Macaroni met kaas
Afgelopen weekend had ik het met iemand over hoogtepunten. Van een onverwachte leuke ontmoeting, tot – nou ja – het afsluiten van zo’n ontmoeting. Mijn hoogtepunt kwam op maandagavond. In de vorm van macaroni met kaas.
Toen ik na een lange regenachtige maandag, met nog steeds een snotneus, bij de slager binnenstapte op zoek naar avondeten en mijn oog op de gigantische schotel macaroni met kaas viel. Zo’n goede ouderwetse vettige rasechte. Eentje met bloem, kaas, melk, eieren en liefst nog wat room. Zo een die ik nooit zelf thuis zou maken omdat het één voor één toevoegen van de ingrediënten mij op slag buikpijn bezorgt. En de gezonde versie van Sandra Bekkari, onze covervrouw deze week, dat niet doet. Maar hem daar, helemaal geprepareerd, zo zien liggen, maakte hem instant onweerstaanbaar.
Mijn hoogtepunt kwam op maandagavond. In de vorm van macaroni met kaas.
En ignorance is bliss. Dus ik naar huis met mijn portie macaroni met kaas. Eenmaal thuis, enkel nog een beetje opwarmen, waren we klaar voor een gezellige avond op de zetel. Het hoogtepunt van mijn week. De macaroni en ik. Het heeft niet mogen zijn. De coup de foudre is niet geëindigd in een stabiele verhouding, maar in ordinaire buikpijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier