Vanaf begin maart tot eind april is Milow alias Jonathan Vandenbroeck op tournee met ‘Unplugged Tour 2022’ in ons land. De zanger uit Leuven houdt ook halt in West-Vlaanderen. Op donderdag 3 maart zingt Milow, bijgestaan door Tom Vanstiphout en Nina Babet, in CC Het Perron in Ieper. Op vrijdag 15 april houdt Milow halt in het Concertgebouw in Brugge en op vrijdag 22 april is hij te gast in De Spil in Roeselare. We sloegen met Milow een babbel in de taverne Noordoever in Leuven, waar de enthousiaste zanger ook stilstond bij zijn vorige optredens op West-Vlaamse bodem. Over De Spil in Roeselare zegt hij: “Deze zaal komt zo paleiselijk over.”
Hoe gaat het nu met Milow? Heb je die coronaperiode al verteerd?
Milow: “Dat is moeilijk om daar kort op te antwoorden, maar het gaat goed met mij. Ik heb veel optimisme in dat nieuwe jaar, ik heb zin in dat nieuwe jaar. We krijgen de kans om met een schone lei te beginnen. Ik kijk uit naar alles wat er dit jaar op het programma staat. Vorig jaar kwamen de hoge verwachtingen niet uit. ’t Was een gek jaar, maar voor dit jaar liggen de kaarten beter. In de voorbije twee jaar heb ik veel nieuwe muziek gemaakt. Ik ben blij dat ik die muziek mag uitbrengen, ’t gaat dus goed met mij.”
Viel de eerste lockdown je zwaarder dan de tweede?
Milow: “Zei iemand ons in maart 2020 dat we bijna twee jaar later nog steeds in een kwakkelparcours zaten, dan was dat een ander gegeven geweest. Er gebeurde zoveel in die voorbije twee jaar. Er vielen zoveel concerten weg. Ik heb onthouden dat de voorbije twee jaar voor mij een soort van herbronningsperiode was. Een periode waarin ik keek: waarom neem ik mijn gitaar vast, waarom speel ik muziek, waarom zing ik op concerten? Ik heb vooral geleerd dat optreden belangrijk is. Ik maak graag muziek, zit graag in de studio maar als ik mag kiezen, dan treed ik ‘t liefst op. ik sta graag op een podium. Een verslaving? Dat is sterk uitgedrukt, maar ’t is toch iets wat ik niet kan missen.”
Was er tot op heden ook een positieve kant aan die corona, bijvoorbeeld meer bij je geliefden zijn, tijd voor andere hobby’s…
Milow: “Dat is een goede vraag, want de negatieve kanten van corona wegen inderdaad door bij de meeste mensen. Maar als je toch vraagt naar m’n positieve kanten, dan moet ik toegeven dat ik door de omstandigheden begin 2020 op pauze moest drukken na een vermoeiend jaar 2019. Eens niet meer reizen, want ik was constant aan het reizen. Ik kon eens in mijn eigen bed slapen. Eindelijk eens een leven met regelmaat. Ik voelde dat het eens nodig was. Ik doe zoiets te graag om mezelf een pauze in te lasten. Ik heb in feite nood aan een pandemie om eens in pauze te kunnen gaan, om een break te nemen. Dat is zeker een positief iets. In mei komt mijn nieuwe album uit. In het voorbije jaar was ik daarmee bezig, maar niet iedere dag. Ik kon daar zoveel meer tijd insteken, omdat er geen concerten waren. Anders moet ik dat er tussen nemen. Het album klinkt zoals het klinkt, doordat ik er zoveel tijd kon insteken. Het voorbije half jaar kon ik een 50-tal concerten spelen, vooral in het buitenland en in andere omstandigheden door corona. Ik besefte hoe bijzonder dat wel is om te kunnen spelen. Ik leerde dingen door corona die voor de lockdown zo vanzelfsprekend waren. Voor de lockdown was dat zo normaal, maar nu leerde ik dat optreden zo waarderen. En niet enkel ik ontdekte dat, maar ook andere collega’s en het publiek. De mensen beseften dat ze dit hadden gemist.”
