Tien jaar lang werd Sandra D’Hulst (36) uit Handzame op haar werk in de beschutte werkplaats OptimaT in Lichtervelde lastig gevallen door een collega. J. C. (53) kreeg daarvoor acht maanden celstraf met uitstel, maar werkt er nog altijd. “Ik zou graag terug gaan werken, maar ik durf niet, omdat hij er nog altijd aan de slag is”, zegt Sandra.
Sandra D’Hulst ging in 2005 aan de slag bij OptimaT, een bedrijf dat mensen tewerkstelt die moeite hebben om op de reguliere arbeidsmarkt een plekje te vinden. In de beschutte werkplaats deed Sandra voornamelijk poetswerk, het plooien van was en koffie rondbrengen. Al snel maakte ze kennis met collega J. C. uit Zedelgem. Ze kon het goed vinden met de 53-jarige man maar toen hij avances maakte, wees ze hem af. Het begin van een ware nachtmerrie voor de jonge vrouw.
“Hij werd agressief, liep achter mij aan naar de toiletten, betastte mij op plaatsen waar ik dat niet wou, stuurde me na het werk sms’jes met bedreigingen. Op een dag stond hij met een mes voor me. Ik heb moeten lopen voor mijn leven”, vertelt Sandra.
Voor de buitenwereld hield Sandra verborgen in welke omstandigheden ze dagelijks haar werk deed. “Zeker voor mijn ouders. In december 2000 verloren ze al mijn broer Jürgen. Hij werd door drie roofmoordenaars aangevallen in een huis in Houthulst. De daders kregen levenslang maar het verlies van Jürgen was een zware klap voor mijn ouders. Ik wilde hen wat sparen.”
Naar ziekenhuis
“Maar toen ik op een dag thuiskwam en bewusteloos viel, kwam alles uit. Ik was op van de stress. Ik moest met de ambulance naar het ziekenhuis overgebracht worden. Toen ik het ziekenhuis mocht verlaten, ben ik daarna in een winkel nog eens van mijn sus gedraaid. Mijn moeder heeft dan ook alle blauwe plekken en krassen op mijn armen gezien, veroorzaakt door J. C. Zij is dan klacht gaan indienen bij de politie”, weet Sandra.
Ik zou graag terug werken, maar ik durf niet
Het onderzoek naar de feiten resulteerde uiteindelijk in een rechtszaak. In juni 2017 werd J. C. door de rechtbank in Brugge veroordeeld tot acht maanden celstraf met uitstel en een boete voor de belaging en herhaaldelijke slagen aan Sandra D’Hulst.
“Ik was toen al lang thuis van mijn werk en leef nu van een ziekte-uitkering. Ik heb nog altijd last van angstaanvallen en stress. Om de twee weken ga ik bij een psychiater om alles te verwerken. Eigenlijk zou ik graag de draad van mijn leven terug oppikken en opnieuw gaan werken. Liefst terug bij OptimaT want het werk daar deed ik heel graag en ook heel goed.”
“Alleen: ondanks zijn veroordeling is J. C. daar mogen blijven werken en hij werkt daar tot op vandaag nog altijd. Ik zie het niet zitten om opnieuw met hem geconfronteerd te worden maar eigenlijk is het niet logisch dat ik plaats moet ruimen voor hem. Het zou omgekeerd moeten zijn”, vindt ze.
Gebeurd in privésfeer
Bij OptimaT kennen ze het verhaal van Sandra D’Hulst maar wensen ze zich niet uit te spreken. “Naar ons weten zijn we als bedrijf niet betrokken in die rechtszaak en gaat dit ook niet over feiten die gebeurd zijn op de werkvloer. Dit kadert in de privésfeer. Het is onze werknemers niet verboden om met elkaar af te spreken in hun privétijd. Wat ze daar doen, valt buiten onze verantwoordelijkheid.”
“Het klopt dat Sandra nog altijd bij ons ingeschreven is, maar dat ze al een tijdje buiten strijd is wegens ziekte. Als ze terug klaar is om bij ons te komen werken, zien we haar graag terugkomen”, klinkt het.
“Voor mij gaat dat niet”, reageert Sandra. “Toch niet zolang J. C. daar werkt. Hij heeft mij zelfs nooit zijn excuses aangeboden. Erger nog: ik weet dat hij het met nog andere vrouwelijke collega’s ook gedaan heeft. Daarvan zitten getuigenissen in het dossier. Aan de rechter heeft hij zelfs verklaard dat hij kwaad is op mij, heel kwaad. Je kan toch niet verwachten dat ik nog met zo iemand ga samenwerken?”, vraagt Sandra zich af.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
