Na vijf jaar wilde Jasmijn Cappon eindelijk beginnen aan haar rouwproces. Helaas: Alexander Dean, de bodybuilder die in de zomer van 2017 haar dochter én haar ouders vermoordde, tekent cassatieberoep aan tegen zijn levenslange celstraf en wil een nieuw proces. “Wij hebben óók levenslang gekregen”, zegt Jasmijn. “Ik hoop dat ik nooit moet meemaken dat hij vrijkomt.”
“Hoe het met mij gaat? Daar kan ik eigenlijk niet echt op antwoorden. Er zijn geen woorden om te beschrijven hoe ik mij voel.”
Aan het woord is Jasmijn Cappon uit Gistel, mama van Maïlys Descamps (18) en dochter van Marie-José Vanleene (64) en Gery Cappon (68). Zij werden op 25 juli 2017 vermoord door Alexander Dean, een dag nadat hij urenlang de Gentse fotograaf Jeroen Verstraete had gefolterd en uiteindelijk ook de dood had ingejaagd.
Tijdens een assisenproces in Brugge moest Jasmijn zich tien dagen lang in dezelfde ruimte begeven als de man die haar dierbaarste bezit had afgenomen. Over de schuld van de moordende bodybuilder bestond geen twijfel, wel over de straf die hij zou krijgen: levenslang of niet?
Gerechtigheid
“Die twee weken waren nog veel zwaarder dan ik had verwacht”, begint Jasmijn. “Ik dacht nochtans dat ik er goed op voorbereid was. Meester Vincke (de advocaat van de mama en broer van Maïlys, red.) heeft me tot in de puntjes uitgelegd wat ik kon verwachten. Maar toen ze het filmpje toonden, waarop ik mijn vader zijn twee vrouwen hoorde beschermen en ik mijn dochter hoorde krijsen uit angst… Op zoiets kan je je niet voorbereiden. Maar uiteindelijk probeer je twee weken lang te doen waarvoor je bent gekomen: gerechtigheid krijgen voor de slachtoffers die hij heeft gemaakt. Ik ben blij dat alles goed is verlopen, dat zowel ik als de tientallen andere getuigen een correct en mooi beeld hebben kunnen schetsen van Maïlys en mijn ouders. Maar de heling die ik na het proces had verwacht, bleef uit. We hebben er Maïlys, mama en papa niet mee teruggekregen.”
De heling die ik na het proces had verwacht bleef uit
Tijdens het proces kwamen meer dan honderd getuigen aan het woord, ook ter verdediging van de dader. Vooral de woorden van de moeder van Alexander Dean sloegen diepe wonden bij Jasmijn. “Die vrouw heeft zo goed als elk woord gelogen. Zeggen dat we Maïlys verwaarloosden, dat ze haar zoon kon tegengehouden hebben als ze had geweten dat hij Maïlys stalkte, zelfs dat ik bij haar op de koffie ben geweest… Die leugens waren verschrikkelijk om aan te horen. Om dan af te sluiten met de mededeling dat zij ook haar zoon kwijt is… Ik kan je niet vertellen hoe kwetsend dat was. Ik begrijp het, maar haar zoon is niet dood hé. Mijn dochter wel.”
Stalking
“Toen ik de verhalen over de slechte jeugd van Dean hoorde, had ik eerlijk gezegd wel compassie. Niemand zou zo moeten opgroeien. Maar ik maak me dan wel de volgende bedenking: als het zo slecht was thuis, waarom bleef hij daar dan nog?” Kris Vincke vult aan: “Die jongen had een enorme verlatingsangst, dat was duidelijk. Maar zowel dat als zijn jeugdproblematiek hebben geen enkele invloed op de feiten. Anders zou iedereen met een gelijkaardige achtergrond beginnen moorden, en dat is niet zo. Er is totaal geen sprake van verzachtende omstandigheden, hoe triest die verhalen ook waren.”
