Assisen kruisboogmoord: “Vijftien jaar zou billijke straf zijn” (verdediging)
Op het assisenproces tegen Jordy Vande Sompele (26) uit Tielt, die beschuldigd wordt van de moord op Bjorn De Vrieze (28) in Schuiferskapelle op 1 mei 2018, heeft advocaat Kris Vincke zijn pleidooi over de straf gehouden. “Jordy is een schone mens, ik denk dat een straf van 15 jaar billijk zou zijn”, pleitte de advocaat uit Beernem.
Volgens advocaat Kris Vincke zijn er in het dossier veel verzachtende omstandigheden te vinden. “Ten eerste zijn blanco strafblad. Op zich is dat niet zo opmerkelijk gezien zijn jonge leeftijd maar het is er. Er is daar nooit een combi gestopt ten huize Vande Sompele. Hij kreeg thuis nochtans de vrijheid, maar hij heeft nooit buiten de lijntjes gekleurd. Ten tweede zijn persoonlijkheid. Zijn slechtste karaktertrek is dat hij zo braaf is. ‘Brave is geen gave’, zeggen ze in West-Vlaanderen. Dat het een braaf ventje is, zegt zijn mémé. Ook de politieman die het moraliteitsonderzoek deed, zegt dat. Jordy neemt zijn lot zoals het is en dat was ook zijn probleem tegenover S. De feiten zouden zich nooit hebben voorgedaan als de omringende omstandigheden zich nooit hebben voorgedaan. Mocht je hem op 1 januari 2018 gezegd hebben dat hij in mei van dat jaar iemands leven zou afgenomen hebben, zou hij gezegd hebben dat je zot was”, klonk het.
Als een leeuw
Meester Vincke zag nog een derde verzachtende omstandigheid in de jonge leeftijd van zijn cliënt. “Ik heb er thuis ook lopen van die leeftijd. Ze denken dat ze alles aan kunnen, maar ze missen een stuk levenswijsheid. Was dat overspel en dat bedrog hem tien jaar later overkomen zijn, hij zou zo niet gereageerd hebben. De ultieme liefde voor S. en voor zijn kinderen hebben ervoor gezorgd dat hij als een leeuw gevochten heeft, tot de leeuw zo ver zat dat hij geklauwd heeft op een manier die niet meer mooi was. Jordy kwam nooit op voor zichzelf. En zo kom ik aan S., mijn zwaarste verzachtende omstandigheid. Ik heb nog nooit zo’n harde, taaie tante gezien. Ze snakte en snauwde en zo is ze. Ik ga hier niet zeggen dat zij de schuldige is maar ze had wel moeten zien dat het op één of andere manier ging mislopen. Iedereen zag dat. Er waren voor Jordy maar twee oplossingen: zelfmoord of hetgeen hij gedaan heeft. En dat is haar verantwoordelijkheid. Zonder S. zat Jordy hier niet. Dat is haar morele verantwoordelijkheid”, pleitte Kris Vincke.
Jonge hengsten
Hij ging verder. “Ik neem haar vooral kwalijk dat ze met een jojo aan het spelen was. Een beetje hoop geven, een beetje afstoten. Zo word je zo zot als een tol. Dit was een Shakespeariaans drama. Jordy dacht dat het een gewone vriendschap was tussen S. en Bjorn, een vriendschap die één keer ontspoord is met een kus. Hoe S. gehandeld heeft, was ongelooflijk egoïstisch. Ik noem S. de muze die in haar stal twee jongbloedige hengsten staan heeft: Bjorn en Jordy. Haar opties. In december 2015 koos ze voor Jordy, maar Bjorn verkoopt ze niet. En Jordy bindt ze aan zich. Hoe? Door Jordy haar kind te laten erkennen. Dat was de prijs die Jordy moest betalen. Kijk eens naar haar situatie nu. Ze heeft haar partner leren kennen in het voorjaar van 2020 en ze is opnieuw zwanger. Typisch. Om haar paardjes scherp te houden, spreekt ze tegen het ene kwaad over het andere en omgekeerd. Dat Jordy haar bedroog tijdens haar zwangerschap? Leugens en vuilspuiterij! Dat Jordy agressief was? Zever! Het punt is dat ze Jordy niet kwijt wou zolang ze niet zeker was dat ze ergens anders terecht kon. S. is nooit duidelijk geweest tegenover Jordy”, pleitte de advocaat uit Beernem.
Dat Jordy zich misdragen zou hebben tijdens de zwangerschap van S. is volgens de raadsman een drogreden. “Ze heeft het zelf toegegeven aan de politie, dat ze eigenlijk zelf nogal rap uitvloog omdat haar hormonen verstoord waren”, pleitte Vincke. Daarop begon de assistentiehond van het plaatsvervangend jurylid te blaffen. “Ik denk dat dit een instemmend geblaf was”, reageerde Kris Vincke. Hij ging onverstoord verder. “Het ging hier over geld. Op het moment dat ze eerst voor Jordy had gekozen, stond Jordy er goed voor. Op het moment dat ze voor Bjorn koos, had die het dan financieel een stuk beter dan Jordy. Zelf werkte ze niet, terwijl ze Jordy verweet dat hij harder moest werken. Ze zegt dat hij haar ongelukkig maakt omdat er geen geld is, omdat ze niet kan gaan shoppen wanneer ze er zin in heeft. Bjorn beloofde haar van alles. Dat is de kern van het dossier”, klonk het.
Onder de Brantano
“Hoe heeft ze Jordy zover kunnen krijgen?”, vroeg meester Vincke retorisch. “Al zijn uitlaatkleppen waren weg. Zijn voetbalabonnement, zijn automeetings, zijn Pontiac Firebird, zijn maten. Ze zijn hier komen zeggen dat hij niet zomaar onder de sloef lag, maar dat hij onder de hele Brantano lag. Ze kleineerde hem in het bijzijn van zijn vrienden. Dat is een uitputtingsslag geworden. Letterlijk: hij viel flauw op zijn werk. Puur van psychische ontbering. S. speldt hem een schuldgevoel op tot hij er tureluurs van werd. Een schuldgevoel zonder de juiste reden te geven, want ze was eigenlijk aan het robbedoezen met iemand anders. Zo krijg je iemand door de knieën. Is het een schande dat Jordy zijn relatie heeft proberen redden? Dat hij trouw een schone deugd vindt?”, klonk het.
Uit bed geschopt
Hij ging verder over de manipulaties door S. “Op een avond kwam ze beneveld thuis. Kersverse moeder. Bjorn had iets in haar drank gedaan, zei ze. Wat moet hij dan denken van Bjorn? Dat het zijn goeie vriend is? Neen, toch. Kort voor de feiten gaat ze op café met Bjorn en ze nodigt Jordy ook uit. Waarom? Om daar dan met Bjorn te zoenen in een hoekje van het café. Jordy is op 3 april naar Bjorn gegaan, in het midden van de nacht. Hij is daar met respect ontvangen, maar hij heeft er de waarheid niet te horen gekregen. Was dat wel gebeurd, dan was dit relationele drama niet voorgevallen. Dat hij vanaf 10 april uit haar bed geschopt wordt en apart moet gaan slapen, was voor Jordy het dieptepunt. Het is dan dat hij op zoek gaat naar een pistool, met het idee om zelfmoord te plegen. Tot hij met zijn vader spreekt, die zijn broer verloor aan suïcide”, pleitte meester Vincke.
