Olivier Laurent kwam in zijn jeugdjaren wel degelijk met de trein naar…. Oostende. Toen verliet hij zijn ouderlijke woning in Gent om naar zijn grootmoeder te gaan, die in Oostende een apotheek had. Als zevenjarige slenterde de kleine De Pratere langs Kursaal Oostende, waar hij in 2018 al eens Brel zong en waar hij op vrijdag 8 december nogmaals halt houdt tijdens zijn wereldtournee als artiest die de songs van Jacques Brel op een sublieme manier brengt. Jacques Brel had een goede connectie met de stad Oostende en hij stond zelf op het podium van Kursaal Oostende. Dit jaar is het 45 jaar geleden dat hij is overleden. Een hommage mocht niet ontbreken en dus belde Pieter De Wulf van Groep 24 naar Olivier Laurent, die met zijn Brel-repertoire heel de wereld aan het veroveren is.
Olivier Laurent ging ooit als kleine jongen op zesjarige leeftijd op reis met zijn ouders naar Zuid-Frankrijk. Daar gingen ze kijken naar een optreden van zanger en acteur Yves Montand. Hij sprak tijdens het concert Olivier Laurent aan en zong speciaal een nummer voor hem. Vanaf dat moment had hij de microbe van zingen en performen te pakken. Olivier begon niet veel later met een zelf ineengestoken voorstelling waarin hij verschillende imitaties deed van grote beroemdheden, zoals Jacques Brel, Frank Sinatra, Louis Armstrong, Andrea Bocelli… Een tv-producer zag zijn Brel-passage en zei tegen Olivier Laurent dat hij het met zijn bijzondere benadering van het Brel-repertoire ver kan schoppen. Na zo’n compliment zette hij extra in op Jacques Brel imitaties, en het was een schot in de roos. Maar dat bleef niet duren…
Je had succes, maar koos toch terug voor een andere muzikale weg?
Olivier: “Vijftien jaar geleden begon ik ermee. Ik ga het proberen zei ik tegen een man die telkens vroeg of ik Jacques Brel zou zingen. Ik stak een show in elkaar met zo’n 15 à 20 liedjes. In ’t begin vond ik dat leuk, maar ik stopte er inderdaad mee. Ik maakte fantastische momenten mee, waaronder optreden in L’Olympia in Frankrijk. Maar ik besloot toch verder te doen met mijn carrière, want ik won in Frankrijk een soort ‘Pop Idool’ en daar liep m’n carrière heel goed. Ik won daar inderdaad een wedstrijd als imitator. Ik stopte dus met de Brel-optredens, maar tien jaar geleden besloot ik dat toch verder uit te werken, samen met topmuzikanten. Ik had nooit gedacht dat het zo’n vaart zou nemen. Ik stond met mijn Brel-repertoire al in heel wat landen, waaronder Duitsland, Nederland, Londen… Op dinsdag 18 april vertrek ik voor twaalf Brel-shows naar Canada. Ik doe ook New York, Israël, enz. Ik ben wel heel fier dat ik nu Brel in Vlaanderen mag brengen. Ik ben een Vlaming en ik vind het fijn om hier te mogen optreden, alhoewel mij dat extra stress zal bezorgen. Ik ben heel gelukkig om hier te zijn. Voor mij is Kursaal Oostende heel symbolisch. Mijn grootmoeder was van Oostende. Zij en haar ouders baatten verschillende apotheken onder de naam De Pratere uit. Tot hun cliënteel behoorden o.a. James Ensor en Leon Spilliaert. Ik ben zo blij om in deze zaal te mogen staan. Er hangt een ziel in deze zaal.”
Je hebt stress als je in België zingt. Word je in Vlaanderen ondergewaardeerd?
Olivier: “Ik denk het wel. Hoe dat komt? Ik weet dat niet. Ik begon mijn carrière weliswaar in Frankrijk, maar ik vind het altijd leuk om in Vlaanderen te zingen. Deze zomer doe ik eveneens de Gentse Feesten. Ik voel mij natuurlijk hier gelukkig. Ik studeerde in Vlaanderen, mijn vrienden wonen hier. Vlaanderen heeft een tof publiek. De mensen stellen zich geen vragen. Als ze willen feesten, dan feesten ze. Als ze willen genieten, dan genieten ze. Spreek je over een hommage, een cover of een tribute, dan marcheert dat hier zonder de minste problemen. Er is nog een grote nostalgie in Vlaanderen, dat vind ik zo tof.”
Heb je nog familie wonen in deze prachtige badstad Oostende?
Olivier: “Neen, ze settelden zich allemaal op een andere plaats. Maar mijn grootmoeder kwam ik hier wandelen. We kwamen hier praktisch iedere week. Met de trein van Gent naar Oostende. Er bestaan nog altijd veel mensen met de familienaam De Pratere…”
Stond je al eens op het podium van Kursaal Oostende?
Olivier: “Ja, één keer, in 2018, maar mijn Brel-show is enorm geëvolueerd. Ik deed aanpassingen, werk met vier muzikanten (piano, accordeon, contrabas en percussionist). Ik breng het verbazingwekkende verhaal van de muziek, de mens en de ziel van Jacques Brel weer tot leven. Een Brel-show is heel moeilijk om te brengen. Ik heb enkele liedjes erbij geplaatst die hier passen. Ik vertel ook meer over Brel en over Vlaanderen. Er staan ook méér muzikanten op het podium. Toen waren we met twee, nu met vier. De tour die we in het buitenland doen, doen we in Kursaal Oostende.”
Brengen veel artiesten Brel?
Olivier: “Brel zingen is heel moeilijk. Zing je Brel, dan moet je die niet voor 50 of 70% zingen, wél 100%. Je moet ook acteren. Geloof je niet wat je zingt, dan lukt het niet. Ieder liedje is voor mij een uitdaging. Ik verlies per optreden drie kilogram, echt waar. Mijn kostuum is dan kletsnat. Je zou denken dat ik uit een zwembad kom. Voor mezelf is dat fysisch de zwaarste show van m’n leven. Ik fiets graag – 13.000 km per jaar, dat is mijn passie -, maar als ik niet fiets of sport, dan zou ik dat niet volhouden. Brel zingen is emotie en pas dan geloven de mensen wat je zingt. Ieder liedje is een finale. De mensen moeten dat voelen. Ik geef werkelijk alles. Het is precies of ik ga sterven op een podium.”
Als je op het einde ‘nat’ het podium verlaat, is dat dan een bewijs dat je een goede show bracht?
Olivier (lacht): “Vorig jaar deed ik twaalf shows in Nice in een hittegolf van 35 graden. Dat was nog iets anders. Of ik dat beu ben? Helemaal niet. En ik heb écht waar telkens een stressje wanneer ik moet optreden als Jacques Brel. Ik beef… Eens ik begin, ben ik een ander persoon. Ik begin precies telkens aan een boksmatch… maar ik geniet er wel van. Twee weken geleden speelde ik in Londen voor een Engelstalig publiek. Ik kreeg – zonder te stoefen – een staande ovatie van tien minuten. Zoiets doet deugd. Maar ik doe het niet alleen, ook mijn muzikanten zijn top en doen het uitstekend. Ik kan rekenen op een heel goed team, anders is dat niet mogelijk.”
Hoelang woonde je grootmoeder in Oostende?
Olivier: “Oei, heel lang! Toen ze Oostende verliet, had ze hier nog een appartement, zodat ze regelmatig nog terugkeerde. Ik beleefden hier zo’n mooie momenten. Ik ken zonder problemen mijn weg in Oostende. Wandel ik rond en zie ik het Kursaal, dat blijft dat voor mij een aparte plek. Ik wandelde hier als zevenjarige en nu sta ik zelf op dat podium om op te treden. Natuurlijk maakt mij dat blij.”
Pieter van Groep 24: “Dit is de enige show die Olivier in Vlaanderen brengt. Waarom kiezen we voor Oostende en deze locatie? Omdat Brel verbonden was met Oostende. Hij ging hier naar school, volgde een tweetalige zeeopleiding, Brel stond hier ook zelf op het podium. Toen Brel hier optrad, was er een polemiek met de politiekers. Brel stond hier meermaals in deze zaal. Dan is het toch leuk om een optreden rond Brel te brengen in een zaal waar hij zelf ook stond. Het publiek waardeert dit wel omdat we Brel hier op dezelfde locatie zetten.”
Klopt het dat het geen lange show zal worden?
Olivier: “Toen Brel optrad, duurden zijn shows altijd 52 minuten. Ik zal eens een superleuke anekdote vertellen: Jacques Brel stond in Olympia. De directeur was niet gelukkig omdat hij geen nieuwe liedjes had gezongen, zoals hij contractueel had gezegd. Brel – halfzat – was niet gelukkig met die uitspraak en besloot een liedje te schrijven. Hij begon :’Le Port De Zeebrugs’… Zijn accordionist zei dat hij dat moest veranderen in ‘Le Port De ‘ en zo kwam het op papier. Het werd zelfs één van zijn grootste hits. Er zijn echter enkel liveopnames van die songs, want het staat op geen enkele LP.” (PADI)
Tickets en info: www.show-time.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier