Zijn er fouten gemaakt bij de organisatie van of het toezicht in kinderopvang ’t Petoetje in Moorsele (Wevelgem)? Op die vraag moet de Kortrijkse strafrechter een antwoord vinden. De verantwoordelijke van de kinderopvang en twee kinderverzorgsters die op 8 september 2020 aanwezig waren moesten zich voor de correctionele rechtbank verantwoorden voor de dood van peuter Margo Desnouck, amper 10 maanden oud. Door een gebrek aan het bedje stikte het meisje tijdens haar slaap.
“Stel je voor. Je brengt ’s morgens een gezonde baby binnen bij de crèche en krijgt enkele uren later te horen dat ze in levensgevaar is en het wellicht niet meer zal halen.” De toon op het proces in Kortrijk was meteen gezet toen advocaat Arne Verschuere in naam van Margo’s ouders Koen Desnouck en Elke Desmet uit Moorsele het woord nam. Meteen werd duidelijk dat er zelfs na de uitspraak geen winnaars zullen zijn, enkel verliezers.
Hoofdje gekneld
Op 8 september 2020 stelde een kinderverzorgster na het ochtendslaapje van de kindjes in de crèche om 10.25 uur vast dat Margo met haar hoofdje gekneld zat tussen de spijlen van het bedje en haar lichaam tussen de bedrand en de beddenbodem was geschoven. Na een langdurige reanimatie ging het nog richting UZ Gent maar twee dagen later overleed het meisje. “Wiegendood”, dachten Koen en Elke aanvankelijk nadat ze de verantwoordelijke van de crèche en de kinderverzorgsters hadden gehoord. Maar twee weken later bleek er meer aan de hand. Een kinderverzorgster vertelde over een gebrek aan het bedje en een onderzoek volgde. Daaruit bleek dat door een losse bout Margo op die manier gekneld kon raken. Bovendien bleek de matras te klein waardoor er een te grote rand tussen de matras en de rand over bleef.
Fouten waarvoor het parket verantwoordelijke Annelies V. (40) verantwoordelijk acht. De twee aanwezige kinderverzorgsters worden verweten te weinig toezicht tijdens het ochtendslaapje te hebben uitgeoefend. “Het is ons niet om de schadevergoeding te doen maar om de erkenning dat er fouten zijn gemaakt”, aldus Koen en Elke. “We maakten eigenlijk een dubbel rouwproces door. Eerst dachten we aan wiegendood, later bleek Margo door fouten te zijn overleden.” De openbare aanklager was niet uit op een hoge straf. “Het opnemen van verantwoordelijkheid en erkenning zijn belangrijker”, klonk het.
Maandelijkse controle
De verantwoordelijke en de twee kinderverzorgsters vroegen niettemin allen de vrijspraak. “Er was een wekker aan de muur die tijdens het slapen om de 20 minuten in werking trad”, legden ze aan de rechter uit. “Dit om er voor te zorgen dat er minstens elk half uur iemand naar boven ging om de kindjes te controleren. In de keuken was er een babyfoon, de kindjes sliepen in een slaapzak zonder lakentjes. De bedjes werden op checklist maandelijks gecontroleerd. Dat was een controle op zichtbare gebreken, geen technische controle natuurlijk. Het mankement aan het bedje van Margo was niet met het blote oog te zien. We hebben enorm van het overlijden van Margo afgezien, hebben altijd goed voor haar gezorgd en er alles aan gedaan om haar nog te redden. Niemand heeft dit gewild.”
Ongelukkige samenloop
“Het is normaal dat er altijd een schuldige zal gezocht worden maar, hoe dramatisch ook, er moét niet altijd een strafbare verantwoordelijke zijn”, vond advocaat Robbie Dewaele. “Soms zijn dramatische gebeurtenissen het gevolg van een ongelukkige samenloop van omstandigheden.” “Ik heb er nachten niet van geslapen”, vertelde kinderverzorgster C. (31) uit Izegem. Zij stapte de kamer binnen en vond Margo levenloos in haar bedje. “Ik zie haar gezichtje nog vaak in mijn dromen opduiken. Ik wens dit niemand toe. Ik heb zelf kindjes en kan me niet voorstellen dat zoiets gebeurt. Verschrikkelijk. De ergste nachtmerrie van elke ouder.”
Verhuizen uit Moorsele
Na de zitting hielden Koen en Elke maar een onbehaaglijk gevoel over. “Ze blijven rond de pot draaien”, vindt Koen. “Er is een gebrek aan controle geweest, meer niet. Sowieso brengt het proces Margo niet terug natuurlijk. We zullen er altijd aan herinnerd worden en moeten leren mee leven. Ik kon in het begin niet meer met mijn vrachtwagen rijden. Nu nog valt Elke soms uit, het gaat met ups en downs. Binnenkort verhuizen we naar Menen, weg uit Moorsele. De crèche bevond zich in onze straat. Dagelijks worden we er nog altijd mee geconfronteerd. De verhuis moet een nieuwe start betekenen.” De twee kinderverzorgsters zijn ondertussen niet meer als kinderverzorgster actief. Vonnis op 9 februari. (LSi)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