94.742 handdoeken
Zijn cliënt was in de periode kort voor de feiten ‘sufgefrustreerd’, pleitte de advocaat. Hij noemde Jordy Vande Sompele opnieuw ‘een schone mens die een lelijke daad gesteld heeft’. “De politieman die hem altijd verhoord heeft, heeft ook gemerkt dat Jordy maar een man van vlees en bloed is. Dat hij de klok zou terugdraaien mocht hij kunnen. De politieman zegt zelf dat het, met alles wat in het dossier zit, eigenlijk niet verwonderlijk is wat er gebeurd is. Dat is de reden waarom ik een straf vraag die begint met het cijfer 1. Het zijn de leugens en het onophoudelijke bedrog van S. die hem zover hebben gedreven. Wat er na de feiten gebeurd is, is compleet onrealistisch. Haar ene paardje was dood, het andere paardje leefde nog. Meteen na zijn aanhouding stond S. alweer aan de gevangenis. Voor De Grote Witwasoperatie van haar eigen imago. Zijn paswoorden had ze nodig, om alles wat niet in haar kraam paste te wissen. Ze isoleert Jordy. We zijn vandaag zo ver dat ze Jordy alles afgepakt heeft. Meer zelfs. Jordy heeft haar nog een paard betaald, met het geld dat hij in de gevangenis verdiend heeft. Met zijn topjob verdient hij daar twee eurocent per handdoek die hij plooit. Dat paard heeft 1894 euro gekost. 94.742 handdoeken heeft hij daarvoor geplooid. En weet je wat? Dat paard verhuist naar een manège, waar S. haar nieuwe vriend leert kennen en – poef! – ze laat hem vallen”, sloot Kris Vincke zijn gedeelte over S. af.
Hij kwam nog even terug op de leugens van Jordy in het dossier. “Je mag hem dat niet kwalijk nemen, dat is zijn goed recht. Een verdachte mag zwijgen en liegen in ons systeem. Op een bepaald moment voelde hij zich daar niet meer goed bij en is hij bij mij gekomen. Dat is zijn verdienste, niet de mijne. Ook hier is hij rechtgestaan en heeft hij voor een volle zaal opgebiecht wat hij gedaan heeft. Evident is dat niet. Tot op heden heeft hij nachtmerries over de feiten en zit hij op de antidepressiva”, klonk het. Er is volgens meester Vincke wel degelijk sprake van doorleefde spijt. “Hij weet dat hij heel veel slachtoffers gemaakt heeft en veel mensen pijn gedaan heeft. Maar een beklaagde kan nooit goed doen. Tranen noemt men theater en als er geen tranen zijn, is er zogezegd geen spijt. Kijk, als je een normale mens bent – en Jordy is dat – dan heb je oprechte spijt van dergelijke feiten. Tijdens zijn laatste verhoor zegt hij dat ook”, klonk het.
Mantel der liefde
Meester Vincke sloot af. “Jordy is geen koelbloedige persoon. Hij heeft wel als ontregelde persoon een koelbloedige daad gepleegd. Als hij ooit vrij komt, zal hij niet zomaar verder gaan met zijn leven. De schaamte over de feiten blijft. Hij zal van nul moeten herbeginnen. De psychiaters zeggen dat er een laag risico op recidive is”, zei meester Vincke. “Ik denk dat vijftien jaar een billijke straf zou zijn. Het is niet zo dat men zomaar na één derde vrijkomt. De strafuitvoeringsrechtbank houdt daar strikt toezicht op. Dat is geen lolletje. Wees niet bang om mild te bestraffen. De graad van beschaafdheid van een maatschappij uit zich in de manier waarop men omgaat met de mensen die iets misdaan hebben. Bied Jordy de mantel der liefde aan. Ik leg het lot van Jordy in jullie handen”, besloot meester Vincke.
Jordy Vande Sompele kreeg het laatste woord. “Ik heb heel veel mensen pijn gedaan met mijn daden en ik besef dat heel goed. Ik kan dat nooit meer goed maken. Het spijt mij”, zei hij kort.
De jury zich nu terug om te beraadslagen over de straf.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier