Jackie Beun uit Nieuwpoort is 82 en nog altijd bezeten van schrijven: “Ik verdiep me momenteel in Koai Kerremesse”
Al zou je het hem niet nageven, Jackie Beun wordt op 9 mei 83 jaar. Hij zit nog boordevol ideeën en schrijft nog tal van stukken voor heemkundige tijdschriften. Hij heeft ook al tal van boeken op zijn actief staan en was indertijd een van de sterjournalisten van de Westkust. Hij kan het schrijven niet laten en is momenteel bezig met de geschiedenis van de Koai Kerremesse in Nieuwpoort.
Jackie Jacques Beun is een naam die klinkt als een klok in Nieuwpoort. Hij is een rasechte Nieuwpoortenaar en weinig mensen in de stad zijn zo op de hoogte van de Nieuwpoortse geschiedenis als hij. Gsm’s en computers zijn niet aan hem besteed, alles wat hij neerpent gebeurt met een gewone typmachine, maar zijn eigen harde schijf bevat heel wat interessante gegevens die hij graag deelt met anderen. Het bewijs daarvan zijn de 17 boeken die Jackie al publiceerde over Nieuwpoort en de visserij.
Visserij
“Schrijven heeft mij altijd al geboeid” zegt Jackie, “Nieuwpoort en de visserij zijn ook altijd mijn lievelingsonderwerpen geweest. Mijn visie is dat, als je over iets schrijft, je moet zorgen dat je het zelf begrijpt zodat je het op een deftige manier kunt uitleggen aan de lezers. Ik heb dit altijd voor ogen gehouden, ook toen ik voor de krant schreef.”
Jackie werkte voor zowat alle Vlaamse kranten en zelfs voor Nord-Eclair in Frankrijk, maar zijn naam stond ook onder meer dan 300 bijdragen voor heemkundige tijdschriften zoals Bachten de Kupe en de Biekorf. Nadat hij eerder schreef over onder meer de steenbakkerijen en begrafenisrituelen in Nieuwpoort, of over de binnenscheepvaart, de vuurtorens en de IJslandvaarders is hij zich nu aan het verdiepen in Koai Kerremesse.
Volksspelen
Vorig jaar verhuisde de Sint-Janskermis naar de Kaai in Nieuwpoort en kreeg de naam Koai Kerremesse, maar Koai Kerremesse bestond al jaren geleden. “Koai Kerremesse was de kermis bij uitstek van de vissers en vond plaats op de kaai en in de aanpalende straten. Vissers, handelaars, lossers en cafébazen organiseerden samen de kermis en het gebeurde vaak dat sommige vissers drie dagen en drie nachten aaneen kermis vierden. Het was een kermis pur sang met enkele kermiskramen, maar er werden ook volksspelen, zoals zaklopen of appeltje knap georganiseerd.
De kermis werd georganiseerd van 1928 tot 1973, maar door het minder aantal vissers en cafés stierf de kermis een stille dood. Jackie zelf is nog lang niet van plan om ermee op te houden en broedt al weer op nieuwe ideeën, die hij wil neerpennen.
(PB)
De bijdrage van Jackie Beun is binnenkort ook te lezen in het tijdschrift van de Vrienden van het Visserijmuseum.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier