Hugo Salens (58) werkt als begeleider bij maatwerkbedrijf De Oesterbank maar schrijft in zijn vrije tijd poëzie. Hij noemt zichzelf graag een verdichter. Hij bundelde een aantal van zijn impressies uit de laatste vijf jaar in zijn debuut ‘Vitamine P’. Bart Simoens (50) zorgde voor gepaste illustraties.
Onder het motto ‘De gedichten die je in deze bundel leest, zijn zelfbereide voedingssupplementen voor de geest.’ brengt Hugo Salens zijn eerste dichtbundel uit. De vitamine die in alle gedichten aanwezig is, wil onder meer poëzie (of ‘poëzietiviteit’ zoals hij het noemt) promoten, de lezer inspireren en een goed gevoel geven. Iets wat we soms wat missen in onze huidige samenleving.
Samenleving ontharden
Hugo studeerde jaren geleden af als sociaal assistent maar werkt al heel zijn leven in de groensector. Tegenwoordig volgt hij mensen van het maatwerkbedrijf de Oesterbank op die tewerkgesteld zijn bij de Groendienst. Deze job sluit nauwer aan bij zijn opleiding dan de vele jaren die hij in de private tuinbouw actief was. Poëzie lezen en schrijven is voor hem naast zijn werk een leuke en ontspannende bezigheid. Het zelf uitgegeven boekje telt veertig eenvoudige feelgoodgedichten. Je vindt er korte toegankelijke rijmgedichten over diverse maatschappelijke topics die deugddoende levensinzichten bevatten. Geluk, vrijheid, stilte, vrienden, buren,…komen aan bod. ‘Ik schrijf in de geest van Phil Bosmans die zijn beschouwingen over het leven omschreef als vitaminen voor het hart.”
Zoals diepzeeduiken
“Ik hou van de omschrijving die Suzanne Smit aan poëzie geeft: ‘Poëzie is geen marathon rennen, maar diepzeeduiken. Wie een gedicht leest, vertraagt, sluit zich af van de wereld rondom zich, zet de tijd en de gedichtenstroom even on hold”, vindt Hugo. “Wat is er mooier dan even stil te staan bij ons dagelijks bestaan?’
Hugo hoopt dat de lezer enkele gedichten uit zijn bundel zal meenemen en als zaadjes verder zal rondstrooien.
Niet complex
Hugo gaat verder: “Gedichten spreken je al dan niet aan, net zoals bij tekeningen. Iedereen beslist wat hij of zij mooi vindt. Poëziewedstrijden zijn dan ook niet echt mijn ding. Dat komt bij mij over als appels met peterselie vergelijken. Vaak zijn het ook dichters met ongelooflijk ingewikkelde beeldspraak die prijzen winnen. Voor experts fantastisch, maar voor veel doorsnee lezers stelt het niets voor en is het geen echte reclame voor de dichtkunst. Zelf hou ik van dichters zoals Lizismore, René Roskam, Martin Gijzemijter,… Zij bewijzen dat mooie poëzie niet altijd complex hoeft te zijn.”
Bart verwijst in die context naar de spreuken van Bond Zonder Naam. Die brachten een heldere boodschap naar hun lezers. Poëzie is voor hem vooral een uitdrukking van emoties.
Seamoose
Hugo zocht een tekenaar en kwam bij Bart Simoens, alias Seamoose, terecht. Ze kennen elkaar onder andere via de Paulusfeesten waar Bart een aantal affiches voor ontwierp. Hugo vroeg aan Bart enkele sobere illustraties te tekenen rond drie thema’s: aarde, lucht en water. Het prachtige resultaat van een eerder ingetogen stijl – aan de hand van zwart-wit afbeeldingen vind je terug in de bundel. Bart zorgde ook voor een toepasselijke cover.
Als zijn eerste product in de smaak valt bij het publiek, denkt Hugo eraan om volgend jaar een tweede bundel uit te geven, maar dan met speelse, vrolijke en grappige gedichten.
Voor wie intussen benieuwd is naar het resultaat: op zaterdag 18 november om 15 uur stelt Hugo Vitamine P voor aan het grote publiek. Hij doet dit in aanwezigheid van schepen van Cultuur Bart Plasschaert in het Fluisterbos, Filip van Maestrichtplein 6 in Oostende. De muzikale omlijsting is in handen van gitarist Lucas Maria. (CW)
Het boekje kost 15 euro en is te koop tijdens de voorstelling of nadien bij de auteur via salens.hugo@telenet.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
