Ontdek een weldadig stukje werelderfgoed in Baden-Baden

De Duitse stad Baden-Baden ademt het goeie leven. Je flaneert er langs luxueuze etalages of over de romantische Lichtentaler Allee, drijft er rond in de beroemde thermaalbaden en duikt er ‘s avonds de overdonderend mooie casino in. Het kersverse stukje Unesco-werelderfgoed nodigt uit om er even weg te dromen in weelde.

Baden-Baden werd vorige zomer, samen met tien andere Europese steden waaronder Spa in ons land, toegevoegd aan het werelderfgoed. Met dank aan zijn traditie op het gebied van kuren. Een traditie die duizenden jaren teruggaat, tot bij de Romeinen die in deze regio een warmwaterbron ontdekten – met water van 70 graden Celsius de warmste in de regio – en er prachtige thermale baden mee vulden, waarin ze hun verkleumde ledematen weer opwarmden. Hoe ingenieus die badtempels toen al in elkaar zaten, kun je vandaag nog nagaan op de Römerplatz, waar een ruïne deels werd blootgelegd.

Maar nadat de Romeinen er verjaagd werden en de thermen verwoest, geraakte de warmwaterbron uit beeld. Pas begin 1300 werd de bron opnieuw benut, maar het zou nog tot in de 19de eeuw duren voor de stad opnieuw grandeur kreeg. En hoe.

Want toen de Franse koning Louis-Philippe in 1838 de casino’s in Parijs sloot, zag Jacques Bénazet daar zijn casino-imperium instorten. Hij stak de grens over en richtte een casino in het Kurhaus in Baden-Baden in. Dat Kurhaus was toen al dé ontmoetingsplaats, ondergebracht in de voormalige stationsgebouwen. Bénazet introduceerde er de Franse lifestyle, kleding, taal én zelfs de toen modieuze moustache, en trok daarmee het nodige geld aan om voort in de stad te investeren. Bekende Russische en Franse schrijvers bewierookten de stad – al of niet financieel ondersteund – als dé zomerhoofdstad van Europa. Napoleon III en Queen Victoria werden er gespot, tsaar Alexander I trouwde er, keizerin Elisabeth van Oostenrijk – Sissi – kocht er objets de galanterie in de hoogst exclusieve winkeltjes van de Kurhauskolonnaden.

1/6

Elke dag nog worden de authentieke gaslampen voor het Kurhaus met de hand aangestoken en gedoofd. Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

© Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

2/6

Marlene Dietrich noemde het casino van Baden-Baden het mooiste ter wereld, en dat niet zo heel erg overdreven. Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

© Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

3/6

Een glaasje heilzaam bronwater drinken in de Trinkhalle kan niet langer. Maar je kan er wel nog de 14 wandschilderingen van regionale legenden bewonderen, bedoeld om de aantrekkelijke locaties rond de stad te promoten.

© Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

4/6

5/6

Baden-Baden profileert zich ook als cultuurstad, met onder meer het museum voor moderne kunst, genoemd naar de industrieel en kunstmecenas Frieder Burda.

6/6

Koffiepauze op de binnenkoer van het klooster Lichtental, aan het eind van de Lichtentaler Allee.

1/6

Elke dag nog worden de authentieke gaslampen voor het Kurhaus met de hand aangestoken en gedoofd. Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

© Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

2/6

Marlene Dietrich noemde het casino van Baden-Baden het mooiste ter wereld, en dat niet zo heel erg overdreven. Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

© Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

3/6

Een glaasje heilzaam bronwater drinken in de Trinkhalle kan niet langer. Maar je kan er wel nog de 14 wandschilderingen van regionale legenden bewonderen, bedoeld om de aantrekkelijke locaties rond de stad te promoten.

© Baden-Baden Kur & Tourismus GmbH

4/6

5/6

Baden-Baden profileert zich ook als cultuurstad, met onder meer het museum voor moderne kunst, genoemd naar de industrieel en kunstmecenas Frieder Burda.

6/6

Koffiepauze op de binnenkoer van het klooster Lichtental, aan het eind van de Lichtentaler Allee.

’s Avonds vermaakten ze zich in het schitterend ingerichte casino. Ga er vooral even binnen kijken, de gevel laat de pracht en praal binnenin niet vermoeden. Op voormiddagen zijn er rondleidingen, weliswaar alleen in het Duits, maar ook ‘s avonds – en van zodra de coronamaatregelen het opnieuw toelaten ook ‘s namiddags – kun je er deelnemen aan het casinoleven. Als speler, maar ook als toeschouwer voor wie een toegangskaartje koopt. Heren komen er niet in zonder jasje, maar je kunt er eentje huren aan het onthaal.

En wie destijds niet gokte, kon naar een van de vele concerten, theater- en dansvoorstellingen die de stad organiseerde en waarbij internationaal bekende gezelschappen de affiches vulden. Aan die glorietijd houdt Baden-Baden overigens een eigen Philharmonic Orchestra en een nog altijd bloeiend en gevarieerd cultureel leven over. Johannes Brahms troont er naast Anastacia. En dat kan tellen voor een relatief kleine stad met 55.000 inwoners.

Overdag vertoonde al dat fraaie volk zich dan weer graag langs de Lichtentaler Allee, een drie kilometer lang wandelpad langs de oever van de rivier de Oos, waar je je ook met paard en koets kon laten opmerken. Zien en gezien worden, was het motto. Vandaag genieten jong en oud van het nog altijd prachtige pad dat langs statige, oude bomen, romantische bruggetjes, een ‘s zomers uitbundig bloeiende rozentuin en de moderne kunst van het verrassende Frieder Burda Museum leidt. En voor wie het plaatje helemaal af wil maken: je kunt er nog altijd een door paarden getrokken koets huren voor een ritje langs de Allee en je even très bourgeois voelen.

En toen in 1870 ook in Baden-Baden het gokken verboden werd, en dat tot een eind in de 20ste eeuw, stofte de stad zijn andere toeristische troef af: de 800.000 liter warm water die de bron er elke dag levert. Het Friedrichsbad werd er in 1877 geopend als een van de meest moderne badhuizen in Europa. Voorlopig blijft het nog even gesloten, maar binnenkort kun je er opnieuw terecht voor behandelingen met het bronwater waaraan heilzame eigenschappen toegeschreven worden. De moderne versie daarvan vind je in de Caracalla Thermen, een imposant wellnesscentrum met diverse sauna’s en kuurbaden. Maar ook heel wat hotels bieden verschillende wellnessarrangementen aan.

Vandaag hoef je niet langer tot de elite te behoren om van Baden-Baden te genieten, al vertoef je er nog altijd in het gezelschap van de 200 miljonairs die het stadje telt én kun je er een keer per jaar een duchtig shoppende Victoria Beckham tegen het lijf flaneren. De winkels in het stadscentrum behoren tot de exclusievere soort, met toppers als Hermès naast het Fabergé Museum van de dure eieren en tal van kunstgalerieën in de Sophienstrasse én een wat democratischer gestemd aanbod in de Langestrasse. Daartussen tref je restaurantjes, bistro’s en de typische koffiehuizen aan, met regionale – flammkuchen! apfelstrudel! – maar net zo goed wereldkeuken. En je ontdekt er ook het oude centrum, klein maar charmant en opvallend rustig. Want door de jaren heen althans voor de stadsbewoners, die de nieuwere stadsdelen verkozen, wat in de vergetelheid geraakt. Met paard en koets viel nu eenmaal niet bijster elegant de pittoreske trapjes op te geraken…