Even hard als van de stilte hou ik van muziek. En die na twee jaar opnieuw in volle concertzalen en vooral op festivalweides te kunnen beluisteren, doet iets met een mens. Voor- of achteraan tussen een wiegend, dansend of ontroerd publiek.
Ik ben geen notoir festivalganger, maar schuimde er in mijn leven toch al een resem af. Van Rock Werchter, Tomorrowland en Pukkelpop, tot de lokale pensenkermis. Op de een is muziek prioritair, op de andere spelen culinaire of andere (hoog)standjes de hoogste noot. Het is net om die reden dat ik van festivals hou. Van de muziek én de beleving. Het hele plaatje errond. De mensen, de ontdekkingen, het vrije en spontane.
Al is die beleving ervan met de jaren wel een beetje veranderd. Tien jaar geleden sliep ik vier dagen ongewassen in een tent en was mijn energie nog ongeëvenaard. Afgelopen week bracht ik drie festivalnachten door op hotel (ja, ik leef soms boven mijn stand), deed na een korte nacht nog een discodutje en smeerde een hydraterend maskertje op mijn gezicht vooraleer ik me lekker geurend weer tussen de meute begaf.
“Op de een is muziek prioritair, op de andere spelen culinaire of andere (hoog)standjes de hoogste noot”
Ik ga nog altijd graag naar festivals, maar het hoeft niet meer al-le-maal en elk weekend. Het zal wel de leeftijd zijn. Ik hoorde Linde Merckpoel, wel een notoir festivalganger, deze week op de radio zeggen dat ze jomo heeft, de joy of missing out. De tegenhanger van fomo. Ze vertelde dat ze er net van geniet om dingen te missen, wanneer ze ze ziet op Instagram, vanop haar luie zetel. Jomo is me vooralsnog vreemd. Integendeel. Ben ik ergens niet bij, dan beleef ik dat het liefst níét vanop mijn zetel via een schermpje. Dan negeer ik dat Stromae het optreden van zijn leven aan het geven is, Nick Cave béter wordt elke keer hij een podium beklimt of het misschien de laatste keer is dat Mick Jagger nog eens een publiek wegblaast. Dan kruip ik het liefst vroeg in mijn bed met een oogmasker op en oordoppen in, gelovend dat de rest van de wereld ook slaapt, dat er absoluut niets te beleven is en ik helemaal niets mis.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier