De twee kleinkinderen van Guido Vandenbroucke (67) uit Diksmuide hangen aan zijn lippen wanneer hij vertelt over het kleine huisje in Proven waar hij met zijn zeven broers en zus, papa en mama opgroeide. Omdat zijn verhalen heel herkenbaar zijn, besloot hij ze neer te pennen in het boek ‘Mijn Wortels. Levensverhalen van een buitenkind’.
Guido Vandenbroucke is reeds decennialang conservator van het natuurgebied De Blankaart in Diksmuide dat nog meer bekendheid geniet dankzij de Europese zeearenden die er, voor het eerst in ons land, succesvol hebben gebroed. De twee kuikens, Gloria en Guido (vernoemd naar de conservator red.) vlogen reeds uit het nest.
Broeden op boek
Niet alleen de arenden hebben gebroed, ook Guido zelf, maar dan op een boek. “Morris (8) en Lena (11) luisteren graag naar de verhalen die Trees, mijn echtgenote, en ik vertellen over hoe wij leefden toen we hun leeftijd hadden. En dat er grote verschillen zijn, hoef ik je niet uit te leggen”, lacht Guido. “Ook op familiefeesten komen de anekdotes vaak bovendrijven. Ik pende ze neer en dacht, waarom bundel ik ze niet in een boek? Het zijn vaak verhalen die je een spiegel voorhouden.”
Opgroeien in een boerderij
Guido gaat terug naar de hoeve van zijn ouders Maria en Marcel in de Uilegatstraat in Proven bij Poperinge. Ze waren met tien kinderen, maar Herman overleed in het kraambed een jaar nadat Guido was geboren. “Ik groeide op in een boerderij met twaalf koeien, een handvol varkens en wat kippen. Lange tijd zelfs zonder tractor. In huis hadden we geen telefoon noch een televisie. Veel comfort was er niet. De keuken bestond uit een klein gasfornuis, een pomp en waterkraan aan een gootsteen. De wc was een plank met een gat boven de beerput en herkenbaar aan de deur met een uitgezaagd hartje. In de woonkamer stond een lange tafel met een houten zitbank, wat stoelen en een Leuvense stoof. De ene zetel die er stond was voor mijn vader. Moeder zat nooit in de zetel. Zo klein het binnen was, zo uitgestrekt was het buiten. Daar ontstond mijn passie voor de natuur. Al mijn jobs hadden te maken met natuurontwikkeling en natuurbeheer.”
“Mijn kleinkinderen trekken grote ogen wanneer ik hen vertel over de kampen die we bouwden in onze tuin”
Het boek van Guido staat bol van de kleine, vaak herkenbare, verhaaltjes. “Mijn kleinkinderen trekken grote ogen wanneer ik hen vertel over de kampen die we bouwden in onze tuin, over hoe we klommen in de bomen en ploeterden in de veedrinkpoel. Het was een luxe om in zo’n decor te mogen opgroeien. Met mijn boek wil ik dat gevoel meegeven aan mijn leeftijdsgenoten, maar zeker ook aan de komende generaties. Dat is ook de reden waarom ik me nog steeds vol overgave en volledig vrijwillig als conservator van De Blankaart wil inzetten. Bij het schrijven van het boek kwam ik tot het besef dat ik met de glimlach terugblik op wat is geweest. Elke mens heeft een verhaal te vertellen. Ik ben geen uitzondering. In iedereen zit een boek, alleen moet je er de tijd voor nemen om het neer te pennen. En dat is wat ik heb gedaan.” (GUS)
‘Mijn wortels’ is verkrijgbaar voor 20 euro bij de Standaard Boekhandel in Diksmuide en Poperinge en in het bezoekerscentrum De Blankaart. Je kan het ook rechtstreeks bij Guido bestellen via guidovedebe@skynet.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
