Martine Prenen: “Ik hang zo graag de idioot uit”

“Nooit meer pateekes of frietjes eten of ge gaat dood! Zeg, gij zijt niet goed, zeker? Mogen we nog léven?” Martine Prenen maakt al jaren furore als gezondheidscoach en dankt die populariteit voor een groot deel aan de humor en relativeringszin waarmee ze haar boodschap brengt. In boeken, een theatermonoloog en straks ook weer op televisie. “Het geheim zit hem in het vinden van de juiste hormonenbalans”, zegt ze. En die frietjes bak je dan wel het best in kokosolie.

Martine Prenen ademt zomer. Ze komt recht van onder de douche het terras op gewiegd, waar ze ons eerder met een geurige kop koffie in de loungezetel met zicht op de achterliggende weiden inclusief kerktorentje installeerde. Bloemen op haar bloes, bloemen in het haar, slippers losjes aan de voeten. Het tragere leven van de voorbije weken deert haar schijnbaar allerminst. Ze zag dan wel haar theatertournee met een half jaar uitgesteld, en de plannen die TV Plus met haar heeft met een jaartje verlaat, maar ze kreeg er extra qualitytime met haar man voor in de plaats, lange wandelingen met haar honden Sokki en Karel op de Kalmthoutse Heide en tijd om te broeden op nieuwe ideeën. “Corona heeft zichtbaar gemaakt hoe het écht gesteld is met onze ouderen in de woonzorgcentra. We moeten gewoon meer ondernemen om hen betrokken te houden. Ik werk nu een concept uit voor senioren, een soort belevingsuurtje waarin we iets lekkers klaarmaken, wat bewegen en dansen, en uitblazen bij thee en zelfgebakken koekjes. Ik wil daar ook mijn mama bij betrekken, die er haar ervaring als danspedagoge bij inbrengt en er nu al heel enthousiast over is”, lacht ze. Misschien gaan moeder en dochter er na dit alles samen mee de baan op. Ik vermoed dat het duo dan weinig oudjes onberoerd zal laten. Martines ogen verraden in elk geval pret bij voorbaat, het podium trekt. En dat is niet nieuw. Als kind al wilde ze ballerina worden, net als haar mama, maar haar lijf bleek niet gemaakt te zijn voor harde danstrainingen. Aan dromen geen gebrek evenwel, dan zou ze wel archeologe worden. “Geschiedenis en kunstgeschiedenis boeiden me ook enorm. Ik verslond boeken over de levens van de Romanovs en andere groten der aarde.” Maar voor het zo ver kon komen werd ze ontdekt als model. Martine greep de kans om de wereld te ontdekken en leerde onderweg vijf talen spreken. En rolde nog wat later naar eigen zeggen stoemelings de televisiesector in. Ze werkte voor NCRV en Veronica in Nederland, tien jaar lang voor VRT, waar ze onder meer omroepster was, reportages voor Vlaanderen Vakantieland inblikte en het showbizzprogramma De Rode Loper presenteerde.

In het begin dacht ik inderdaad dat ik iederéén moest redden

Een vis in het water onder de Vlaamse vedetten?

“Ik vond dat best leuk, ja. Jezelf optutten, een lange jurk dragen, sterren interviewen… Welke jonge vrouw zou dat niet graag doen? (lacht) Toch maakte ik nog het liefst zelf reportages. Voor Vlaanderen Vakantieland kon ik reizen, de geschiedenis van een streek ontdekken én mijn talenkennis inzetten: ik deed niets liever. Maar toen werd ik voor de tweede keer moeder en kon ik het niet meer over mijn hart krijgen om telkens weer langer weg van huis te zijn voor reportages. De Rode Loper presenteren bood een vaste structuur maar het volstond op den duur niet voor mij. Ik trok mijn stoute schoenen aan en vroeg om ander werk. Helaas eindigde dat in het niet verlengen van mijn contract.”

En dat vond je een ramp of toch een bevrijding?

“Op dat moment vond ik het erg. Maar ik was intussen al opnieuw gaan studeren, net omdat ik verdieping zocht naast het oppervlakkige werk dat een autocue aflezen tenslotte is. Ik volgde een opleiding tot gezondheidscoach en heb daar volledig mijn draai in gevonden.”

Vandaag heb je zeven boeken over gezond leven uit, geef je lezingen over het onderwerp en had je normaal nu je eigen gezondheidsrubriek op de digitale zender TV Plus.

“Ik kom nu inderdaad weer bij televisie terecht. (lacht) Door corona zijn de plannen uitgesteld, maar vanaf juni vul ik samen met Maarten Cox wekelijks een half uurtje met items over gezondheid en ecologie. Het zal nog geen echt programma zijn, maar wel al een aanloop naar het avondblok dat ik vanaf volgend jaar voor TV Plus zal maken en presenteren en dat vanzelfsprekend over een gezonde levensstijl gaat.”

Was de switch naar een gezondere levensstijl ook voor jou hoog tijd?

“Doordat mijn moeder danseres was, zat het er ook bij mij al van jongs af in om zorg te dragen voor mijn lichaam. Maar het was pas toen mijn zoontje als baby veel last had van krampen en ik hem daar door een cursus babymassage te volgen van afhielp, dat ik de smaak goed te pakken kreeg. Iemand verlichting kunnen geven door met je handen de juiste handelingen uit te voeren: dat vond ik de max. En toen ik een gedegen opleiding tot gezondheidscoach ontdekte, was ik helemaal vertrokken.”

