Op het assisenproces tegen Davy K. (32) hebben de ouders van het slachtoffer hun getuigenis afgelegd. James Gruwez is er duidelijk van overtuigd dat zijn dochter Sharon (22) op 1 november 2018 in Vleteren niet stierf bij een banaal verkeersongeval. Vooral de vele eerdere incidenten en het stalkerig gedrag van de beschuldigde werden aangehaald.
De ouders van Sharon Gruwez omschreven het slachtoffer als een vriendelijke, joviale levensgenieter. “Ze was overal graag bij en graag gezien. Ze was niet op haar mondje gevallen, maar zou zeker nooit slaan of schoppen”, vertelde James Gruwez. Vanessa Deroo schetste een gelijkaardig beeld van haar dochter. “Ik ga Sharon herinneren als lief, mooi en soms te eerlijk. Ze was alles voor mij, ik had maar haar.”
Gescheurd trommelvlies
Van Davy K. had de vader van Sharon geen hoge pet op. Op vraag van de voorzitter passeerden een hele reeks incidenten de revue. “Hopelijk eindigen wij niet zo”, zou K. bijvoorbeeld geschreven hebben na een drievoudige moord in Moere. Door klappen van de beschuldigde belandde het slachtoffer ook eens met een gescheurd trommelvlies in het ziekenhuis.
Voorzitter Antoon Boyen vroeg zich af waarom het slachtoffer toch steeds weer terugkeerde naar haar partner. “Ik denk dat we ons dat allemaal afvroegen. Langs de ene kant zag ze hem graag. En ze dacht dat ze hem kon veranderen. Een psychopaat zondert zijn slachtoffers zodanig af dat ze in een vicieuze cirkel terechtkomen.”
Gruwez noemde K. onomwonden de toekomstige moordenaar van zijn dochter en legde ook uit waarom. Hij merkte op dat Sharon anders altijd haar gordel droeg en ‘s nachts in de kou zeker niet naar de zee zou willen. Ook de verdwenen geheugenkaart van de dashcam zit hem dwars. “Op twee jaar tijd heeft hij haar voorzichtig doodgedaan, tot hij haar de laatste dag vermoord heeft.”
Agressiebeheersing
Volgens haar ouders bleef K. zijn ex-vriendin lastigvallen. “Ik denk wel dat ze als vrienden met hem wou blijven overeenkomen. Ik heb haar ook gezegd dat je dat met sommige mensen niet kan”, getuigde haar moeder. In de zomer van 2018 kon James Gruwez zich niet meer bedwingen.
“Ik wilde hem niet meer in of aan mijn huis, maar hij was er toch. Dan heb ik hem inderdaad een klop verkocht. Ik heb dan een cursus agressiebeheersing moeten volgen.” Gruwez voegde er nog aan toe dat K. beter wat meer agressiebeheersing had gevolgd.
Auto als moordwapen
De advocaten van de burgerlijke partijen polsten ook naar hun inschatting van de overdreven snelheid en het negeren van het rood verkeerslicht. Volgens James Gruwez betekent het dat K. zijn wagen als een moordwapen gebruikte. “Van het moment dat je iemand in je auto zitten hebt, ben je daar verantwoordelijk voor. Alle goede intenties zijn vervallen als je aan zo’n snelheid met iemand naast je de baan opgaat”, stelde Deroo.
Jaloers gedrag
Een goede vriendin van het slachtoffer herinnerde zich het jaloerse gedrag van de beschuldigde. “Overal waar wij naartoe gingen, was hij er ook. Ik snap nog altijd niet hoe hij wist dat wij aan de zee waren. Als ik naar haar huis ging, stond hij negen van de tien daar ergens in de straat geparkeerd.”
Volgens Joicy P. bleef Sharon hopen dat K. opnieuw zou worden zoals in de eerste maanden van hun relatie. “Ze hoopte dat de agressie en al de rest ging beteren, maar wij hebben haar dikwijls gezegd dat het nog haar dood ging worden.”
De getuige benadrukte ook de sociale en vrolijke kant van het slachtoffer. “Ze hield ook van de rally. Een typisch voorbeeld van een jong meisje in de fleur van haar leven.”
Tijdens het onderzoek noemde P. het racistisch kantje van Sharon als enige negatieve eigenschap. “Ik ben zelf half Indisch. In die zin is ze niet racistisch, maar ze had het er wel moeilijker mee als iemand zich niet volledig inburgerde”, nuanceerde de getuige.
(Belga)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
