Kies eens voor kustgroenten met onze tuinman Angelo Dorny

Aan zowat elke rotsachtige kust groeien eetbare planten die ongekende smaken bezitten en daarom terecht de nieuwsgierigheid wekken. Het gaat vaak om vaste kustgroenten die het ook bijzonder goed doen in onze tuinen en om die reden een plekje verdienen op je verlanglijstje. Maak kennis met oesterblad, zeevenkel en de verrassend mooie zeekool.

Oesterblad

Oesterblad (Mertensia maritima) of ook wel blauwe zeelelie of oyster leaves genoemd, is een vaste kustplant die oorspronkelijk langs de Schotse kustlijn groeide. Maar ook de Groenlanders en IJslanders eten de plant al eeuwen. Ze is familie van het komkommerkruid en opvallend door haar gedrongen groeiwijze en eetbare bladeren.

Oesterblad groeit oppervlakkig en kruipt over de bodem. De plant produceert zilverkleurige, blauwgroene bladeren die rond en lepelachtig zijn. Ze bereikt een hoogte van amper 15 tot 20 centimeter en bloeit in de zomer met felblauwe en soms paarse bloemen.

De bladeren, maar ook de bloemen zijn eetbaar en kunnen de hele zomer worden geoogst en verwerkt. De smaak is ziltig, de gelijkenis met oesters verbazingwekkend groot. Je eet de groente rauw in salades.

Oesterblad is een koudekiemer en zaai je vanaf maart tot eind mei, waarna de zaailingen voor vier tot vijf weken de koelkast in gaan. Of je laat een moederplant elk jaar uitzaaien, dan komen de plantjes vanzelf weer tevoorschijn na de winter.

Zeevenkel

Zeevenkel (Crithmum maritimum) is een vaste plant die tot de schermbloemigen behoort. Ze komt vooral voor langs het Middellandse Zeegebied en de Zwarte Zee, waar ze langs zeedijken en rotsachtige bermen groeit.

De plant blijft eerder klein tot middelgroot en bereikt een hoogte van om en bij de 20 tot 40 en soms 50 centimeter. De wortels en de wortelhals zijn houterig, de bladeren eerder vlezig. Omdat de plant stevig is en kort gedrongen blijft, vind je ze tegenwoordig ook terug in rotstuinen, waar ze het prima doet.

De vlezige bladeren van de zeevenkel bevatten veel vitamine C

Zeevenkel bloeit vanaf juli tot eind september met samengestelde bloemen die wit en geel zijn. Elk bloempje is dan korrelig en staat per tientallen op de bloemsteel. De bloemen geuren niet en zijn meestal vrij onopvallend. Na de bloei komen kleine splitvruchten tevoorschijn die per vrucht een zaadje bevatten.

Je zaait zeevenkel vanaf maart buiten, in de openlucht. De plant is een koudekiemer die tot wel vijf weken op zich kan laten wachten. Wil je de plant verbouwen om haar eetbare bladeren, dan oogst je vanaf mei.

De vlezige bladeren bevatten veel vitamine C, smaken ziltig en doen denken aan de zachte smaak van asperges. Je kunt ze kort mee laten stoven of je eet ze rauw in salades.

Zeekool

Zeekool (Crambe maritima) is een zoutminnende kustgroente die als vaste plant wordt beschouwd. Het is een vaste groente die makkelijk 15 jaar op dezelfde plek kan groeien. Ze komt voor langs de kustlijn van Europa en wordt inmiddels al jaren geteeld om haar gebleekte scheuten, die als een delicatesse worden beschouwd.

De kool is stevig en produceert gekartelde bladeren die grijs en (blauw)groen zijn. Jonge scheuten zijn vaak paars, gebleekte exemplaren dan weer geel en wit. De plant bereikt een gemiddelde hoogte van 30 tot 50 centimeter en bloeit vanaf mei en juni met opvallende witte bloemschermen. De bloemen geuren niet of nauwelijks, maar zijn wel ontzettend mooi. Vooral bijen, hommels en vlinders bezoeken de plant dan dagelijks.

Met uitzondering van de wortels is zowat de hele plant eetbaar. Je bleekt de scheuten in maart en april, of je eet de jonge bloemknoppen vanaf mei. De smaak is zacht en koolachtig, maar doet vaak denken aan artisjok.

Je zaait zeekool vanaf maart tot eind mei. Laat de zaden eerst een drietal weken voorweken in een bakje met water en zaai vervolgens in zaaigrond waaraan rijnzand wordt toegevoegd. Geef voldoende water en wacht geduldig af, zeekool kiemt namelijk onregelmatig. Je kunt van zeekool ook 5 tot 7 centimeter lange wortelstekken nemen die vrij snel wortels vormen en een stuk sneller aan de groei gaan.

Crambe cordifolia of reuzenzeekool wordt echter niet gegeten. Reuzenzeekool is een decoratieve plant die vooral in de siertuin wordt gehouden omwille van haar grote bladeren en uitbundige bloeiwijze. De plant kan, inclusief bloemstelen, een hoogte bereiken van om en bij de 2 meter.