In mijn kot blijven met mijn ‘bubbel’ gaat me goed af

Je had er al enkele voorstellingen opzitten van je eerste theatermonoloog, ‘De Gezonde Vrouw’, vóór de lockdown. Maar de voorjaarstournee daarvan is er noodgedwongen een voor het najaar geworden?

“Ja, en ik kijk er erg naar uit. Want het podium blijft echt wel naar me lonken. Ik genoot ervan toen ik nog danste, als model, als presentatrice… Bovendien kan ik in deze voorstelling alles kwijt wat ik graag doe: mensen entertainen maar hen tegelijk een en ander meegeven over gezond leven, de idioot uithangen, want ik speel ook typetjes, plak een snor op, zet een pruik op… En het publiek gaat daarin mee. Ik amuseer mezelf en anderen, daar draait het voor mij uiteindelijk om.”

Je promoot graag een gezondere levensstijl voor het hele gezin, maar het was vooral je boek ‘Menopower’ dat de winkel uitvloog. Daar raakte je een gevoelige snaar mee?

“Blijkbaar wel! Maar niet alleen bij vrouwen in die levensfase. Op de Boekenbeurs kreeg ik ineens de meest verschillende vragen over hormonen en hun werking, van verschillende leeftijdsgroepen: van pubers over ouders tot senioren. Hormonen spelen nu eenmaal ons hele leven lang een grote rol, met pieken in de puberteit en de menopauze. Maar ze kunnen er ook voor zorgen dat je je depressief voelt, niet kunt slapen of dat je libido keldert… Ik wil mensen dus vooral het belang van een hormonenhuishouding in evenwicht bijbrengen, hun hele leven lang.”

“Hormonen bepalen voor een groot deel hoe je je voelt, maar ook wie je bent. Mensen die klagen dat ze altijd de verkeerde mannen of vrouwen ontmoeten, hun job maar niks vinden, enzovoort, moeten even stilstaan bij het feit dat de enige gemene deler in al dat ongeluk zijzelf zijn. Is het dan allemaal hun eigen schuld? Neen. Maar het zou kunnen dat ze die negatieve cirkel wel degelijk zelf kunnen doorbreken door op zoek te gaan naar een gezondere, evenwichtiger manier van leven.”

Je zou denken dat er intussen genoeg informatie voor handen is om dat gezondere leven ook echt te leven?

“Klopt, maar dat is toch heel vaak informatie waar een mens vooral hoofdpijn van krijgt. (lacht) Mijn eerste reactie toen mijn uitgever vroeg of ik iets over de menopauze wilde schrijven, was no fucking way!. Op mijn veertigste had ik van een vriendin zelf een boek gekregen over de menopauze. Wat daar allemaal in stond, vond ik zo deprimerend. “Als het zo zit, laten we dan maar allemaal van een hoge brug afspringen”, dacht ik. Tot ik besloot om het onderwerp menopauze op dezelfde manier aan te pakken als mijn andere boeken: oplossingsgericht, humoristisch en relativerend, met tips en tricks om er wél een aangename tijd van te maken. Ik heb de tijd gekregen om met dokters en therapeuten te spreken, echte en toegankelijke oplossingen te verzamelen, en dat is dus wel een voltreffer gebleken. Het is een boek geworden waar je iets mee kunt dóén.”

Vonden je eigen twee tieners een gezondheidsgoeroe als mama leuk?

“In het begin dacht ik inderdaad dat ik iederéén moest redden door gezondheid te prediken, en dus zeker mijn eigen kinderen. (lacht) Ik smeerde donkere zuurdesemboterhammen met zelfgemaakte salades voor mijn zoontjes lunchbox. Tot ik die op een dag terugkreeg en er witte korsten met choco in vond. Hij bleek zijn boterhammen te ruilen voor die van een vriendje. Ik snapte dus snel dat ik voortaan maar beter af en toe een boterhammen-met-choco-dag kon inlassen. Maar dan wel met gezonde choco.”

Eens onze hormonen in balans, moeten we vooral blij zijn met onszelf en ons lijf, vind je ook. Of mag er toch hier en daar aan gesleuteld worden?

“Tuurlijk! Het blijft jouw lijf, hé. Ik heb mijn neus laten verkleinen van zodra die volgroeid was, ik vond hem nogal Romeins. (lacht) Waarom zou dat niet mogen? Maar probeer vooral om je lichaam geen geweld aan te doen. Dat is nergens goed voor. Zelf heb ik het niet voor botox, maar een vriendin van me doet het wel en zegt er zelfs minder spanningshoofdpijn door te hebben. Doen dus. Ik laat mijn huid dan weer laseren om pigmentvlekken weg te halen. Doe je ding, maar probeer misschien wel om Hollywoodiaanse toestanden te vermijden.”

En dan is het tijd om de honden uit te laten, in de prachtige natuur van het nabijgelegen militair domein Klein Schietveld, waar Martine vaak met hen gaat wandelen. In haar citroengele jas. Ze verwacht hoe dan ook een mooie zomer