Bibliothecaris Jan Van Herreweghe presenteert zijn nieuw boek ‘Harelbeke in de literatuur, deel 2’. Hij houdt tegelijk een tentoonstelling met 92 panelen en 66 boeken waarin Harelbeke vermeld staat, een samenwerking met het stadsbestuur van Harelbeke.
Precies 5 jaar geleden bracht Jan Van Herreweghe (62) het eerste deel uit van ‘Harelbeke in de literatuur’, goed voor 244 pagina’s literair-historische benaderingen van de stad. Het tweede deel omvat 401 bladzijden. “In de loop van de voorbije jaren heb ik nog vondsten gedaan”, vertelt Jan. Zo kwam hij terecht bij ‘De laatste Forestier’, een historische roman van Daan Inghelram, oorlogsdagboeken van Stijn Streuvels en de autobiografie van Vitalski.
Wim Opbrouck
“Op een of andere manier wordt in deze boeken wel iets over Harelbeke gezegd”, aldus Jan. “ Via Streuvels kwam ik bij het oorlogsdagboek van Virginie Loveling terecht. Karel Platteau verduidelijkte voor mij het haast niet te begrijpen gedicht ‘Harlebeke’ van Guido Gezelle. Het ene boek gaf soms het andere de hand. Uiteindelijk heb ik in 66 boeken vondsten gedaan over Harelbeke.”
Het boek ‘Harelbeke in de literatuur’ betekent proza, poëzie, toneel, essays, romans, volkse verhalen, legendes, brieven, dagboeken en verklarende teksten. “Harelbeke dient als verzamelnaam gebruikt te worden van Bavikhove, Hulste, Stasegem, bekende of belangrijke figuren en inwoners en folkloristische figuren”, vertelt Jan verder. “Ik heb in het boek ook personen en locaties vermeld. Er zijn bijvoorbeeld gedichten geschreven over Wim Opbrouck. En striptekenaar en filmregisseur Jan Bucquoy komt in een autobiografische roman ter sprake. Café ’t Brusselken, dat op de Heerbaan moet gelokaliseerd worden, komt dan weer veel aan bod in de roman ‘Het rootland’ van René Declercq.” In het boek zitten grote namen zoals onder meer Hugo Claus, Herman Brusselmans, Willem Elsschot en Guido Gezelle .
Peter Benoit
Al van in de jaren 80 stootte Jan bij het lezen wel eens op een tekst waarin Harelbeke ter sprake kwam. “Het was interessant om op onze stad te botsen in literatuur, maar ik kreeg niet onmiddellijk het idee om daar iets mee te doen. In ‘Het verdriet van België’ van Hugo Claus bijvoorbeeld komt Harelbeke vijf keer ter sprake. Peter Benoit komt daarin drie keer aan bod. Dat heb ik altijd goed onthouden. Jarenlang had ik passages over Harelbeke uit boeken in mijn geheugen opgeslagen.”
“ Uiteindelijk is de klik maar gekomen met het lezen van ‘Kronkelpaden van het geheugen’ van Kristien Hemmerechts en ‘Oorlog en terpentijn’ van Stefan Hertmans. In die romans trof ik eveneens interessante passages aan over Harelbeke, Bavikhove en Peter Benoit”, zegt Jan. “Zijn ‘Vlaamsche brieven’ zijn zeker het lezen waard. Het is vooral een poëtische beschrijving van de zomerse sfeer, de mooie natuur, de heersende stilte, de vertrouwde geluiden. Hij houdt ook een pleidooi om het algemeen culturele leven en de muzikale gevoelens van de Vlamingen aan te wakkeren en de leeslust te bevorderen. Het laatste deel van de brieven is een ware liefdesverklaring aan zijn geboortestad Harelbeke.”
Tentoonstelling
”Dit was de aanleiding voor het eerste boek. Het tweede deel is er nu, na 5 jaar. Het boek wordt gekoppeld aan een tentoonstelling in de bibliotheek, die loopt tot eind februari. “Een project van lange adem krijgt eindelijk haar beslag. Ik toon de bewijsstukken met enige duiding, in 92 panelen met teksten en uittreksels én de pagina’s uit de 66 boeken.”
“Of het boek volledig is? Volledigheid bestaat niet. Ondanks de 400 pagina’s beschouw ik dit boek nog altijd als een aanzet , een eerbetoon aan de Benoitstede waar ik bijna 40 jaar mocht deelnemen aan een cultureel reveil. Er zijn zonder twijfel nog auteurs die ‘Harelbeke’ in hun geschriften hebben vermeld, maar die mij nog niet onder ogen kwamen. Bij deze nogmaals een warme oproep aan de lezers om mij te tippen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