In anderhalve maand kom je drie keren optreden in West-Vlaanderen met je ‘Unplugged Tour 2022’. Dat zijn in Het Perron in Ieper, Concertgebouw in Brugge én De Spil in Roeselare. Naar ik vernam is dat een tour die normaal in 2021 zou plaatsvinden. Pak je dus nu met hetzelfde concept uit of is er toch – door die coronatijden – aan gesleuteld?
Milow: “De tour werd aangekondigd na de Lotto Arena en dit net voor de eerste lockdown van maart 2020. Deze optredens waren voorzien voor voorjaar 2021. Het is maar met één jaar opgeschoven, maar het concept blijft hetzelfde. Tom Vanstiphout, Nina Babet en ik gaan samen op een podium staan, zoals we dat al van 2008 samen doen. We gaan terug naar de basis en brengen akoestische versies van songs. Wat wel anders is, is dat ik nieuwe nummers bijmaakte en die zullen er ook worden tussen gestoken, kwestie van een voorproefje van mijn nieuwe muziek te kunnen brengen.”
Komt het ook door die corona en dus door misschien minder middelen dat je voor dit concept van een kleine bezetting koos?
Milow: “Dat geeft mij heel veel vrijheid. Ik kan tijdens ieder optreden iets helemaal anders doen. Ik geniet van mijn full-bandshows met grote producties, grote band, grote afstand tussen het publiek, maar ik geniet ook van naar de basis terug te keren en de mensen dichtbij te zien zitten. Een echt luisterpubliek. Dit soort tours op deze schaal doe ik ongeveer om de vier jaar. Het is dus niet dat ik ieder jaar dat doe en daarom is het ook zo bijzonder voor mij. Ik kijk daar altijd naar uit. Ik kijk enorm uit naar De Spil in Roeselare waar ik zoveel mooie herinneringen aan heb. Ik verlang ook om terug in Brugge te mogen spelen. Op bepaalde momenten speelde ik enkel in Brussel, maar dan moeten de mensen naar Brussel komen. Ik blokkeer dan een periode van een tweetal maanden in mijn agenda voor optredens, zonder dat de mensen ergens ver moeten rijden want dan kom ik naar hen toe. Daar kijk ik echt naar uit. Dat is gemakkelijker om te doen in een kleine bezetting. Eens terug naar de basics. Zonder grote vrachtwagens vol materiaal ergens naartoe trekken. Mijn agenda zit vlug vol, vooral met optredens in het buitenland. Dus moet ik regelmatig eens ‘neen’ zeggen tegen aanvragen voor buitenlandse optredens en enkel denken aan mijn publiek in Vlaanderen. Die periode stond nu vast en dan wordt het nog een belangrijke periode, want het wordt ‘de lente van de vrijheid’. Dat was zo niet gepland, maar vanaf de lente mag er al veel. De lente zal in de lucht hangen en de live-muzikanten zullen in form zijn.”
Hoelang sta je op het podium. Anderhalf of twee uur?
Milow: “Ik denk vanaf ’t begin van onze nieuwe vrijheid dat ze mij die eerste weken van het podium zullen moeten trekken. Ik zal ook met een grote honger op dat podium staan. Ik ben het immers niet gewoon van zolang niet te mogen spelen. Mijn laatste optreden dateert van midden december 2021, maar dat was in het buitenland. Dat is dan nu vier maanden later. Hoelang ik zal optreden, is afhankelijk van de zaal. Eén of anderhalf of twee uur, inclusief al dan niet een pauze. Maar wees maar gerust, ’t zal lang genoeg zijn. De aanwezigen zullen een grote terugblik krijgen op de songs die ze kennen, aangevuld met nieuwe nummers.”
In mei komt je nieuw album uit. Werd al alles opgenomen?
Milow: “In mei 2019 kwam mijn vorige cd uit. Begin 2020 kon ik nog een concert van mijn vorig album ‘Lean Into Me’ spelen in de Lotto Arena in Antwerpen. Enkele weken later begon de lockdown. Dan begon ik aan nieuwe muziek. ’t Zal door omstandigheden toch bijna drie jaar geleden zijn dat mijn vorig album uitkwam en dat is voor mezelf redelijk lang. Maar als ik een nieuw album uitbreng, wil ik over muziek kunnen praten en dus wil ik face-to-face kunnen afspreken. Deze theatertour voorzie ik als een exclusief voorproefje op een terugblik én na deze tour eind april draai ik die knop om en begin ik aan de festivals. In mei komt dan mijn nieuw album uit. Het aantal nummers? Och, dat weet ik nu nog niet. Ik moet nog de definitieve selectie maken, want ik bezit terug te veel nummers.”
