Kasteelmoord blijft beroeren: “We gaan er ene omleggen”

Het eindoordeel in de zaak van de Kasteelmoord mag dan wel gevallen zijn, het laatste woord over de zaak is alvast nog niet gezegd. Uit goede bron is vernomen dat diverse mensen in het dossier bedreigd worden uit de omgeving van Evert de Clercq. “De politie neemt het heel serieus”, klinkt het bij de geviseerden.

Koen Defoort, de voorzitter van de kamer van het hof van beroep die maandag uitspraak deed over de Kasteelmoord, krijgt extra politiebewaking. Dat is vernomen in de wandelgangen van de rechtbank en wordt bevestigd door het parket in Brugge. “Maar gelet op de gevoeligheid van het dossier gaan we daar niet verder over communiceren”, zegt woordvoerster Fien Maddens. Uit goede bron is vernomen dat niet alleen Koen Defoort extra politiebewaking krijgt. Ook case officer David Roelandt, de hoofdinspecteur van de Brugse federale politie die het onderzoek leidde, wordt door de politie extra in de gaten gehouden, net als een aantal collega’s van hem. Sinds de pleidooien in beroep passeert er ook ieder uur een politiecombi aan de privéwoningen van Frank Scheerlinck en Joris Van Cauter, de advocaten van Roy Larmit, de vierde veroordeelde en tevens de man die als eerste belastende verklaringen aflegde tegen Evert de Clercq uit IJzendijke. Ook Roy Larmit wordt in de gevangenis van Antwerpen extra in de gaten gehouden door de cipiers omdat men zelfs binnen de muren van de gevangenis vreest voor zijn veiligheid.

Afpersing

Evert de Clercq, die maandag tot 20 jaar cel veroordeeld werd omdat hij het was die de uiteindelijke moordenaar van Stijn Saelens ronselde, hield tot in het hof van beroep zijn onschuld staande. Hij beweerde dat hij zelfs afgeperst werd door Roy Larmit, die van hem geld zou geëist hebben in ruil voor het afleggen van niet-belastende verklaringen. Ook Joris Van Cauter, een van de advocaten van Larmit, zou daarbij betrokken geweest zijn, beweerde de Clercq. Roy Larmit heeft die afpersingspogingen altijd ontkend, het onderzoek ernaar door een Antwerpse onderzoeksrechter werd geseponeerd en ook het hof van beroep deed het verhaal in het eindarrest af als quatsch. “Mijn cliënt is kwaad. Hij zit al vier jaar onschuldig in de cel. Als hij hier veroordeeld wordt, sta ik niet in voor de gevolgen“, pleitte zijn advocaat Walter Van Steenbrugge tijdens de behandeling in beroep. Dat blijken geen holle woorden geweest te zijn. Uit zeer goede bron is vernomen dat uit een telefoontap is gebleken dat uit de omgeving van Evert de Clercq bijzonder ernstige bedreigingen zijn geuit tegen een aantal mensen in het dossier. “We gaan er ‘ene’ omleggen“, werd er onder andere gehoord op de tap.

Hells Angels

Opvallend: zowel in Brugge als voor het hof van beroep in Gent kreeg Evert de Clercq vanuit de zaal steun van ene Peter V.D. (50), een man uit het Oost-Vlaamse Aalter met een bijzonder kwalijke reputatie en een verleden bij de beruchte motorclub Hells Angels. Toen hij ook maandag opdook om de uitspraak van het hof van beroep bij te wonen, werd hij nauwlettend in de gaten gehouden door de aanwezige politiemensen. Frank Scheerlinck, een van de advocaten van Roy Larmit, bevestigt dat hij sinds de start van de pleidooien in beroep geregeld een politiecombi in de straat van zijn woning ziet passeren.

“Mijn cliënt is kwaad. Hij zit al vier jaar onschuldig in de cel. Als hij hier veroordeeld wordt, sta ik niet in voor de gevolgen.” – Walter Van Steenbrugge, advocaat van Evert de Clercq tijdens de pleidooien

“Die mensen zijn bijzonder alert. Vorige zaterdag was ik alleen thuis. Ik zat in mijn bureau een pleidooi voor te bereiden. De poort aan mijn oprit stond open en door de hevige wind was ze nog meer open gewaaid. Plots hoorde ik iemand kloppen op de ramen. Toen ik buiten ging kijken, bleek het de politie te zijn. Ze vonden die opengewaaide poort blijkbaar verdacht. Ze hadden ondertussen ook al versterking opgeroepen en waren aan het controleren of de auto op mijn oprit wel degelijk de mijne was. Om maar te zeggen: men neemt het serieus”, klinkt het. Geconfronteerd met de vermeende bedreigingen die vanuit de omgeving van zijn cliënt de wereld zouden zijn ingestuurd, valt advocaat Walter Van Steenbrugge uit de lucht. “Ik weet daar niets over. Wat u mij vertelt, is het eerste wat ik daar over verneem”, klinkt het.

Dat het hof van beroep aanzienlijk mildere straffen zou uitspreken, hadden weinigen vooraf voorspeld. Voorzitter Koen Defoort begon de voorlezing van het arrest met het afwijzen van talrijke vragen tot het oproepen van getuigen. Voor de goede verstaander was de boodschap duidelijk: wij kennen dit dossier en zijn voldoende geïnformeerd om een consistente uitspraak te doen. Maar wat nadien volgde, zorgde voor geschuifel in de banken – niet in het minst bij de twee procureurs van het Brugse parket. Bij het uitspreken van de woorden ‘redelijke’, ‘termijn’ en ‘overschreden’, maakte een lichte paniek zich van hen meester. “Rekening houdend met het gegeven dat de ten laste gelegde feiten dateren van 31 januari 2012 stelt het hof vast dat de behandeling van de zaak buitensporige vertraging heeft opgelopen, waardoor de redelijke termijn is overschreden”, klonk het letterlijk. De maximumstraf van dertig jaar cel, zoals het parket had gevraagd voor André Gyselbrecht, zou het dus niet gaan worden. Integendeel: het hof zei toen al letterlijk dat er een lichtere straf zou volgen. Het werd uiteindelijk 21 jaar, zes jaar minder dan er in Brugge uitgesproken werd. Voorzitter Defoort trok die redenering meteen door voor Pierre Serry (van 21 naar 19 jaar cel) en Evert de Clercq (van 27 naar 20 jaar cel). Alleen Roy Larmit kreeg geen ‘korting’ en behield de 15 jaar cel die hij in Brugge kreeg.

Puik speurwerk

In het Brugse vonnis hekelde men uitgebreid de “betreurenswaardige” houding van André Gyselbrecht, zowel voorafgaand aan de feiten als in de loop van het onderzoek. Wie tussen de regels van dat vonnis las, kon de afkeer van de rechtbank voor André Gyselbrecht, zijn advocaten en hun verdedigingsstrategie bijna proeven. Niets daarvan in het arrest van de drie raadsheren van het hof van beroep. “Deze verdedigingsstrategie mag in de beoordeling van de strafmaat voor André Gyselbrecht hem niet worden aangerekend, nu het elke beklaagde toekomt zijn verdediging te voeren op de wijze die hij het meest geschikt vindt.” In mensentaal: dat André Gyselbrecht en zijn advocaat Johan Platteau jarenlang openlijk de aanval ingezet hebben op het Brugse parket en de bekentenis van de dokter er pas heel laat kwam, hoeft niet te betekenen dat André Gyselbrecht zwaarder gestraft moet worden dan iemand die meteen volop meewerkt met het gerecht. In speurderskringen zal deze redenering wellicht niet in goede aarde vallen, al kregen zij wel een schouderklopje van het hof dat stelde dat er ‘ondanks het puike politiewerk toch nog een aantal blinde vlekken waren’, zoals de afgesproken prijs voor de huurmoord.

De rechtbank hechtte deze keer wél geloof aan de versie die André Gyselbrecht al jarenlang volhoudt: ik heb het gedaan om mijn kleinkinderen te redden. In Brugge stelden ze dat de bedreigende situatie voor de kinderen – emigreren naar Australië met een vader die incestueuze neigingen heeft – niet meer bedreigend was op het moment dat André Gyselbrecht een ‘go’ gaf voor de moord. In Gent gingen ze wel mee in de zienswijze van de dokter.

Vrij in 2021?

Ruim zeven jaar en drie maanden. Dat is de tijd die verlopen is tussen het gewelddadige overlijden van kasteelheer Stijn Saelens – op dinsdag 31 januari 2012 – en het uiteindelijke arrest van het Gentse hof van beroep – op maandag 6 mei 2019. In die periode zal André Gyselbrecht tot op vandaag, vrijdag 10 mei 2019, in totaal 1.936 dagen in de cel gezeten hebben. Door het arrest van het hof van beroep, dat de 27 jaar cel uit het Brugse vonnis herleidde naar 21 jaar cel, kan André Gyselbrecht binnen 609 dagen voor het eerst een aanvraag doen tot voorlopige invrijheidsstelling. Hij zal dan, begin 2021, een prille zeventiger zijn. Dankzij de gunstige motivering van het arrest zal wellicht een positief gevolg gegeven worden aan de aanvraag van André Gyselbrecht en dan is de kans groot dat de dokter opnieuw thuis zal zijn, bij vrouw Monique, zonen Hannes en Peter, dochter Elisabeth, de kleinkinderen die hem zo gemist hebben en – zoals bleek in de film over zijn Leven en Werk die op het proces in Brugge getoond werd – zijn geliefde duiven.

“Onze gemeenschap zal dokter André opvangen”

Roland Vandesteene (foto) is een van de Ruiseledenaren die André Gyselbrecht al die jaren door dik en dun is blijven steunen. “Hij was mijn huisarts, maar bovenal is hij ook gewoon een goed mens”, zegt hij. “Deze strafvermindering vind ik een meer dan terechte beslissing. Pas op: ik keur niet goed wat de dokter gedaan heeft. We hebben het nog altijd over een crimineel feit. Maar mocht zijn zaak destijds voor assisen behandeld zijn, dan had de jury ongetwijfeld mild geoordeeld. Iets wat nu in beroep ook is gebeurd.” Roland ziet André Gyselbrecht als een martelaar voor zijn dochter en kleinkinderen. “Hij wilde zijn familie beschermen. Ik heb de dokter nog persoonlijk gezegd dat hij zijn familie uit dat kasteel in Wingene moest halen. De zaken zijn helaas iets anders gelopen…”

Met André Gyselbrecht heeft Roland nog regelmatig contact. “Ik heb hem vier weken geleden in de gevangenis nog bezocht”, zegt hij. “Dat zie ik als een werk van barmhartigheid, maar hij blijft ook een goeie kennis. Het viel me op dat de dokter toen goeie hoop had op de afloop van het proces. Die hoop is gelukkig realiteit geworden. Wanneer hij eindelijk de gevangenis mag verlaten, zal dokter André door onze Ruiseleedse gemeenschap opgevangen worden.”

(PVH)