De zus van Glenn Meesseman (29) en dochter van Inge Manderick (49) en Patrice Meesseman (54) is maandagnamiddag komen getuigen op het assisenproces over de moord op Sara Laeremans (21) uit Geel. Het was haar verklaring die voor een doorbraak in het onderzoek zorgde. Kelly is ervan overtuigd dat haar broer en vader onder toedoen van haar moeder het slachtoffer gedood hebben. Inge Manderick draagt in haar ogen de zwaarste verantwoordelijkheid.
Sara Laeremans, moeder van twee dochtertjes, werd op 22 oktober 2017 gewurgd aangetroffen in haar appartement aan het Brigandshof in Geel . Een dag later was Kelly haar ouders en broer gaan opzoeken in Izegem en kwam haar dood ter sprake. “Mijn moeder zei dat ze er alles mee te maken hadden en dat ze iets moesten doen om de kinderen bij hen te houden. Ze vond dat Sara haar verdiende loon had gekregen.”
Doodsbedreigingen
De rechtbank had een tiental dagen eerder beslist dat de kinderen bij Sara gingen verblijven en dat ze om de twee weken een weekend naar Glenn mochten. “Voor mijn moeder was dat een zware slag. Ze kon die leegte niet aan. Ze had daarvoor al meermaals gezegd dat als Sara aan haar kleinkinderen kwam, ze haar dood zou doen. Ik weet niet waar die haat voor Sara vandaan kwam. Mijn moeder vond haar een slecht meisje voor mijn broer en een slechte moeder. Zij wou altijd de rol van moeder overnemen, zeker na de dood van Sara.”
Toen de assisenvoorzitter Inge Manderick met die doodsbedreigingen confronteerde, ontkende ze dat met klem. “Ik heb nooit of te nooit Sara met de dood bedreigd. Ik weet niet waarom mijn dochter dat zegt.”
Klein gevecht
Terug naar het gesprek kort na de feiten. “Mijn vader zei dat ze al een tijdje bezig waren met een plan om Sara te doden. Hij had samen met mijn broer de trein naar Geel genomen. Glenn was eerst binnen gegaan en hij was buiten blijven wachten. Mijn broer vertelde dat hij met Sara ruzie had gemaakt en dat er een klein gevecht was geweest, waarbij hij haar met een mes had proberen steken. Hij lachte en zei dat het niet was gelukt, omdat Sara te dik was.”
Glenn had daarna zijn vader binnen geroepen. “Mijn vader zei dat hij een dweil tegen haar neus en mond had geduwd om Sara te laten stikken. Toen hij de dweil wegnam, kwam er schuim uit haar mond.” Patrice gaf op zitting toe dat het zo aan zijn dochter verteld werd, ook al zegt hij nu dat hij de dweil enkel gebruikt had om bloed en schuim af te vegen. “We hadden afgesproken dat ik de schuld op mij zou nemen en daarom hebben we dat zo aan mijn dochter gezegd. We wilden onze zoon beschermen.”
Dominante moeder
Inge wist volgens Kelly maar al te goed dat Glenn en Patrice naar Geel gingen om Sara te doden. “Ik ben er zeker van dat mijn broer en vader dat onder toedoen van mijn moeder gedaan hebben. Zij is altijd heel erg aanwezig en dominant geweest. We moesten doen wat zij zei.” Toen de assisenvoorzitter haar vroeg of Inge dan in haar ogen de zwaarste verantwoordelijkheid droeg, antwoordde ze: “zeker en vast”.
“Ik heb altijd het beste voorgehad met mijn gezin. Ik deed alles in samenspraak met je vader. Wat heb ik je ooit misdaan? Het spijt me dat ik een slechte moeder was. Vergeef me als ik u iets misdaan heb. Ik weet het allemaal niet meer. Geef me nog een kans”, reageerde Inge. Haar dochter zei dat ze al kansen genoeg had gekregen. “Je blijft gewoon liegen. Je blijft ontkennen dat je op de hoogte was, terwijl ik het je zelf heb horen zeggen.” Manderick zei daarop dat ze misschien wel ontoerekeningsvatbaar is. “U bent onderzocht door een gerechtspsychiater, mevrouw Manderick. U bent toerekeningsvatbaar bevonden”, reageerde de voorzitter.
Dreigementen
Na de bekentenis van haar ouders en broer had Kelly het gevoel alsof de grond onder haar wegzakte. “Niemand durft te geloven dat je eigen ouders en broer tot zoiets in staat zijn.” Ze mocht het van haar moeder en broer aan niemand vertellen. Kelly had daarna afstand genomen van haar familie en dat betekende ook dat haar ouders hun kleinkind niet meer zagen. Inge had er toen mee gedreigd om naar de rechter te stappen zodat Kelly haar dochter één keer per maand zou moeten afgeven. Kelly had door de dreigementen haar mond gehouden, maar leed onder de situatie. Ze had een vriendin in vertrouwen genomen en die had haar overtuigd om alsnog naar de politie te stappen, wat ze een half jaar na de feiten deed.
Dinsdag komen de moraliteitsgetuigen aan het woord.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
