Kunstenares Alex Verhaest (36) is afkomstig uit Roeselare, woont tegenwoordig in Brussel en verovert met haar kunst de wereld. Ze creëert kortfilms, interactieve installaties én videogames. In 2022 mag ze haar nieuwste project exposeren op de tentoonstelling ‘The Archive of unattained futures’ in Seoul in Zuid-Korea.
Al van kleins af is Alex Verhaest door kunst gefascineerd. Als kind volgde ze wekelijks tekenlessen in de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Roeselare. Haar middelbare studies vonden plaats in de Academie Van Eyck in Brugge. In 2007 studeerde ze af als Master of Fine Arts aan Sint-Lukas in Brussel en daarna behaalde ze nog een master na master in Experimentele Cinema aan Le Fresnoy Studio National. Tegenwoordig woont Alex in Brussel, maar toch brengt ze nog regelmatig een bezoekje aan onze provincie: “Mijn papa woont in Oostende”, zegt Alex. “In Brussel heb ik wel veel West-Vlaamse vrienden: dat is ook een voordeel!”
Tegenwoordig doceert ze zelf twee vakken aan de Sint-Lukas Kunstschool in Brussel, namelijk time based art in de fotografie en hybrid narratives in de filmafdeling. Daarnaast is ze onder meer bezig met het creë-ren van kortfilms. In 2018 maakte ze haar eerste kortfilm Jour des Crêpes, gevolgd door Nesting, die geselecteerd werd voor het Kortfilmfestival Leuven én de prijs won voor beste cinematografie. De kortfilm waaraan ze nu ijverig werkt, is gebaseerd op het verhaal Gemeinschaft van de Tsjechische schrijver Franz Kafka.
“Het gaat over een groepje van vijf vrienden”, vertelt Alex. “Op het moment dat een zesde persoon zich erbij probeert te voegen, moeten de vijf vrienden zich afvragen waarom ze eigenlijk een gemeenschap vormen.” Heel wat Vlaamse acteurs onder wie Valentijn Dhaenens, Idries Bensbaho, Andie Dushime en Anemone Valcke spelen mee in de kortfilm net als de Noorse Ingrid Liavaag. Momenteel zijn Alex en haar team nog druk in de weer met de montage- en geluidsbewerking, maar de kortfilm zou in 2022 moeten verschijnen.
Psychologisch & filosofisch spel
Hét grote project waarmee Alex op dit moment bezig is, is haar videogame Ad hominem, die vanaf 15 maart gedurende twee maanden een onderdeel zal vormen van de grote tentoonstelling The Archive of unattained futures in Seoul in Zuid-Korea. Enkele jaren geleden was er al eens een eerste versie van deze videogame verschenen, die trouwens door Stad Roeselare gesponsord werd. Aan deze eerste versie werden enkele veranderingen aangebracht en het eindresultaat zal ook wat uitgebreider zijn. Daarvoor werkt Alex samen met de animatiestudio Skermwest in Zuidenkerke en de componist Theo Ponzoga die voor passende muziek zorgt. Het centrale thema in deze videogame gaat over utopisch denken en het resultaat is een heel psychologisch en filosofisch spel.
“Mijn werk op zich is zodanig vreemd dat het opvalt, je kan er geen etiket op plakken”
“De verandering als personage is op zoek naar erkenning en keert daarvoor terug naar zijn geboortedorp, maar verandering is uiteindelijk nooit welkom. In Ad hominem worden vragen gesteld en volgens jouw antwoorden wordt bepaald hoe je profiel eruitziet en wat jij precies als een utopie ziet”, verduidelijkt Alex Verhaest, die in 2017 cultureel ambassadeur van Roeselare was.
Digitale schilderkunst
Naast deze internationale projecten schildert Alex ook graag. Ze heeft zich vooral in de digitale schilderkunst verdiept. Bij al haar kunstwerken, of het nu gaat om kortfilms, videogames of digitale schilderijen, wil ze de toeschouwers tot nadenken aanzetten. “Het is niet mijn bedoeling om een bepaalde boodschap over te brengen”, legt Alex uit. “Maar ik wil wel altijd iets van waarde meegeven met de verhalen die ik vertel en mensen laten nadenken over huidige situaties of problemen. De situatie van de kortfilm bijvoorbeeld kan je projecteren op de huidige situatie in ons land, want we gaan precies op die manier om met immigranten. Je kan je daarbij afvragen waarom we sommige mensen eigenlijk buitensluiten, wat ons definieert als gemeenschap, wat de reden is dat wij zogezegd een groep vormen en waarom bepaalde mensen daar niet zouden bij horen. Ik kan de vragen niet oplossen, maar ik wil ze wel stellen in mijn werk. Ook in de videogame Ad hominem is de ene utopische voorstelling niet beter dan een ander. Het gaat daarentegen om het proces van nadenken: waarom de ene persoon iets goed vindt en een andere persoon voor iets helemaal anders kiest.”
De buitenstaander
In haar kunstwerken laat Alex zich inspireren door heel diverse stromingen en invloeden. Vooral door de schilderkunst van de late middeleeuwen en de vroege renaissance, aangezien er op dat moment op esthetisch en technisch vlak veel veranderd is, maar ook door contemporaine filmmakers. “Mijn werk op zich is eigenlijk zodanig vreemd dat het opvalt”, lacht Alex. “Je kan het niet zomaar in een hokje steken of er een etiket op plakken. Ik werk altijd vanuit mijn intuïtie. Vaak keren dezelfde soort thema’s in mijn werk terug, maar ik ben me daar niet altijd bewust van. Het zijn dan eerder de toeschouwers die dat opmerken. Enkele thema’s die ik wel vaak uitkies om in mijn verhalen te verwerken, zijn onder andere de onmogelijkheid van communicatie en de buitenstaander, zoals in de kortfilm.”
Hoewel Alex Verhaest volop bezig is aan de voorbereiding van haar kortfilm en video-game, is ze ook al een langspeler aan het schrijven. De bedoeling is dat deze lange film, net zoals de kortfilm, ook in cinema’s en op festivals gedraaid kan worden. Bovendien wil ze er een interactieve video-installatie van maken. (SM)
Info: www.alexverhaest.com.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