We zijn – zoals je al vernam én misschien hoorde aan ons dialect – een West-Vlaams weekblad. Hoe goed ken jij als Leuvenaar de provincie West-Vlaanderen?
Milow: “Dat is een goeie vraag. Van drie steden waar ik optreed, ken ik Roeselare en Brugge het beste. Vroeger speelde ik in de Stadsschouwburg in Brugge. Nu sta ik in het Concertgebouw van Brugge. De eerste keer dat ik in De Spil in Roeselare optrad, was dat prachtig. Waahhh. De Spil in Roeselare komt zo ‘paleiselijk’ over. Zo’n veertien jaar geleden stond ik daar een eerste keer. Jawel, in 2008 en dat was zo indrukwekkend. Het is een zaal die zich ontleent tot luisteren, waar je elk detail hoort. Als je binnen komt, als je gaat zitten, zitten de mensen al in de juiste sfeer, zonder dat ik één noot speelde. Daarom heb ik een boontje voor die zaal. Maar qua West-Vlaamse optredens hangen mijn muzikale herinneringen aan Brugge en Roeselare. Ooit stond ik ook in Kortrijk. In de Stadsschouwburg van Brugge, die hoogte van de balkons. Brugge is ook een stad die ver buiten de grenzen een hele positieve commentaar krijgt. Vraag ik aan Amerikanen, Duitsers of Zwitsers wat ze kennen in België, dan spreken ze vooral over Brussel, Antwerpen en… Brugge. Brugge is dus één van die symbolen van ons land. Om daar dan muzikaal te kunnen staan… Ik weet zeker dat er naar mijn optreden in Brugge buitenlandse fans zullen komen. Die kijken naar mijn agenda en boeken dan automatisch een weekendje Brugge, inclusief mijn optreden. Eens die prachtige stad bezoeken én een concert.”
Zijn er nog bepaalde plekjes in West-Vlaanderen die je aanspreken?
Milow: “De kust! Vorig jaar in september speelde ik nog een akoestisch concert in Veurne. Ook dat was heel tof. Deze zomer hoop ik terug aan de kust te mogen spelen. Sinds ik klein was, ben ik gek van de zee. Al mijn jeugdfoto’s zijn dichtbij het water gemaakt. Ik heb heel wat herinneringen aan de kust én aan West-Vlaanderen in het algemeen.”
Ben je een fan van dialecten, zoals ons West-Vlaams, of vind je dialecten niet zo tof?
Milow (lacht): “Dat is een grappige vraag. Ik ben geboren in Borgerhout (Antwerpen), groeide op in Vlaams-Brabant en ik kwam terecht in de Universiteit in Leuven. Daar kwam 1/3 van mijn medestudenten uit Vlaams-Brabant, 1/3 uit Limburg en 1/3 uit West-Vlaanderen. Veel vroegere vrienden zijn West-Vlamingen, die in Leuven zijn gebleven. Mensen uit Veldegem, Staden, Bredene… Zelfs mijn schoonzus is van Staden, dichtbij Roeselare. Het West-Vlaamse accent ben ik al gewoon. Als er echter twee West-Vlamingen tegen elkaar beginnen praten en ik ben niet goed uitgeslapen, dan verlies ik eens de draad. Er is een heel sterke connectie tussen West-Vlaanderen en Leuven. Eén die hier is blijven hangen. Veel van die mensen zijn goede vrienden, die er nu nog altijd voor mij zijn. Soms verwateren dialecten na een tijdje… Als student was ik barman in een café in Leuven. Mijn bazin was van Poperinge. Sprak ze tegen mij, dan was dat met een licht accent. Maar sprak ze met een West-Vlaming, dan verstond ik er maar weinig van.” (PADI)
Alle optredens van zijn ‘Unplugged Tour 2022’ vind je terug op zijn website www.milow.com. Tickets voor Ieper (3 maart) vind je terug op www.hetperron.be. Voor tickets in Brugge (15 april) kan je terecht oop www.concertevents.be. Voor Roeselare (22 april) via www.despil.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier