De architecten van de mode

Lang niet alle ronkende namen in de mode genoten een modeopleiding. Trendsetters zoals Raf Simons, Tom Ford en Virgil Abloh volgden een opleiding industrieel design of architectuur voor ze de carrièreswitch naar de mode maakten.

Het parcours van visionair ontwerper Raf Simons is minder voorspelbaar dan dat van de meeste ontwerpers. Als kind was hij vaak te vinden in de werkplaats van zijn vader, een handige harry. Na zijn middelbare studies volgde Raf Simons een opleiding industrieel design in Genk en ging meteen aan de slag als zelfstandig designer. Mét succes: de opdrachten stroomden binnen. Omdat hij meestal alleen werkte in zijn atelier begon de eenzaamheid door te wegen. Hij besloot toen om mode te studeren. Voor hij zich inschreef aan de Antwerpse Modeacademie vroeg hij raad aan Linda Loppa, die er toen afdelingshoofd was. Loppa, zelf een liefhebster van kunst en design, kende het werk van Raf Simons. Ze gaf hem de raad om door zelfstudie en stages bij vakmensen het modevak te leren. Voor de technische kant kon hij terecht bij haar vader, een kleermaker. Ondertussen experimenteerde Raf Simons thuis tot hij een collectie van 50 stuks had. Hij vond een Italiaanse verdeler die de collectie verkocht aan prestigieuze boetieks.

In het begin focuste Simons vooral op goed gesneden pakken, maar al vrij snel erna liet hij zich inspireren door de jongerencultuur. In 2000 drukte hij op de pauzeknop en ging hij lesgeven in Wenen. Een paar jaar later pikte hij de draad weer op en in 2003 won hij de prestigieuze Swiss Textiles Award. Zijn carrière kwam meteen in een stroomversnelling. In 2005 werd hij benoemd tot artistiek directeur bij Jil Sander, later bij Dior, en daarna bij Calvin Klein. Sinds kort ontwerpt hij samen met Miuccia Prada de Pradacollectie én eind oktober stelt hij zijn allereerste vrouwencollectie onder het label Raf Simons voor. Voor hem is mode een vorm van toegepaste kunst, net zoals industrieel design. Dat hij na al die jaren blijft meedraaien aan de top, heeft wellicht ook te maken met het feit dat hij met één been in de kunst staat en voortdurend creatieve impulsen krijgt. Anderzijds houdt hij constant de vinger aan de pols bij de jeugd, een must voor een ontwerper die de trends telkens een stap voor wil zijn.

Van architectuur naar mode

De Afro-Amerikaanse ontwerper Virgil Abloh heeft dan weer een opleiding architectuur gevolgd. Al snel daarna kreeg hij interesse voor mode. Hij deed een stage bij Fendi en na een ontmoeting met Kanye West leidde hij verschillende creatieve projecten voor de rapper. In 2013 richtte Abloh het luxe streetwearlabel Off-White op dat in no time razend populair werd. In 2018 werd hij creatief directeur van de mannencollectie van Louis Vuitton. Sindsdien is hij een van de meest gehypete modeontwerpers van het moment.

Sobere, uitgepuurde lijnen typeren de meeste ontwerpers die uit de wereld van industrieel design en architectuur komen

De lijst modeontwerpers die hun eerste creatieve stappen in de architectuur hebben gezet, is lang. Tom Ford, Pierre Cardin, Pierre Balmain, Thierry Mugler en zijn opvolger Casey Cadwallader studeerden architectuur om vrij snel de switch naar de mode te maken. Op zich niet verwonderlijk: ook in de mode draait alles rond vormgeving en proporties, zij het met het lichaam als vertrekpunt.

Belgisch design in goud, wol en leder

Tussen de ontwerpers van accessoires zien we vaak architecten opduiken. Een van hen is Griet Depoorter, de vrouw achter het breigoedmerk Wolvis. Griet studeerde in 2007 af als burgerlijk ingenieur-architect en werkte na haar studies een paar jaar in architectenbureaus. In haar vrije tijd volgde ze een modeopleiding aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten van Sint-Niklaas (SASK) en begon ze te experimenteren met breiwerk, vooral sjaals, gemaakt van natuurlijke materialen. In 2013 richtte ze haar label Wolvis op, een activiteit die ze de eerste jaren combineerde met haar job als architect. Alle sjaals worden in een West-Vlaams familiebedrijf gemaakt in gelimiteerde oplage zodat overproductie vermeden wordt. Elk seizoen werkt Griet een thema uit. Zo kreeg haar wintercollectie de naam ‘Lieux de Mémoire’ mee waarbij elke sjaal verwijst naar een herinnering en plaats uit het leven van de ontwerpster.

Griet Aesaert volgde een gelijkaardige weg. Ook zij is architecte van opleiding, maar liet zich na haar studies leiden door haar passie voor leder. In 2014 richtte ze haar eigen tassenlabel Aesaert op. Alle tassen worden in haar Gentse atelier gemaakt. Je kan een tas uit de collectie kiezen of er eentje à la carte laten maken, en zelf het leder, de voering, de lengte van de riemen en het aantal vakjes bepalen, met een unieke tas als resultaat.

Tassenontwerpster Mieke Dierckx maakte een nog grotere omweg voor ze aan haar tassencreaties begon: ze studeerde eerst interieur- en meubeldesign, daarna juwelenontwerp om uiteindelijk haar tijdloze juwelen van tassen te creëren.

Sobere, uitgepuurde lijnen typeren de meeste ontwerpers die uit de wereld van het industrieel design en de architectuur komen. Dat geldt ook voor Lore Van Keer, de juwelenontwerpster die een opleiding interieurvormgeving aan Sint-Lucas in Brussel volgde voor ze haar uitgebalanceerde, minimalistische stijl vormgaf in zilver en goud. Blijkbaar de juiste keuze: ondertussen is ze tien jaar bezig, een verjaardag die ze viert met de Iconscollectie die gebaseerd is op tijdloze ontwerpen van de voorbije tien jaar. (Lut Clincke)