De 32-jarige drugsverslaafde Sharon D. uit Roeselare heeft voor het eerst zelf gesproken over het ongeval waarbij de 84-jarige Izegemnaar Hendrik Uyttenhove om het leven kwam. Ze werd veroordeeld tot 40 maanden cel en zeven jaar rijverbod voor het ongeval, maar ging in beroep. Vrijdag kwam ze uitzonderlijk snel opnieuw voor de rechter. “Het mocht niet zijn gebeurd”, zei ze snikkend tegen de weduwe van Hendrik. “Echt waar. Sorry.”
Eind juni werd Sharon D. uit Roeselare door de politierechter veroordeeld tot 40 maanden cel en een rijverbod van zeven jaar. Die straf kwam er voor haar aandeel in het dodelijke ongeval in september vorig jaar. De 84-jarige Hendrik Uyttenhove kwam toen om het leven nadat hij werd aangereden door de Roeselaarse. Sharon D. reed onder invloed van verschillende drugs, had niet de juiste papieren bij en had onvoldoende aandacht op de weg, zo oordeelde de rechter.
De rechter beval ook haar onmiddellijke aanhouding, twee dagen later werd de 32-jarige vrouw effectief in de cel gegooid. Tijdens haar initiële proces toonde ze zich niet, pas toen ze in de gevangenis belandde, leek het besef te komen.
Snikkend
Haar advocaat tekende meteen beroep aan tegen het oorspronkelijke vonnis. Dat beroep werd deze week uitzonderlijk vroeg behandeld. “Ook toen de zaak bij de politierechter voorkwam, had ik haar gezegd dat ze aanwezig moest zijn”, vertelt advocaat Mathieu Langerock in Het Laatste Nieuws. “Maar dat drong blijkbaar niet door. Vandaag (vrijdag, red.) is ze hier wel.”
Voor het eerst in de zaak nam de Roeselaarse zelf het woord. “Wat hier allemaal is verteld, is niet waar”, gaf ze emotioneel aan voor de rechter. “Ik heb me wel bekommerde om het slachtoffer. Ik ben in de combi verschillende keren gaan vragen hoe het met die man ging. Alleen ontweek die agent mij.” Sharon D. richtte zich in haar uitleg ook rechtstreeks tot de weduwe van Hendrik Uyttenhove. “Ik heb dit echt niet gewild”, snikte ze. “Het spijt me, echt waar. Sorry.”
Het Openbaar Ministerie toonde weinig begrip voor het verhaal van Sharon D. “Uit verklaringen van getuigen blijkt allerminst dat ze begaan was met het slachtoffer. En ook toen agenten haar later om haar paspoort vroegen, was er van betrokkenheid geen sprake. Jullie kunnen ze kussen, ik ga er niet achter zoeken, zei ze toen ze thuis werd afgezet. Het kan me geen kloten schelen, maak dat je weg bent.”
“Welk schuldbesef?”
Dat de oorspronkelijke straf zwaar was, erkende ook het Openbaar Ministerie. “Maar ik vraag toch om die straf ook in beroep te bevestigen. Daar zijn redenen genoeg voor”, klonk het. “Ze reed onder invloed van drugs, was ruzie aan het maken in de auto, reed onverzekerd rond en had noch rijbewijs noch paspoort bij zich. Ze had 15 keer te veel cannabis in het bloed en er waren ook sporen van speed. In oktober, een maand na de feiten, gaf ze toe dat ze nog altijd tot 20 joints per dag rookte. En twee dagen na het ongeval werd ze aangetroffen met speed op zak. Wat heeft ze dan geleerd? Waar is het schuldbesef?”
De uitspraak van de rechter in beroep volgt op 30 juli.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
