“Een boontje voor buxussen”

Al meer dan veertig jaar werkt Herman Parret (60) uit Bikschote als tuinman. Dat weerhoudt hem er niet van om ook thuis de groene vingers uit de mouwen te steken. Zijn tuin aan de Bikschotestraat is dan ook een uit de kluiten gewassen domein van 45 are met vijvers, veel hagen, bloemen, dieren en… eeuwenoude buxussen.

Herman Parret is getrouwd met Rita Vaneeckhoutte en vader van Pieterjan, Mathias en Hannes. Ondertussen zijn er ook al twee kleinkinderen. “We wonen hier sinds 1982. Je had hier toen een smidse, een kippenkwekerij én café Bulcke. Het perceel van 20-25 are stond dus vol met kippenhokken. Toen ik begon als tuinman kweekte ik ook chrysanten, maar ik had daar te veel werk mee. Daardoor stopte ik met de teelt van planten en begon ik aan mijn siertuin. Er stond een loods dicht bij het huis. Die brak ik af. Ik verlegde ook de oprit. In de jaren 2000 kon ik een tweede perceel bij kopen zodat de totale oppervlakte op 45 are kwam. Sinds een jaar of vier is de tuin zoals hij er nu uitziet.”

De tuin wordt vooral gekenmerkt door de vele taxushagen en buxussen. Die allemaal snoeien, vraagt veel werk. “Dat valt wel mee. Ik denk dat ik zes zondagen per jaar nodig heb om alles te snoeien. Andere tuinders zouden er misschien langer mee bezig zijn, maar door mijn ervaring gaat het bij mij wellicht sneller. Ik doe het gewoon graag, voor mij is dat heel ontspannend.”

Blikvangers in de tuin zijn onder meer de majestueuze treurbeuken aan de vijver en de vele grote, perfect getrimde buxussen. “Sommige buxussen zijn meer dan 100 jaar oud. Vroeger had iedere tuin buxussen. Met Palmzondag legden ze dan een buxustakje in iedere hoek van het domein. De meeste buxussen die in mijn tuin staan, komen van mensen die me vragen om hun tuin op te ruimen. Dan vraag ik of ik hun buxussen mag houden. Meestal gaat het om heel verwilderde exemplaren. Dan heb ik er natuurlijk nog heel wat werk aan. Bij tuinders die grote projecten doen zoals villa’s en kastelen, zijn dergelijke oude buxussen wel gegeerd omdat je er meteen een effect mee kan creëren. Ik heb wel een boontje voor buxussen. Het zijn prachtige planten die tegenwoordig ondergewaardeerd worden. Als ik hier ooit moet vertrekken, dan zal ik zeker aan tuinarchitecten vragen of ze mijn buxussen een tweede leven kunnen geven. Ik snoei ze een beetje zoals bonsais, dat is vooral mooi in combinatie met de beelden in de tuin.”

Kunst en kangoeroes

“De beelden in de tuin zijn allemaal kunstwerken van Jef Dekeyser uit Langemark, die vroeger zijn atelier had in Sint-Juliaan. We kennen hem dan ook persoonlijk. Hij heeft een specifieke stijl die wel past in onze tuin. Een aantal beelden is op mijn verzoek gehouwen uit een oude grafsteen van mijn overgrootvader, waarvan de concessie verliep. Uit die steen maakte hij onder andere speciaal voor ons het beeld ‘Vader, moeder en de drie zonen’. Dat kreeg dan ook een prominente plaats in onze tuin.”

“Ik verwerk al mijn groenafval zelf”

Voorts is ook geur een belangrijk element in de tuin. “We wonen in een rijhuis, dus vanaf de straat is de tuin niet goed te zien. Maar voorbijgangers zullen hem op sommige momenten zeker ruiken. Ik heb meer dan vijftig soorten rozen staan, waarvan 15 klimrozen. Daartussen groeien clematissen en kamperfoelie. Wanneer de rozen verwelkt zijn, staan de andere bloemen in bloei.”

Bomen zijn er minder te zien. “We hebben wel een tiental beuken, waaronder treurbeuken. Het nadeel van bomen is dat je er in de herfst en winter zoveel bladafval van hebt. Ik heb liever een tuin met zo weinig mogelijk afval. Ik verwerk ook al mijn groenafval zelf. In al die jaren ben ik nog nooit naar het containerpark geweest met mijn tuinafval.”

“Ik denk dat ik een beetje verslaafd ben aan tuinieren. Blijkbaar zit het in mijn bloed, want ook mijn broer Stefaan – die in Vlamertinge woont – is tuinman en heeft een grote siertuin, nog groter dan de mijne. Onze ouders waren landbouwers in Houthulst. Mijn broer en ik zijn allebei naar de tuinbouwschool geweest, en zo zijn we erin gerold. Ik ben al van jongs af liefhebber van de natuur. Toen we kind waren, hadden we elk al onze eigen moestuin.”

Herman houdt niet alleen van de flora, maar ook van de fauna. Er zijn ook heel wat huisdieren te bespeuren: hond Chuckie, zeven kippen, vijf konijnen, twee alpaca’s, twee kangoeroes, twee fazanten, vijf ganzen… Maar voor Herman was dat nog niet genoeg. “Onlangs heb ik nog een Griekse landschildpad besteld om de rest van onze dierentuin te vergezellen”, lacht hij.