Nick Van Rompaey is erin geslaagd drie keer na elkaar de Mont Ventoux te beklimmen. Deze prestatie leverde hem een plaats op in de selecte club ‘Les Cinglés du Mont Ventoux’. Daarvoor moet je sowieso al een beetje gek zijn, maar wat Nick deed, is nog straffer: hij fietste met een prothese.
Nick (60) droomde er als jongetje van om net als zijn vader politie-inspecteur te worden. Hij behaalde zijn diploma aan de politieschool in Brugge. Daarmee kon hij in Koksijde aan de slag: als wijkagent, in het interventieteam, als motard… “Buiten mijn job deed ik aan diepzeeduiken en fietste ik ook wel met de politieclub” zegt Nick. “Maar op mijn 34ste stortte mijn wereld in. Wat eerst een onschuldig dikker been leek, bleek een agressieve tumor in de zenuwbaan. De diagnose dat een beenamputatie de enige optie was, kwam aan als een mokerslag. Maar er was geen uitzaaiing en de tumor zat ingekapseld; chemo of bestraling was niet nodig. Dat was mijn drive, want zo’n lijdensweg zag ik niet zitten. Ik wilde ook niet dat iemand mij zo zou zien, want ik ben ook wel een ijdeltuit. Het ergste vond ik de confrontatie met mijn kinderen: hun papa met een geamputeerd been! Een week na de operatie kreeg ik al een prothese. Het was afzien, maar ik wilde vooruit! Ik moest weer leren lopen en voelde me net een baby.”
60ste verjaardag
“Snel na mijn revalidatie kon ik weer aan de slag bij de politie, nu op de dienst dispatching. Enkele maanden later ging ik weer duiken naar wrakken in de Noordzee. Daar ben ik uiteindelijk mee gestopt, omdat vallen fataal zou kunnen zijn. Zo ben ik opnieuw beginnen fietsen. Maar dat ging niet zo best met een stapprothese. Toen is Update Orthopaedics in mijn leven gekomen. Ze hebben een speciale fietsprothese ontworpen, aangepast aan mijn profiel”, zegt Nick.
Die berg werkt als een magneet op mij, dan fiets ik met mijn hoofd in een speciale cocon
“De klimmicrobe kreeg ik te pakken toen ik samen met mijn goede vriend Luc de ‘Ballon d’Alsace’ heb verkend. In september 2011 beklom ik voor het eerst de Mont Ventoux. Die berg werkt als een magneet op mij, dan fiets ik met mijn hoofd in een speciale cocon… Nu ga ik er elk jaar naartoe. Voor mijn 60ste verjaardag schreef ik me in voor ‘Les Cinglés’ om de Ventoux drie keer te beklimmen: vanuit Bédoin, Malaucène en Sault. Ik heb er keihard voor getraind, maar nu heb ik mijn medaille, en als bekroning deed mijn zoon Pieter samen met mij de laatste klim!”, glundert Nick.
(MVO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier