Auteur Tino Gabriel brengt met boek ‘Het koersdorp Ter Vichten’ een chronologisch verhaal van de rijke wielergeschiedenis van het dorp. Doorspekt met meer dan 300 foto’s, volkse koersverhalen en korte anekdotes uit Vichte, wil deze publicatie een ode brengen aan de roots van het wielrennen in Vlaanderen en ook aan het leven in de Textielgemeente.
De Kermiskoers is de bakermat van de koers in Vlaanderen en die traditie houden de koersliefhebbers in Vichte al 125 jaar in stand. Echter, waar niet veel mensen zich van bewust zijn nu het voorjaar om de hoek loert en de voorjaarsklassiekers weer in zicht komen, is dat de kermiskoersen aan de echte basis van onze wielergenen liggen.
“Waar de meeste actuele klassiekers als Omloop Nieuwsblad, Kuurne Brussel Kuurne, E3-prijs Harelbeke, Dwars door Vlaanderen, … pas na de Tweede Wereldoorlog tot stand gekomen zijn, werden de dorpskermissen al kort na 1900 opgefleurd met wielerwedstrijden”, schetst bestuurslid ‘Wiel in Wiel Vichte’ Tino Gabriel (51).
“Het boek vertelt een chronologisch verhaal dat start bij de eerste textielnijveraars die zich in het dorp komen vestigen en er hun activiteiten ontplooien. Sociaal voelend, willen ze hun werklieden vertier aanbieden en koers is hierbij het medium bij uitstek, een traditie die al meer dan 125 jaar bestaat.”
100ste verjaardag
De oudste nog bestaande pure kermiskoers (cat 1.3) van de provincie, wordt nog jaarlijks met veel belangstelling verreden in Vichte. Dit jaar zal deze koers gereden worden op dinsdag 19 september, zoals traditie de dinsdag na het kermisweekend, dat in het derde weekend van september valt.
“Het zal de 91ste editie van de kermiskoers ‘De Textielprijs’ zijn alhoewel de eerste koers al dateert van 95 jaar geleden”, aldus Gabriel. “Door de Tweede Wereldoorlog zijn er een paar edities niet verreden, maar de jaren zijn wel blijven doorlopen.”
Ondertussen lonkt wielerclub ‘Wiel in Wiel’ naar haar honderdste verjaardag, waar op zondag 4 mei 2025 een groot dorpsfeest zal georganiseerd worden.
“Naar aanleiding van deze unieke verjaardag, werd het wielerboek ‘Het koersdorp Ter Vichten’ geschreven”, vertelt Vichtenaar Gabriel. “Het is een heel mooi naslagwerk geworden met een schat aan beeldmateriaal van meer dan 300 foto’s en de volledige geschiedenis van dit lokaal wielerfenomeen. Op de kaftfoto is Flandrien Briek Schotte te zien die onder grote belangstelling over de kasseien dendert van de Beukenhofstraat (vroeger Statie- of Stationsstraat). Hierbij pakt hij de overwinning in de Ommegangsprijs Vichte van 1954.”
“Dit boek kreeg een ambitieuze titel”, vervolgt Tino Gabriel. “Het is moeilijk te bewijzen, maar we kunnen er best van uitgaan dat er geen enkel dorp in de wereld bestaat waar er zoveel koerskilometers per inwoner zijn verreden. De fiets was nog maar amper een koopbaar goed geworden op het einde van de negentiende eeuw of in Vichte organiseerden ze er al wedstrijden mee. Vanaf 1925, met het ontstaan van de wielerclub ‘Wiel in Wiel’, krijgen we nu al bijna honderd jaar op rij telkens meerdere koersen gepresenteerd voor zowel de jeugd, de amateurs als de elite. Dit in een dorp dat evolueerde van amper 1.500 naar een dikke 4.500 inwoners in dezelfde periode.”
Ook de erelijst van de Textielprijs illustreert zijn roemrijk verleden met onder meer Alfred Hamerlinck, Marcel Kint, Briel Schotte, Armand Desmet, Rik Van Looy, Marc Demeyer, Michel Pollentier, Walter Godefroot, Iljo Keisse, Florian Sénéchal, Dries De Bondt en nog veel meer dappere renners.
Blijvend enthousiasme
Al meer dan honderd jaar maakt het wielrennen in Vichte een belangrijk deel uit van het bloeiend en rijkgevuld verenigingsleven. “Nog steeds vinden we Jan met de pet met de lokale notabelen samen aan de toog, kijkend naar de pedaleurs die het dorp voorbij fietsen. De grote opkomst van supporters wakkert het enthousiasme aan om nog lang door te gaan.”
Financiële belangen
“Het blijft bang afwachten of World Tour-renners in de toekomst mogen blijven deelnemen aan de kermiskoersen. De internationale wielerkalender wordt heel druk, samen met de daaraan verbonden financiële belangen.”
Met dit boek bewijst Tino Gabriel alvast dat het wielrennen groot is geworden met de lokale organisaties, draaiend op tal van vrijwilligers die er met passie heel veel tijd aan spenderen. “Dat om de wielersport en traditie in ere te houden”, besluit Tino Gabriel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
