Emmanuël Van den Steen krijgt 24 jaar voor doodslag op Miriam Van Poel
Emmanuël Van Den Steen (70) uit Middelkerke heeft 24 jaar opsluiting gekregen voor doodslag op z’n vriendin Miriam Van Poel. Het parket had 25 jaar gevorderd. Het hof hield bij haar beslissing rekening met de leeftijd van de beschuldigde en z’n groot engagement tijdens z’n loopbaan als kinesist. Donderdag achtte de volksjury de man schuldig aan doodslag.
Emmanuël Van den Steen beweerde tijdens het proces steeds dat Miriam Van Poel hem eerst had aangevallen met een mes. In zijn cel zou hij donderdagavond na de zitting alsnog de waarheid verteld hebben aan zijn advocaat.
“Ik had dat nooit mogen volhouden dat Miriam naar mij gestoken heeft, zei hij. Ik ben blij om te mogen meedelen dat hij jammer genoeg een zekere verdedigingsstrategie heeft aangenomen die haaks stond op zijn eerste woorden toen hij zich heeft aangegeven”, pleitte meester Kris Vincke.
Verzachtende omstandigheden
In tegenstelling tot de openbaar aanklager ziet de verdediging wel een reeks verzachtende omstandigheden. “Persoonlijk meen ik dat 25 jaar voor mijn cliënt een guillotine is. Waarom kan voor een 70-jarige geen rekening gehouden worden met zijn jeugd.”
Meester Vincke las de verklaring voor van een zus van de beschuldigde, die de thuissituatie vergeleek met een concentratiekamp. “Dat heeft gemaakt dat hij een stuk warmte heeft gemist waar hij altijd naar op zoek is gegaan.”
Vier hartoperaties
Ook de hoge leeftijd van Van den Steen werd opgeworpen als verzachtende omstandigheid. “Ik koppel dat ook aan zijn vrij positief strafblad. Ik ben ervan overtuigd dat hij nu wel zijn lessen getrokken heeft en van de alcohol zal afblijven.”
De verdediging stond ook uitgebreid stil bij de gezondheidstoestand van de beschuldigde. De Middelkerkenaar onderging al vier hartoperaties en zit in een rolstoel. “Over zijn voeten moet ik zelfs niet spreken, want er zit geen gevoel meer in.”
Harde werker
In Middelkerke stond Emmanuël Van den Steen altijd bekend als een harde werker en een goede kinesist. Meester Vincke herinnerde de juryleden aan de getuigenis van de zoon van een man met herseninfarct, die hem nog steeds dankbaar is.
“Hij ging ook de ‘commissies doen’ van de oudjes. Die vonden dat fijn en misschien hadden ze hem inderdaad wat minder cognac moeten geven.” In het pleidooi werd ook benadrukt dat de beschuldigde wel degelijk spijt heeft, ook al kan hij dat moeilijk uitdrukken.
Perspectief geven
Ten slotte werd stilgestaan bij de werking van de strafuitvoeringsrechtbank. Tijdens die uiteenzetting suggereerde de verdediging een straf van 15 jaar. “Dan zou hij 15 jaar onder voorwaarden blijven staan en het zal een heel werk zijn om dat allemaal in orde te krijgen. Met een straf van 25 jaar zal hij 92,5 jaar zijn voor hij weer van zijn volle vrijheid kan genieten. Dat is geen perspectief geven.”
In zijn laatste woord bedankte Emmanuël Van den Steen zijn advocaat. “Ik ga me ook nog een keer excuseren, nu het nog mogelijk is. Voor het leed en het verlies dat ik iedereen aangedaan heb. Spijtig dat ik het niet meer kan veranderen. Ik heb me aangegeven en ik wist dat ik straf ging krijgen en ik zal die straf aanvaarden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier