Winterpret met helleborus

Je kan nooit genoeg groen in huis hebben, vindt Gillian Lowyck. De Oostendse is zot van alles wat planten en bloemen zijn en schrijft hier tweewekelijks over alles wat groeit en bloeit.

Normaal gezien hou ik niet van lijstjes die je zeggen wat je móét doen, lezen of bekijken. Maar in het geval van een helleborus maak ik toch een uitzondering. Op momenten dat je tuin een onaangename, kale plek lijkt, maakt deze plant haar verschijning, klaar om je dag op te vrolijken.

Helleborus wordt ook wel nieskruid of kerstroos genoemd. Nieskruid omdat de plant vroeger werd vermengd in snuiftabak en kerstroos omdat ze, wel ja, met Kerstmis zou bloeien. Er zijn zeker soorten die al zo vroeg hun bloemen tonen, maar in de praktijk start de helleborus pas in januari-februari met bloeien. En het gebruik in snuiftabak is zeker niet aan te raden, want de plant is licht giftig.

Goed plekje

De helleborus heeft een beetje een reputatie als moeilijke plant, maar het komt er gewoon op aan een goed plekje te vinden. De plant groeit van nature aan de bosrand, dus vochtige maar geen kletsnatte bodem en halfschaduw. Het kan een aantal jaar duren vooraleer je helleborus écht goed begint te bloeien, maar eens hij vertrokken is, is er geen stoppen meer aan.

Gewoonlijk ben ik grote fan van planten die zichzelf uitzaaien, maar bij een helleborus zullen die zaailingen bloemen met een saaie kleur geven. Knip de zaadhoofden dus af na de bloei. Mijn helleborussen staan trouwens in een pot, waar ze het meer dan prima doen.

Net zoals het sneeuwklokje, dat op hetzelfde moment in bloei staat, is de helleborus een beetje verlegen en kijken de bloemhoofdjes naar beneden. Een fantastische plant ook voor die eerste bestuivers die met warm winterweer nog een beetje verward wakker worden. Ze zullen je dankbaar zijn!