“Je dochter is al 25 jaar lang op zoek naar de waarheid. Je had je verantwoordelijkheid veel vroeger moeten nemen.” De openbare aanklager was niet mals voor een 61-jarige man uit Hulshout. Hij werd door de rechter in Kortrijk veroordeeld omdat hij zijn dochter eind de jaren negentig misbruikte. Waarom duurde het zo lang en wat gebeurde er precies?
Al in 1992 waren er de eerste signalen dat er in het gezin sprake was van seksueel misbruik. De dochter schreef toen al in haar dagboek ‘papa doet vuile dingen met mij’. Pas in 1999 volgde echt een klacht van de moeder over betastingen, met de vingers over en in de vagina wrijven, zowel thuis in Ingooigem als bij een zus in Emelgem.
Voorwaardelijke celstraf
Er volgde een onderzoek, maar uiteindelijk werd de zaak bij gebrek aan echte bewijzen geseponeerd. De dochter bleef evenwel naar de waarheid zoeken, alleszins nadat haar vader in 2006 en 2007 bij zijn therapeut had toegegeven. Dat gebeurde ook bij een confrontatie in 2015. Een nieuw onderzoek was het gevolg, met de rechtszaak als eindstation. De openbare aanklager vroeg een celstraf van één jaar. “Hij schaamt zich”, aldus zijn advocaat. “Hij was zelf vroeger slachtoffer van seksueel misbruik en heeft het daar ook nog moeilijk mee. Hij weet niet water hem bezielde. Hij volgde al therapie. Maar het belangrijkste is dat hij het leed van zijn dochter nu erkent.”
Omdat het al zo lang geleden is, vroeg hij de rechter wel een eenvoudige schuldigverklaring, zonder echte straf, uit te spreken. “Ik ben er niet fier op”, besloot de man zelf. Hij kreeg uiteindelijk een volledig voorwaardelijke celstraf van zes maanden. Aan zijn dochter moet hij een voorlopige schadevergoeding van 2.500 euro betalen.
Teleurstelling
“Dit is geen erkenning, maar een lachertje”, reageert de troosteloze dochter. “Ik ben zo teleurgesteld. Al die jaren vechten zijn voor niets geweest. Hij moet zelfs geen voorwaarden naleven. Niet voor niets had ik aan de rechter een contactverbod gevraagd. Zelfs dat is niet opgelegd. Het is ongehoord hoe het Belgische gerecht met slachtoffers van seksueel misbruik om gaat. Er wordt niet naar hen geluisterd. Die toegekende schadevergoeding? Mijn leed en schade is al zovele keren groter. Dit is geen gerechtigheid. Mijn leven is kapot.” (LSi)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
