Boswachter wordt stroper. Dat verhaal deed zich jarenlang voor in het AZ Sint-Jan in Brugge. Een voormalige ICT’er wordt ervan beschuldigd ingebroken te hebben in de computer van tientallen vrouwelijke personeelsleden om zo hun persoonlijke fotocollectie te kunnen inkijken. “Dit voelt aan als aanranding”, zegt een van de slachtoffers.
“Hij was voor mij gewoon die stille collega van ICT, die je in de gang goedemorgen en goeienavond wenst en die je blind vertrouwt als hij je laptop overneemt. Maar hij bleek een wolf in schaapsvacht te zijn.” Aan het woord is Nathalie*, een van de wellicht tientallen – zoniet honderden – vrouwelijke personeelsleden van het Brugse ziekenhuis AZ Sint-Jan die slachtoffer werden van C.P. (42) uit Zedelgem.
De voormalige ICT-manager van het ziekenhuis wordt er door het parket van beschuldigd jarenlang vanop afstand te hebben meegekeken op de computers van het personeel, hun paswoorden te hebben gehackt en in hun foto’s te hebben zitten snuisteren op zoek naar pikante plaatjes.
De bal ging aan het rollen op dinsdag 14 december 2021. Die dag vielen de speurders binnen in het ziekenhuis en in de woning van C.P. in Zedelgem, waar hij samen met zijn vrouw en dochtertje woont. Alle computers, laptops, harde schijven en telefoons van de veertiger werden in beslag genomen en hij werd ook terstond aangehouden.
“Op die dag kregen wij in het ziekenhuis het dwingende advies om al onze paswoorden te wijzigen. Waarom, dat wisten we niet. Later werd ons ook gevraagd om officieel klacht in te dienen en onze klacht te laten toevoegen aan een bestaand onderzoek. Maar ook dan wisten we nog niet dat alles met een collega te maken had”, vertelt Nathalie.
Allemaal vrouwen
Pas toen maanden later een brief van de federale gerechtelijke politie in de bus viel met de vraag om enkele vragen te beantwoorden, viel de puzzel in elkaar. “Ze vroegen mij of ik kon geloven dat C. er iets mee te maken had. Toen bleek dat hij op één of andere manier aan mijn paswoorden geraakt was en dat hij vanop afstand had zitten snuisteren in mijn werklaptop. Zo kon hij ook aan al mijn persoonlijke foto’s die in de cloud zitten, maar ook op mijn sociale media en mijn e-mails. Nooit had ik daar iets van gemerkt. Mijn collega’s overigens ook niet. En we zijn met veel. Van de poetsvrouw tot de secretaresse, van de verpleegster tot de chirurge: als ICT-manager had hij toegang tot álle computers in het ziekenhuis. Er zit maar één rode draad in zijn slachtoffers: het zijn allemaal vrouwen”, zegt Nathalie.
(lees verder onder de foto)
Dinsdag verschijnt C.P. voor de raadkamer in Veurne. Dat parket is in West-Vlaanderen bevoegd voor cybercrime. Gespecialiseerde speurders van de federale gerechtelijke politie plozen maandenlang het computergebruik van C.P. uit. Op zijn computers vonden ze mapjes, netjes gerangschikt per slachtoffer, waarbij de man minutieus bijhield in welke laptop hij ingebroken had, of daar foto’s te vinden waren en wat daarop te zien was.
Af en toe voorzag C.P. de mapjes ook van commentaar. “Ik heb inzage gekregen in het volledige dossier”, zegt Nathalie. “Het is gewoon misselijkmakend. Dan zie je de naam van een collega opduiken in een van die mapjes en dan staat daarbij very nice! of niets speciaals te zien!. Die gast is gewoon ziek.”
Aangerand
Welke foto’s hij van haar gezien heeft, is niet duidelijk. De foto’s zelf hield P. niet bij in de mapjes. “Maar je vraagt je natuurlijk af wat hij allemaal gezien heeft. De foto’s van mijn bevalling bijvoorbeeld, daar kon hij aan. Dat is iets zo intiem, zo persoonlijk en helemaal niet erotisch. Heeft hij die gezien? Kickt hij daarop? En heeft hij die verspreid? Ik heb lange tijd zitten googelen naar bevallingsfoto’s, om te zien of de mijne ergens zouden opduiken. Maar ik ben daarmee moeten stoppen. Ik zou er compleet onderdoor gegaan zijn en niet meer kunnen slapen.”
De impact op Nathalie is desondanks groot. “Het is een vies, angstaanjagend gevoel. Alsof je aangerand bent, zonder dat er echt fysiek contact is geweest. Vergelijk het met een inbraak in je huis. Je weet niet waar die inbrekers allemaal gezeten hebben en je voelt je niet meer veilig in je huis. Dat heb ik nu ook met computers”, zegt ze.
De lijst beschuldigingen die het parket uit tegen C.P. is indrukwekkend: externe en interne hacking, valsheid in informatica, valsheid in geschrifte, misbruik van vertrouwen, misbruik en sabotage van elektronicasystemen, het gebruik van hackerstools en toegangscodezwendel.
De man riskeert een torenhoge boete en jarenlange celstraf. Tijdens het onderzoek zou hij lange tijd ontkend hebben, ondanks het onmiskenbare bewijsmateriaal. Of C.P. zijn onschuld nog altijd staande houdt, is niet bekend. “Ik ga daar nu geen commentaar op geven. Ik ga ervan uit dat de raadkamer zal beslissen dat mijn cliënt voor de rechtbank zal moeten verschijnen en dan zullen wij daar onze verdediging wel voeren”, zegt zijn advocaat Bart Bleyaert.
Sereniteit
Ook het ziekenhuis AZ Sint-Jan stelt zich burgerlijke partij. “Een van onze medewerkers ontdekte destijds ongewone activiteit op haar computer en signaleerde dit. Daarop werd meteen een intern onderzoek opgezet samen met een gespecialiseerde IT-firma. Op basis van de resultaten van dit onderzoek ondernam het ziekenhuis onmiddellijk alle nodige stappen en diende zij een klacht met burgerlijke partijstelling in bij de gerechtelijke instanties. Vanaf dat moment werd het onderzoek overgenomen door de politie en het gerecht. We helpen hen om dit in alle sereniteit te behandelen”, klinkt het daar.
*Nathalie is een schuilnaam. Haar echte naam is bekend op de redactie.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