In de weken en maanden voor de moord werd Maïlys geregeld lastiggevallen door Dean. Hij wachtte haar met een mes op in het station, verstopte zich in haar tuinhuis, overstelpte haar met sms’jes… Meermaals stapte Maïlys vruchteloos naar de politie. Dat wringt nog altijd bij Jasmijn. “Ze deden zijn daden telkens af als liefdesverdriet”, zucht ze. “Nooit werd er een proces-verbaal opgemaakt. Daardoor werd elke melding afzonderlijk bekeken, zonder voorgeschiedenis en steeds geminimaliseerd. Op het proces werd alles na elkaar voorgelezen. Als je dat dan hoort, dan kan je echt niet geloven dat de politie dit niet ernstig genoeg achtte om actie te ondernemen.”
Als de politie die stalking ernstig had genomen, dan leefden mijn dochter en mijn ouders nog
“Dat heeft er ook voor gezorgd dat zowel mijn dochter als ik totaal geen vertrouwen meer hadden in de politie. Daarom belde ik op de dag van de feiten ook naar mijn ouders om bij Maïlys te gaan checken of alles in orde was, in plaats van naar de noodcentrale. Als ze die stalking serieus hadden genomen, dan leefden mijn dochter en ouders nog, punt. Daarom ben ik aangenaam verrast door de woorden van procureur Malefason, die benadrukte dat hij zich wil inzetten voor slachtoffers van stalking om gelijkaardige scenario’s in de toekomst te vermijden.”
Jasmijn besefte dat Alexander Dean een gevaar vormde voor haar dochter, maar had nooit kunnen denken dat zijn ziekelijke obsessie voor Maïlys zou eindigen in een bloedbad. “Natuurlijk niet! Als je zelf geen zieke geest hebt, is dat het laatste wat in je opkomt. Kan je dat zelfs zien, of iemand in staat is om de meest onmenselijke daden te verrichten? Ik ben nooit fan geweest van hun relatie, dat is zeker waar. Dat heb ik ook verschillende keren duidelijk proberen maken aan Maïlys. Hij isoleerde haar heel sterk van de buitenwereld, maar ik probeerde zo dicht mogelijk bij haar te blijven om toch enigszins een vorm van controle te behouden. Maar je kan een puber maar gewoon laten weten dat ze altijd bij jou terecht kunnen. We hebben therapie voor haar gezocht en haar geholpen om meldingen te maken toen hij haar stalkte. Ze had altijd een veilige haven bij ons, meer konden we niet doen.”
Levenslang
Na tien procesdagen achtte de assisenjury Alexander Dean schuldig over de hele lijn. Jury en hof veroordeelden hem voor de viervoudige moord en foltering tot een levenslange celstraf. De straf waar Jasmijn op hoopte. “Wij hebben tenslotte ook levenslang gekregen”, zegt ze. “Nu kan ik, na vijf zware jaren, eindelijk beginnen rouwen. Ik hoop alleen dat ik nooit moet meemaken dat hij vrijkomt. In theorie kan dat binnen dertig jaar, of zelfs vroeger als hij een voorwaardelijke invrijheidsstelling aanvraagt. De gruwel die hij aangericht heeft, mag niet vergeten worden.”
Hopelijk kan ik nu, na vijf zware jaren, eindelijk beginnen rouwen
Deze week, na ons interview met Jasmijn Cappon, raakte bekend dat Dean naar het Hof van Cassatie trekt. Hij tekent cassatieberoep aan tegen zijn veroordeling en wil een nieuw proces. “Toen ik dat nieuws vernam, heb ik Jasmijn meteen gebeld”, zegt meester Vincke. “Echt verwonderd was ze niet. Ik had haar ook uitgelegd dat dit kon gebeuren, dus ze was enigszins voorbereid. Ze blijft natuurlijk wel in spanning nu om te zien hoe het zal aflopen. Volgens ons heeft Alexander Dean wel degelijk een eerlijk proces gekregen. Ik denk dan ook dat er weinig kans is dat het Hof van Cassatie dit arrest zal verbreken en een nieuw proces zal bevelen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
