Op zondag 21 april viert Thomas Julian zijn 30ste verjaardag in Vespa’z 4 in Roeselare. Thomas is afkomstig uit Zwevegem. Hij verhuisde naar Namen. Jawel, dat klopt en is niet bij de deur, maar dat komt omdat zijn ouders daar al vele jaren dichtbij een buitenverblijf hebben en omdat hij voor zijn Duitstalige carrière vanaf Namen zover niet meer moet rijden naar Duitsland. Toch vergeet Tom (West-)Vlaanderen niet en dus viert hij zijn ‘nieuwe voordeur’ in een bekend restaurant in Roeselare.
Voelt Thomas alias Tom Weedaege zich al ‘oud’ nu hij 30 wordt? We legden hem enkele vragen voor en luisterden aandachtig naar zijn verhaal.
Hoe blik je terug op die voorbije 30 jaar? Wat verliep goed en wat kon beter?
Thomas: “In die voorbije 30 jaar maakte ik al heel wat mooie herinneringen mee. Ik ben dankbaar voor de levensweg die ik al volgde. Ik besef dat ik in mijn huidig leven meer beleef dan de gemiddelde leeftijdsgenoot. Ik ben vaak onderweg, mocht al heel wat zien van de wereld, en heb 1 iets altijd vooropgesteld: ik ga voor mijn dromen! Ik leerde één iets van mijn lieve ouders, namelijk nooit opgeven! Ooit komt er een moment in je leven wat je bereikt wat je wilde bereiken, maar dat is maar mogelijk op twee voorwaarden: je moet er hard voor werken en je moet slim werken. Persoonlijk ben ik vaak tot 2 uur wakker. Neen, niet om naar tv te kijken, maar dan wel om aan mijn bureau te zitten, zaken te regelen of voor te bereiden. Ik doe het met volle passie en dan komt er daar resultaat van. Wanneer je iedere dag 1% beter wordt, dan kan je bergen verzetten. En dit is exact waar ik voor ga.”
Je koos niet de gemakkelijkste weg, juist toch?
Thomas: “Mijn uitgekozen traject is inderdaad een weg die soms afwijkt van hoe andere zouden handelen. Dan moet je dat aanvaarden, en moet je de ups en downs erbij nemen. Ik word echter gedreven door passie. Ik kan dit moeilijk uitleggen. Veel van mijn vroegere vrienden vinden het raar dat ik blijf doorzetten, ondanks wel eens een tegenslag. Maar in de muziekwereld moet je van ijzer en staal zijn. Ook dit heb ik moeten leren. Ik denk dat dit te maken heeft met mijn karakter en opvoeding. Ik wil op deze wereld niet enkel een korte passage zijn. Ik wil iets betekenen voor mensen, een meerwaarde zijn voor velen. Ik boek wel vooruitgang. Ieder jaar leer ik nieuwe mensen kennen en openen er zich nieuwe deuren. Toen ik veertien jaar jong was, stond ik op straat te spelen in Waregem. Zo leerde ik andere mensen kennen, waardoor ik mocht spelen op een verjaardagsfeestje. Ik had 0 contacten in die wereld en bouwde het allemaal zelf op. En we doen volop verder in het leven, want….leven is veranderen, alleen en met anderen.”
Je wordt 30. Vind je die leeftijd ‘oud’?
Thomas: “Ik was nog nooit bezig met mijn leeftijd, maar de jongste tijd denk ik daar toch meer aan. 30 is toch nog jong, niet oud. Ik sta dan stil bij wat ik al allemaal in het leven bereikte en welke juiste stappen ik moet nemen om nog hogerop te geraken. Nu heb ik hiervoor nog de tijd… De stappen die ik nu neem, zullen bepalend zijn voor wat er zich binnen 10 à 15 jaar uiteindelijk afspeelt. Ik probeer er alles uit te halen zodat ik nadien geen spijt moet hebben van iets wat ik niet heb geprobeerd.”
Velen schrikken van uw leeftijd. Je ziet er veel jonger uit, juist toch?
Thomas (lacht): “Om er jong te blijven uitzien heb ik een goed remedie: muziek! Muziek brengt blijdschap. Ik denk dat veel mensen zich zorgen maken om kleine zaken, maar die ergernissen en stress vragen van een lichaam veel energie. Ik ben zelf naast mijn muziek veel met gezondheid bezig. Gezonde voeding, sport… We staan er soms te weinig bij stil in onze levensstijl. En inderdaad, de mensen schatten mijn leeftijd vaak jonger in. Ik moet nog altijd soms mijn identiteitskaart tonen of ik wel 18 jaar ben. Onlangs stond ik in een hotel en moest ik terug mijn pas tonen. Dat zorgt altijd voor de nodige humor bij mijn naasten. Ik zeg dan altijd: Dit is goed voor later! Na een optreden hoor ik ook vaak: Amaai manneke, jij kan nogal accordeon spelen voor uw leeftijd… Dan vertel ik dat ik bijna 30 jaar ben (lacht).”
Hoe vier je uw 30ste verjaardag?
Thomas: “Ik hecht niet zo’n belang aan verjaardagen. Ik zie die ‘nieuwe voordeur’ als nieuwe energie, nieuwe deuren die openen. Ik ben er alvast klaar voor. Ik hoorde al zeggen dat je vanaf je 30ste levensjaar begint af te takelen. Ik zal mijn best doen om dit zolang mogelijk uit te stellen. Uniek is dat mijn mama op dezelfde dag jarig is, uur op uur, minuut op minuut net als ik. Dat is wel heel uniek. We hechten er wel belang aan om deze dag samen te vieren.”
Vieren in alle stilte, maar je organiseert wel een verjaardagsshow?
Thomas: “Al maanden vragen mensen aan mij wat ik zal doen voor mijn 30ste verjaardag. Ik stond daar lang niet bij stil. Omdat ze maar bleven aandringen, besloot ik een verjaardagslunch mét optredens te organiseren. Muziek is nu éénmaal mijn leven en dit te mogen doen op mijn 30ste met de mensen die vaak naar optredens komen is het mooiste wat er is. Wie zeker niet mag ontbreken is Luc Steeno. Hij steunt mij ongeveer een jaar op mijn muzikale weg, die nu sterk bergop gaat. Met dit jaar al 84 optredens in mijn agenda ben ik méér dan gelukkig. Luc komt tijdens mijn verjaardagslunch ook optreden én ook ik zal die namiddag optreden. Inderdaad, ’t zal werken tijdens mijn eigen verjaardagsfeest (lacht). Luc en ik hebben zelf samen deze namiddag in elkaar gestoken.” (PADI)
Verjaardagslunch mét optredens van Thomas Julian en Luc Steeno op zondag 21 april vanaf 12.30 uur in Vespa’z 4, Brugsesteenweg 354 in Roeselare. Toegang, inclusief diner: 75 euro. Reservatie: 30@thomasjulian.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier