Was het een duw van Zonnebekenaar L.D. (25) tijdens een ruzie om de autosleutels, of was het een afwerend gebaar tegen een wurggreep van Langemarkenaar Frederic Verhelst (28)? Zelf ontkende L.D. altijd en hield vol dat het wettige zelfverdediging was. Toch werd hij opnieuw veroordeeld. Het hof verdubbelde zelfs zijn straf.
30 september 2017 leek nochtans veelbelovend voor Langemarkenaar Frederic Verhelst. Drie jaar lang had hij verbouwd aan zijn woning. Hij wou die avond zijn intrek vieren tijdens de laatste avond van pop-upbar Le Jardin in Langemark. Eerst vierde hij met een vriend, later kwam L.D. uit Zonnebeke hen vergezellen. Toen de bar om twee uur sloot, ging het drietal huiswaarts. Maar op de parking ontstond tussen de drie – allen onder invloed – een ruzie om de autosleutels en wie zou rijden.
Afwerend gebaar?
Volgens L.D. wou Frederic Verhelst hem plots bij de keel grijpen. “L.D. maakte daarbij een afwerend gebaar en zette een stap achteruit”, pleitte zijn advocaat Jan Leysen. Daarbij zou het slachtoffer achterover zijn gevallen en kwam op zijn achterhoofd terecht. Hij liep een zwaar hersenletsel op waarna hij overleed. Volgens meester Leysen was het dan ook wettige zelfverdediging. Eén getuige zei echter dat ze zag hoe L.D. een vuistslag in het gezicht gaf. Het hof besliste daarom deze twee getuigen op te roepen om voor het hof hun verhaal te doen.
Schoolkameraden
Volgens de derde van het groepje, de drager van de sleutels, had hij zijn sleutels in een verkeerde zak gestoken. “Frederic riep tegen L.D. om die sleutels te geven. Voor het ik wist lag Frederic tegen de grond. Wat er exact is gebeurd, kan ik niet zeggen. Was het een duw of een slag, ik weet het niet! Ik was in die 15 seconden naar beneden aan het kijken of mijn sleutels soms niet gevallen waren. Maar als ik die sleutels niet in een andere zak had gestoken, was dit nooit gebeurd”, vertelde hij met een trillende stem. Hij heeft er ook geen baat bij om te liegen. “Frederic was mijn schoolkameraad.”
Geen zelfverdediging
De tweede getuige was een vrouw die achter het groepje liep. Volgens haar kwam de vuistslag uit het niets. “Hij viel als een plank neer en ik hoorde iets kraken. Die jongen had die slag zeker niet zien aankomen.” Jan Leysen bleef erbij dat de wetsdokter geen sporen heeft gevonden van een vuistslag bij het slachtoffer. Daar bleef ook L.D. bij. “Ik verweerde enkel mezelf.” Tussen die twee versies moest het hof kiezen. In eerste aanleg legde de rechtbank de schuld bij de beschuldigde en veroordeelde hem tot een jaar cel waarvan de helft met uitstel. Nu oordeelde het hof van beroep opnieuw in zijn nadeel en verwierp zijn stelling dat het ging om wettige zelfverdediging. Het hof verdubbelde zelfs de straf naar twee jaar cel, waarvan een jaar met uitstel. (OSM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
