens om een bundeling van brieven aan de 80-jarige André uit Gent die ik meer dan twintig jaar geleden heb leren kennen op een culturele avond en met wie ik sindsdien een drukke correspondentie voer. Hij was toen nog drukker van beroep, zeer gecultiveerd en ik kon uren met hem praten over literatuur. Daaruit is een correspondentie voortgevloeid die we tot vandaag volhouden. De bibliofiele brieven komen in de boeken terecht.”
Je schrijft daarnaast lange stukken op Facebook over culturele uitstappen.
“Schrijven is mijn leven en sinds mijn pensioen heb ik Facebook ontdekt, het ideale medium om recensies en andere artikels te posten. Samen met mijn vrouw ga ik twee tot drie keer per week naar tentoonstellingen, boekpresentaties, lezingen van professoren of bezoeken we graven en standbeelden van culturele iconen. Daar schrijf ik dan graag over en het levert me tot mijn aangename verrassing ook veel likes en bedenkingen op.”
Zeggen dat je bezeten bent van literatuur, is een understatement. We praten hier tussen duizenden boeken in wat je ‘mijn boekenhuis’ noemt.
“Deze woning, niet ver van waar ik woon in Beveren-Leie, staat volgestouwd met boeken, zowel boven als beneden. Het gaat in hoofdzaak om literatuur. Zo vind je hier veel gesigneerde en van een opdracht voorziene exemplaren van schrijvers. Dit is een plek waar ik tot rust kom en waar ik graag vertoef.”
“Mijn liefde voor literatuur ontstond na een herexamen Nederlands”
Tot je zeventiende was je een boekenhater, schrijf je. Wanneer had het virus van de geschreven letters je te pakken?
“Na een herexamen Nederlands moest ik verplicht vijf romans lezen. Eén daarvan was De bende van Jan de Lichte van Louis Paul Boon. Ik raakte zo geboeid dat ik sindsdien een gepassioneerd lezer ben geworden.”
Verbazend dat je nadien dan toch in de eerste plaats een opleiding boekhouden, organisatie en fiscaliteit hebt gevolgd.
(lacht) “Ja mijn vader had een plan voor mij. Hij was docent economie die ook actief was in de verzekeringssector en hij dacht dat dit ook wel iets kon zijn voor mij. Toen ik die opleiding achter de rug had, wist ik vooral dat dit nooit mijn levensdoel kon zijn. Ik heb toen meteen daarna drie jaar bibliotheekschool gevolgd in Antwerpen. Na mijn militaire dienst ben ik als bibliothecaris van Harelbeke beginnen werken.”
Je bent inmiddels ook goed bekend in Waregems culturele kringen waar je een boekenclub leidt.
“Dat is me enkele jaren geleden gevraagd door Marc Vermeersch en Els Ghyselinck die op cultureel vlak erg goede dingen doen in Atelier Offline in de Groene Wandeling 62 in Waregem. Daar komen we om de drie maanden samen om een boek te bespreken. Het is een plezier om daarover in gesprek te gaan met gelijkgestemden.”
En tot slot. Wat vindt de gewezen bibliothecaris van Harelbeke van de bibliotheek van Waregem?
“Ik vind het er aangenaam vertoeven. Er is een goede werking en er zijn voldoende medewerkers. Dat is niet langer evident, want overal wordt beknibbeld op bibliotheekpersoneel. Het gebouw heeft ook een prachtige architectuur en de collectie is ook meer dan ok. Het enige wat er ontbreekt, is een mooie tentoonstellingsruimte die toelaat om er exposities te houden over kunst, met een link naar de collectie. Dat biedt altijd een meerwaarde.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
