Moraliteitsgetuigen hebben dinsdag ook Serge Berten beschreven op het Scheutistenproces voor het hof van assisen van Vlaams-Brabant in Leuven. Zijn twee jongere broers vertelden met lof over hun beschermende broer Serge, die steeds bezig moest zijn: “Terwijl de andere tijdens een vergadering nog aan het uitleggen was, was Serge al aan het handelen”, vertelde de jongste Berten.
Stefaan (62) en Patrick (64) waren allebei meer dan tien jaar jonger dan Serge. Een intelligente oudste broer, die misdienaar was en leider in de KSA. “Het verbaasde onze ouders dat hij bij Scheut wilde. ‘Ga voor dokter’, zei onze moeder. Maar hij wilde niet wijken, hij moest zich verdiepen in een geloof, een boodschap om iets beter te maken in de wereld”, vertelde Patrick. De ouders van Serge zagen op tegen hem zo lang missen, maar hij ging toch.
Angst
Hij vertrok naar Guatemala, maar vertelde thuis niet te veel om zijn ouders niet te verontrusten. “Hij was beperkt in zijn woorden van wat er daar gebeurde”, ging Patrick verder. “Ik wist ook niet dat hij bij een guerrillagroep zat. Maar de laatste keer zag je dat hij met angst zat, voor hij terugkeerde.”
Na de ontvoering van Paul Schildermans keerden de meeste Belgische missionarissen terug. Serge bleef bewust achter, en zette zich in voor de guerrilla. “Ik kan wel echt niet geloven dat hij iets met wapens te maken had. Misschien had hij wel iets bij om zich te beschermen, maar echt gebruiken, dat lijkt me niet”, meende Patrick. “Serge was een denker, wilde altijd over oplossingen denken, over wat veranderd kon worden. Hij was zeker niet de man van de wapens.”
Moeder leefde in hoop
Zijn moeder was overstuur, wanneer het nieuws van de verdwijning kwam, was het een echte “catastrofe”: “Er is een dokter moeten komen om haar te kalmeren”, aldus Stefaan. “Ze is nadien altijd blijven schrijven naar het ministerie, met de hoop dat er nieuws zou zijn. Maar ze kreeg nooit antwoord. Toch bleef ze acties opzetten, petities opstellen…” “Het is met haar meegegaan tot haar dood”, aldus Patrick. Serge Berten verdween, maar nooit werd zijn lichaam teruggevonden. Patrick zag zijn moeder afzien: “Mama was een sterke ‘madam’, maar als het daarover ging, zag je dat ze het moeilijk kreeg. Zeker toen we hoorden wat voor gruwelijke dingen daar allemaal gebeurden. Er werd zoveel gezegd, ‘misschien duikt hij nog op’, dacht ze. Ze is gestorven met die pijn.”
“Fier op onze broer”
De broers Berten gingen jaren later naar Guatemala, zonder hun ouders, op onderzoek naar de verdwijning van Serge. “Het helderde op, maar veel vragen bleven ook onbeantwoord”, getuigde Stefaan. Wat duidelijk was, was de eerbied voor hun broer: “De mensen spraken over Serge alsof het gisteren was. Toen hij naar daar ging in de jaren 70, waren we niet blij, maar door de reactie van de mensen snapten we waarom hij daar moest zijn. We zijn fier op onze broer.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier