Op het assisenproces over de moord op Sofie Muylle (27) is gebleken dat de beschuldigde kort na de feiten al werd opgemerkt door een rechercheur. Stefaan Moens maakte op de Zeedijk in Knokke zelfs twee foto’s van de man met de blauwe jas, later geïdentificeerd als Alexandru Caliniuc (27).
Het lichaam van Sofie Muylle werd op 22 januari 2017 rond de middag ontdekt door een wandelaar. Bart Denys, die toevallig zelf politieman is, legde uit hoe hij eerst langs de waterlijn richting Nederland was gewandeld. “Op de terugweg zocht ik een plaats waar we terug op de Zeedijk konden. Ik scande de Zeedijk en ik merkte vrij vroeg dat er iets lag onder het staketsel.” De getuige naderde en zag vanop ongeveer twintig meter dat het om een persoon ging. “Gelet op de koude viel het mij op dat die persoon schaarsgekleed was.”
Niemand iets opgemerkt
Ter plaatse bleek de jonge vrouw onder het staketsel met haar rug tegen de schuine stenen wand van de dijk te zitten. “Er zat totaal geen beweging in, wat bij mij al een belletje deed rinkelen dat het waarschijnlijk om een overleden persoon zou gaan.” Denys merkte ook een begin van lijkvlekken en verwittigde de hulpdiensten. “Het verwonderde mij ten zeerste dat niemand iets had opgemerkt. Zowel op de Zeedijk als op het strand waren al wandelaars aanwezig.”
Die blik en dat bevroren oogvocht zijn mij altijd bijgebleven. Ik had dat nog nooit gezien – Jens Moerman
De ambulanciers haalden het slachtoffer nog van onder het staketsel. Ze stelden echter vast dat geen hulp meer kon baten. “Die blik en dat bevroren oogvocht zijn mij altijd bijgebleven. Ik had dat nog nooit gezien”, getuigde Jens Moerman. De drie ambulanciers herinnerden zich vooral hoe koud het die bewuste dag was. In dat kader beweerde Caliniuc tijdens zijn verhoor dat hij Muylle wilde beschermen voor de kou door haar onder het staketsel te leggen. “Om haar warm te houden zou ik toch eerder die blouse naar beneden doen. Voor mij was het duidelijk dat het geen natuurlijk overlijden was”, aldus Laurent Hinoul.
De politie van de zone Damme/Knokke-Heist kwam ter plaatse om een perimeter in te stellen en de sporen te vrijwaren. Commissaris Bram De Maertelaere legde echter de link met twee eerdere tussenkomsten diezelfde ochtend. Zo had Wouter Casselman gemeld dat zijn vriendin Sofie Muylle al enkele uren vermist was na een bezoek aan de Pianobar. Haar foto uit het rijksregister leidde tot de identificatie van het slachtoffer. De politie was die ochtend ook in de Pianobar geweest voor een vermoedelijke diefstal van een portefeuille. De verdediging merkte op dat Casselman toen heel ontspannen champagne stond te drinken.
Buikgevoel
Ook de lokale recherche was ondertussen aanwezig op de plaats van de feiten. In afwachting van het afstappingsteam zag Stefaan Moens hoe een jongeman met een blauwe jas zich vreemd gedroeg. De getuige maakte enkel van de beschuldigde twee foto’s, terwijl er veel meer volk op de Zeedijk liep. “Ik weet niet waarom, maar ik had een vreemd gevoel daarbij. Het is een soort buikgevoel na 22 jaar bij de politie.” Later bleek dat de man met de blauwe jas de hele ochtend was blijven rondhangen in de buurt van het lichaam. Vijf maanden later kon hij in zijn thuisland Roemenië opgepakt worden. “Ik kan zeggen dat ik er weken wakker van heb gelegen dat ik enkel die foto’s gemaakt heb, maar hem niet heb geïdentificeerd.”
Dinsdagochtend komen de mensen van het afstappingsteam aan het woord.
Lees hier alle andere artikels over het assisenproces over de moord op Sofie Muylle.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
