Ze stond ooit model voor Herr Seele en was zó rijk dat Paul Jambers een reportage draaide over haar extravagante kledij. Maar vandaag zit Angelique Hendler (61) compleet aan de grond. En achter de tralies, want de zelfverklaarde ‘koningin van Oostende’ moet zich nog maar eens verantwoorden voor drugshandel vanuit haar dubieuze tweedehandswinkeltje. Haar advocaat stelde een opname in een ontwenningskliniek voor, maar dat zag de voormalige bordeeluitbaatster niet zitten. “Ik ga niet naar het zottekot.”
Een afgewassen spijkerbroek met bloemetjes en een kaptrui met een afbeelding van Mickey Mouse: het contrast met de Franse en Italiaanse designerkledij waarmee ze destijds graag pronkte, kon niet groter zijn. De vrouw die woensdagochtend plaatsnam in de beklaagdenbank van de Brugse strafrechtbank lijkt in niets meer op de Angelique Hendler die enkele decennia terug opdook in een reportage van Paul Jambers. Al was haar leven ook toen al allesbehalve glamoureus te noemen.
Amper twintig was ze toen de dochter van een Oostendse cafébazin en een Duitser zich voor het eerst prostitueerde. Een jaar later opende ze haar eigen bordeel in Oostende. Als ‘madam’ ontfermde zich over tientallen meisjes en baatte ze op een bepaald moment liefst drie bordelen uit. Het geld stroomde binnen en Angelique ging in een villa wonen met een witte Mercedes cabrio in de garage. De zelfverklaarde ‘koningin van Oostende’ liep rond met peperdure Delvaux-handtassen en sponsorde zelfs een lokale wielerploeg.
Verslaafd aan drugs
Onder impuls van de papa van haar enige kind zette Hendler een punt achter de prostitutie. Ze opende een kunstgalerij in de Van Iseghemlaan en stond naar eigen zeggen ooit model voor kunstenaar Herr Seele. Maar het was ook in die periode – een dertigtal jaar geleden – dat de Oostendse verslaafd raakte aan cocaïne en speed. Ze opende uiteindelijk een tweedehandswinkeltje in de Christinastraat. Volgens het gerecht dreef ze daar een handeltje in gestolen goederen en betaalde ze niet altijd met geld, maar ook met drugs.
Hendler belandde meermaals achter de tralies, onder meer voor heling. In april 2020 kreeg ze twee jaar cel voor drugshandel. Van achter de tralies schreef ze toen haar memoires, die ze aan Dominique Bastin overhandigde om te verwerken in een boek. Maar volgens procureur Wendy Van Raepenbusch bracht de gevangenis haar niet tot andere inzichten. “Toen ze vrijkwam begon ze al snel weer te dealen”, verduidelijkte ze. “In februari trof de politie in haar winkel 23 gram speed en 35 gram cocaïne aan. Klanten verklaarden dat ze al twee jaar opnieuw drugs verkocht.”
Sinds de inval in haar winkel zit Hendler terug achter de tralies. De procureur eiste woensdag dertig maanden cel en een verbeurdverklaring van 35.000 euro. Advocaat Klaas Van Dorpe vroeg om dat bedrag te milderen. “Bij haar vorige veroordeling werd 50.000 euro verbeurdverklaard en dat is ze nooit meer te boven gekomen”, pleitte hij. “Ze heeft met drugs nochtans nooit grof geld verdiend. Ze hielp vaak anderen uit de nood, vooral de zwakkeren in de maatschappij. In maart zette ze haar winkel stop. Haar enorme stock hoopt ze nog te verkopen op rommelmarkten.”
Opname in ontwenningskliniek geweigerd
Meester Van Dorpe stelde een straf met uitstel voor, gekoppeld aan probatievoorwaarden zoals een opname in een ontwenningskliniek. Maar dat zag Hendler niet zitten. “Ik wil afkicken, maar ga niet naar het zottekot”, klonk het met hese, doorrookte stem. “Ik wil wel pissen in een potje.” Naar eigen zeggen zit Hendler compleet aan de grond. “Mijn winkel is dicht en mijn huis ben ik kwijt. Ik zie ook niemand meer.”
De rechter leek even gewonnen voor probatievoorwaarden, maar door een opname te weigeren gooide Hendler haar eigen ruiten in en zal ze wellicht nog even mogen brommen. De uitspraak volgt op 14 juli. (AFr)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
