Een eerste prijs voor symmetrie

De voortuin van Kurt Logghe en Cindy Parmentier uit Roeselare is qua symmetrie een echte blikvanger. De buxussen en de haagbeuk staan er strak in de rij en blaken van – groene – gezondheid. Dat ontging ook de organisatoren van De Gouden Tuin uit Roeselare niet. Kurt kaapte dan ook al enkele keren de eerste prijs weg in de categorie ‘architectonische voortuin’.

Toen Kurt Logghe en Cindy Parmentier 18 jaar geleden in hun woning aan de Menenpoortstraat in Roeselare trokken – een flink uit de kluiten gewassen nieuwbouwwijk geprangd tussen de Meiboomlaan en de Meensesteenweg – hadden ze niet meteen plannen met hun voortuin. “Gemakshalve legden we maar een graspleintje aan, meteen ook de goedkoopste oplossing voor een jong koppel dat pas gebouwd heeft”, lacht Kurt (43).

“Scheren moet je in de vingers hebben, maar gelukkig heb ik een vaste hand”

In de jaren die daarop volgden kreeg de tuin snel vorm. Zeker toen Kurt uit liefhebberij in avondschool de opleiding tuinaanleg begon. Een opleiding die hij uiteindelijk 13 jaar lang zou uitoefenen in bijberoep.

Opleiding tuinaanlegger

“Als tuinaanlegger had ik best veel werk”, legt Kurt, die als applicatiespecialist prepress bij Roularta Media Group werkt, uit. “Maar uiteindelijk moest ik op een gegeven moment de keuze maken: óf me helemaal op mijn werk focussen óf helemaal gaan voor een job als zelfstandig tuinaanlegger.”

Kurt koos voor zekerheid – temeer omdat het gezin ondertussen was uitgebreid met zoon Yentl en dochter Merel – en besloot zijn dagelijkse job voort te zetten. De jarenlange tuinervaring komt echter ook nu nog altijd prima van pas.

“De achtertuin had ondertussen vorm gekregen, en tien jaar geleden besloot ik ook de voortuin onder handen te nemen”, gaat Kurt voort.

Eigen kweek

Onnodig te zeggen dat Kurt niet alleen de tuin heeft ontworpen, maar ook heeft aangelegd. Dat laatste mag je echt wel letterlijk nemen: zo koos Kurt voor opgeknipte haagbeuken die hij helemaal zelf in kubus scheerde. “Ook de sierperen die rondom het huis staan, heb ik zelf geleid. Ik had er 25 stuks nodig en wie ze voorgeleid wil kopen, moet diep in de buidel tasten. Ze zijn echt peperduur”, legt Kurt uit. “Achteraf heb ik eens uitgerekend hoeveel uren ik bezig ben geweest om ze, samen met mijn vader en schoonvader, te planten en te leiden: 150 uur!”

Dat Kurt houdt van een symmetrische tuin, is duidelijk. “De voortuin bestaat naast de haagbeuk voorts uit vlakken buxus en taxus, die laten zich vlot scheren. Dat moet je in de vingers hebben, maar gelukkig heb ik een vaste hand”, glimlacht hij. “Ik hou van strak, groenblijvend – less is more – met hier en daar een kleuraccent. Inspiratie haal ik uit tv-programma’s, tuinmagazines of Open Tuinen. En we bezoeken ook graag tuinbeurzen.”

Buxus, taxus, strakke lijnen…. dat klinkt als héél veel onderhoud. “In totaal ben ik twee keer per jaar zo’n 40 uur zoet met scheren”, knikt Kurt, “een keer in mei – net voor de examens, héél belangrijk op een woonwijk (lacht) – en nog een keer eind september. Maar verder is het voor mij pure ontspanning om na een drukke werkdag nog enkele uurtjes bezig te zijn in de tuin.”

Dol op symmetrie

De piekfijne voortuin ontging ook de organisatoren van De Gouden Tuin, het vroegere Bebloemingscomité van stad Roeselare, niet: Kurt won zowel in 2015 als in 2017 de eerste prijs in de categorie ‘architectonische voortuin’, in 2016 behaalde hij de tweede plaats. “De jury was vooral lovend over de symmetrie en de strak geschoren planten”, glundert Kurt. “Nadien krijg je toch wel respons op die prijs: telkens er een artikel in De Weekbode verschijnt, zie je wel eens een auto stilhouden voor de deur, of fietsers afstappen.”

Heeft Kurt nog wilde tuinplannen nu zowel achter- als voortuin helemaal op punt staan? “Mja,” geeft hij toe. (wijst) “Vorig jaar heb ik krokussen geplant in het gazon, die zorgen voor wat speelsheid. En ik denk ook aan een waterpartij die als een beek door de achtertuin loopt. Dat moet volgend jaar wel lukken.”