Assisen: “Ze had geen schijn van kans” volgens de burgerlijke partij

Op het assisenproces tegen John Vandoolaeghe (31) hebben de burgerlijke partijen hun pleidooien gehouden. Volgens de advocaten werd Thi Xuan Nguyen (28) op 21 november 2016 in Ledegem wel degelijk met voorbedachten rade om het leven gebracht.

Meester Magali Verfaille schetste in haar pleidooi hoe het slachtoffer in maart 2016 via een datingsite in contact kwam met de beschuldigde. “De match met Little John heeft haar lot bezegeld, ze is recht in het hol van de leeuw gekropen. Letterlijk en figuurlijk in zijn grote klauwen.” Volgens de advocate van de familie Nguyen werd Xuan voor Vandoolaeghe een lastpost toen ze ontdekte dat hij al een gezin had. “Na amper 22 minuten voet op Belgische bodem is Xuan kapotgeslagen, gesmoord en dan zelfs nog verbrand. En een paar dagen later platgetrapt.”

Voorbedachtheid

Daarnaast vroeg meester Verfaille ook aandacht voor het leed van de nabestaanden, die na de feiten ook twee jaar in onzekerheid moesten leven. De Vietnamese rijsttelers konden ook niet aanwezig zijn op het proces. “Vier jaar later is het lichaam van Xuan nog altijd niet bij haar ouders. Dat is in de eerste plaats wat die mensen nu willen. Het arme kind ligt moederziel alleen op een begraafplaats in Wervik.”

Haar medepleiter Christine Onraet focuste tijdens het pleidooi op tien argumenten die in de richting van voorbedachten rade wijzen. Zo drong Vandoolaeghe zelf aan dat Nguyen naar België zou komen. “Er zijn maar liefst 139 pogingen in zes maanden tijd. Dat wil toch wat zeggen. Xuan moest en zou naar België komen.” Al die tijd hield de beschuldigde bovendien zijn ware identiteit angstvallig verborgen, door een valse identiteitskaart te gebruiken.

Het verblijf van zijn Vietnamese vriendin was ook totaal niet voorbereid, want er was geen hotel of ander logement voorzien. “Hij wist al weken dat ze voor altijd zou slapen. Maar zeker niet in een bed waar hij voor had gezorgd. Ze zou voor altijd slapen in een vieze vuile gracht in een duister straatje.” Het viel meester Onraet ook op dat Vandoolaeghe zijn daden enorm snel uitvoerde. “Op een impulsieve wijze kan men dit parcours onmogelijk zo efficiënt uitvoeren.”

Perfect dubbelleven

Ook uit zijn gedrag na de feiten blijkt volgens de burgerlijke partijen dat Vandoolaeghe heel doordacht handelde. Zo lag er duct tape klaar waarmee hij de bloedende mond van het slachtoffer afplakte. Volgens meester Onraet lagen er in de koffer ook al een lege vuilniston, aanmaakblokjes en white spirit om het slachtoffer in brand te steken. De beschuldigde plaatste de bagage van Nguyen immers bewust op de achterbank van zijn wagen.

Ook de toenmalige partner van Vandoolaeghe en hun zoontje stelden zich burgerlijke partij. “U moet zich dat voorstellen. Diezelfde avond van zijn arrestatie ging men het huwelijkscontract tekenen bij de notaris. Men was ook bezig met een tweede kind”, pleitte meester Koen Stubbe. Niemand kan geloven dat de beschuldigde dergelijke gruwelijke feiten had gepleegd. “Die man heeft een perfect dubbelleven geleid ten opzichte van iedereen die hem kende. Die ganse relatie was achteraf één grote leugen.”

“Teddybeer is een grizzlybeer”

Meester Stubbe benadrukte ook het enorme verschil in postuur tussen Vandoolaeghe en Nguyen, die hem teddybeer noemde. “Maar teddybeer is een grizzlybeer, of misschien nog beter een ijsbeer. Dat zien er wreed lieve dieren uit, maar ze zijn levensgevaarlijk. Ze had geen schijn van kans: 1.44 meter tegen 1.98 meter, 44 kilo tegen 130 kilo, schoenmaat 32 tegen schoenmaat 52.”

Ten slotte hamerde de advocaat van Sofie Vanmassenhove op de wisselende verklaringen van de beschuldigde. Bij de onderzoeksrechter verklaarde hij een dag na zijn arrestatie zelfs meermaals en spontaan dat hij de moord gepland had. “Je gaat dat toch niet zeggen als het niet zo is? Je gaat toch zelf je kop niet in de strop steken.” Vandoolaeghe keerde snel terug op die bekentenissen, maar ook zijn volgende verklaring wijst eigenlijk op voorbedachtheid. “Door het feit dat ze riep en sloeg, begon ik tilt te slaan. Op dat moment moest ze dood. Ik zocht een afgelegen plek om haar te doden. Dat zijn zijn woorden, niet de mijne.”

Dadelijk zal openbaar aanklager Johan Lescrauwaet zijn requisitoir houden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier