Een vetplantje voor het leven

Gillian Lowyck

Een plant waar er weinig werk aan is, die er fantastisch uitziet én gemakkelijk te stekken is? Yes please! De Sedum morganianum heeft het allemaal. Behalve een catchy naam…

Zoals wel vaker het geval is bij kamerplanten, heeft de Sedum morganianum geen echte Nederlandse naam. In het Engels heeft deze vetplant wél heel wat namen, en veel leukere dan de Latijnse: burro’s tail of ook wel donkey tail – ezelsstaart dus. Bij deze een warme oproep aan de mensen die de planten hun Nederlandse namen geven…

Er zijn veel soorten Sedum. De meest bekende variant is vetkruid en vind je bij ons ook in de natuur. Sedum komt van het Latijnse sedo, dat ‘zitten’ betekent. Sedum groeit vaak op en tussen steenachtige plaatsen. De Romeinen gebruikten Sedum als bescherming tegen onweer en gaven de plant een plekje op muren en daken van hun huizen. Vetkruid wordt ook gebruikt als snijbloem.

Tropische variant

De Sedum morganianum is een tropische variant; die zal je hier niet vinden, maar wel in Mexico en Honduras. Gelukkig voor ons doet de plant het hier prima als kamerplant. De grijsgroene bladeren vormen stengels, die over de pot hangen. Een ideale hangplant! Zoals iedere vetplant verlangt de Sedum morganianum veel zon en niet al te veel water. Een perfecte plant dus voor wie weinig tijd heeft om bezig te zijn met planten, maar wel droomt van een urban jungle.

Een vetplantje voor het leven

Het was even schrikken toen ik mijn Sedum morganianum kreeg, want van zodra je deze plant een beetje aanraakt, vallen er verschillende bladeren van. Dat is normaal en er blijven er meer dan genoeg over. Je merkt het eigenlijk niet dat er bladeren weg zijn. Maar voorzichtigheid kan geen kwaad; niet té enthousiast zijn met dit plantje!

En het allerbeste? Die bladeren vormen gewoon weer een nieuwe plant. Leg ze op de aarde en een paar dagen later zie je al wortels verschijnen. Een Sedum morganianum heb je dus voor het leven…

Verzorging

Water

Elke vetplant slaat water op in de bladeren. De Sedum morganianum heeft dus niet veel water nodig. Deze plant is best gevoelig voor een teveel aan water, opletten dus. Als de bladeren geel worden, of vochtig en ‘papperig’ aanvoelen, heb je te veel water gegeven. Te weinig? Dan drogen de bladeren aan de stengels op. Gelukkig is dit makkelijker op te lossen dan wortelrot; laat de plant eens goed drinken.

Licht

Felle zon kan, halfzon en halfschaduw ook. Deze plant groeit in het wild in Mexico, wat warmte en zonlicht kunnen dus zéker geen kwaad! Een raam op het zuiden is ideaal, maar overal waar de plant redelijk wat licht krijgt is goed.

Luchtvochtigheid

Geen speciale vereisten voor de Sedum morganianum.

Tips en tricks

In de winter kan de Sedum morganianum een temperatuur tot 10-15 graden verdragen, en hoef je veel minder water te geven.

Verpotten is bij deze kwetsbare plant een ware uitdaging en hoef je dus niet zó veel te doen. Gebruik daarvoor wel altijd goed drainerende aarde, zoals een mix speciaal voor vetplanten en cactussen.

De stengels worden maximum 60 cm lang.

De Sedum morganianum krijgt bloemen. Al heeft mijn exemplaar nog nooit gebloeid… In de zomer kan het zijn dat er rode of roze bloemen aan groeien.