Emma Bale over ‘Retrospect’ : “Mijn pijnlijke groeispurten staan op dit album”

Emma Bale.© Julia & Vincent
Emma Bale.© Julia & Vincent
Patrick Depypere
Patrick Depypere Medewerker KW

Op vrijdag 2 april komt het debuutalbum van Emma Bale “Retrospect” uit, geproduceerd door Pieterjan Coppejans. Fans van ‘Liefde voor Muziek’ op vtm horen en zien iedere week Emma ook nummers van diverse van haar collega’s-artiesten zingen. Emma heeft het meer dan druk, maar dat stoort haar niet. We konden met haar een babbel slaan in Playout in hartje Antwerpen, waar ze openhartig een reactie gaf op al onze vragen.

Emma Bale was nooit meer in haar sas dan nu. Ze heeft haar plaats ingenomen in de schemerzone waar pop, r&b en elektronica in elkaar overvloeien. Ze heeft opnieuw haar stem gevonden, na een korte periode van aftasten, vallen en opstaan. Gouden platen. Een Music Industry Award. Miljoenen streams op Spotify en dito views op YouTube. Sinds Emma Bale (née Emma Balemans) in 2014 als 14-jarige werd opgevist uit ‘ The Voice Kids’ ging het de Belgische zangeres voor de wind. Met ‘Run’, ‘Fortune Cookie’ en ‘Cut Loose’ bracht ze pophits uit op maat van de grootste podia in België en daarbuiten. Het gewicht op haar schouders werd er niet lichter op. Tussen 2017 en nu heeft Emma Bale aan 120 onuitgebrachte nummers gesleuteld. “Ik voelde niet voor de volle 100 procent wat ik maakte”, blikt ze terug op haar werk tijdens haar wonderjaren. “Ik legde mezelf een enorme druk op. Ik zat daarom niet goed in mijn vel en het schrijven van muziek voelde steeds meer als een verplichting. Wat mij ooit zo gelukkig maakte, maakte mij plots angstig. Ik lag daar veel van wakker.”

2020 was het jaar van de ommekeer. Terwijl corona verwoestend tekeerging, bracht de pandemie onverwacht rust in het hoofd van Emma Bale. Ze ontmoette producer Pieterjan Coppejans (Eefje De Visser, Sylvie Kreusch), die haar vaste sparringpartner werd. Hij stofte enkele oude demo’s af en stak ze in een nieuwe outfit, die Emma Bale beeldig staat, met subtiele glitters op een zwart geheel. De ontmoeting tussen Coppejans en Bale zorgde voor een kantelpunt. Samen sleutelden ze aan 12 songs. De muziek hielp haar knopen te ontwarren, vragen werden beantwoord, hoofdstukken uit het verleden verwerkt. Emma Bale is terug. Ze is strijdvaardig als nooit tevoren. Klaar om huiskamers om te toveren tot zweterige clubs. Klaar om opnieuw podia te bestormen en een mensenzee te bespelen. Wat de intussen 21-jarige Emma Bale in het verleden bracht, was slechts de amuse-gueule. Nu is ze klaar voor het echte werk.

Enkele jaren geleden deed je mee aan ‘The Voice Kids’. Je bent één van de weinige kandidaten die het ver schopte én die nog heel ver zal geraken in je muziekcarrière. Waarom denk je dat ‘het lot’ Emma Bale uitkoos om succesvol te worden? Je bent zeker niet ongelukkig dat je toen ooit deelnam?

Emma : “Neen, ik ben zeker niet ongelukkig dat ik toen deelnam. Ik denk ook niet dat dat superveel met het lot te maken heeft. Ik denk dat mensen die aan zo’n wedstrijd meedoen vaak denken dat het in je schoot wordt geworpen en dat daarna er mensen je beginnen contacteren om samen nummers op te nemen. Dat is niet zo. Je moet het gewoon zélf doen. Ik zocht contact op met Hans Francken, die de band leidde bij ‘The Voice Kids’. Zo zijn we begonnen met covertjes op te nemen. Die werden dan naar allerlei radio’s gestuurd. Dat was allemaal niet gepland, maar ik wist wel – zijn vrouw doet ook vocal coaching – dat ik daar dingen ging uit leren. Toevallig is dat dan zo gekomen. Ik denk dat het een kwestie is van vooral zelf ondernemen.”

Wat je nieuw album betreft: ‘Retrospect’ is de titel. De titel klinkt nostalgisch. De Nederlandse vertaling is dan ook ‘terugblik’. Betekent het album ook voor jou een terugblik en hoe ben je op de titel gekomen?

Emma : “Het album is een beetje een compilatie van allemaal dingen die ik de laatste drie à vier jaar meemaakte. Dit zowel op persoonlijk als op muzikaal vlak. Alle dingen die ik heb geleerd. Ik noem het soms mijn pijnlijke groeispurten die op dat album staan. Ik vond ‘Retrospect’ wel een goede titel. Ik wou eerst kiezen voor ‘The woman I am today’, dat is het laatste nummer op de plaat, maar dat klonk allemaal wat zwaar en heftig. Maar natuurlijk, ik ben nog maar 21, ik ben nog maar net a woman (lacht) en dus klonk dat een beetje raar. In ‘Retrospect’zitten heel veel retro invloeden uit de muziek, uit de jaren 80 en een r&b sound van de 2000’s. Die dingen kloppen er wel allemaal bij en ‘spect’ dat vind ik een cool woord, dat doet me wel denken aan spectrum. De nummers zijn pop, maar er zitten ook veel soorten nummers bij die voor mezelf ook wel als één geheel klinken. Dat vind ik wel leuk.”

De visuals van het album zijn heel sterk. Hoe is de cover tot stand gekomen?

Emma : “Dat is wel een grappig verhaal. We hadden totaal niet het idee om zoiets te doen. We wouden eigenlijk iets doen met mijn profiel en kleuren op de achtergrond. We werkten samen met twee Parijse fotografen, die heel veel coole dingen doen en heel veel coole dingen hebben gedaan. Daar stonden we dan op de shoot en het was toch niet dat idee dat we hadden. We moesten toch nog andere persfoto’s maken. Toen zijn we beginnen spelen met houdingen, in brug staan en zo’n dingen.”

Hoe sterk werd jij daarin betrokken? Kon je zeggen van ‘dat wil ik en dit wil ik’?

Emma : “Ja, natuurlijk. We spraken al heel veel op voorhand af. Naar een shoot gaan zonder enig idee wat je gaat doen is nooit een goed idee. Je moet wel voorbereid zijn, zeker als je een conceptuele shoot doet. We werkten met heel veel kleuren, ook al hebben we deze foto’s niet gebruikt. We hadden geluk dat we die andere foto’s ook hadden genomen, want eigenlijk was dat inderdaad de sterkste cover. Ik ben heel blij met de huidige cover.”

Bepaalde van je hits van de voorbije jaren staan toch niet op het album. Is dat een bewuste keuze? Mogen we deze dan misschien in een deluxe editie verwachten?

Emma : “Ik had het gevoel dat dit album één verhaal moest zijn. De nummers van ‘Liefde Voor Muziek’ staan daar ook niet op, omdat dat daar los van staat en omdat mijn album gewoon like I said één verhaal is. Dat is het verhaal dat ik wil vertellen en dat past ook goed samen. Alles is echt berekend. De volgorde heeft ook een bepaalde betekenis. Om die oude nummers dus daarop te zetten die uit een compleet andere state of mind komen of van een totaal ander tijdperk… voor mezelf klopte dat niet. Ik ben inderdaad wel aan het denken om een deluxe album uit te brengen en misschien wat oude nummers terug onder handen te pakken. Misschien een akoestische versie ervan te maken. We zijn daar zeker over aan het nadenken.”

Laten we even babbelen over enkele nummers op de plaat. Het nummer ‘Greedy’ kwam uit als eerste single. Over wat gaat het nummer?

Emma : “‘Greedy’ gaat over vrij zijn op het moment, over willen dansen met iemand zonder de volgende morgen de vraag te moeten beantwoorden van ‘ben je een koppel of niet’? Gewoon jong zijn en flirten, spelen en ontdeugend zijn, leven in het moment.”

Het nummer ‘Moonchild’ is een favoriet van iemand die ik ken. Speelde je het al meermaals live. Waarom nam je de beslissing om het op de plaat te zetten?

Emma : “Ik speelde het al een aantal keren live, omdat ik altijd wist dat het op m’n LP of album zou verschijnen. Dat is een heel belangrijk nummer voor mij. Dat nummer gaat eigenlijk over iemand die moet kiezen tussen twee personen en iemand die niet kan kiezen, omdat hij de andere niet wil kwetsen en kwijt wil. De onzekerheid die daarbij komt kijken en de afhankelijkheid die je dan hebt. Als je zo verliefd bent op iemand dan kan dat bijna voelen alsof uw geluk afhangt van die ander persoon wat natuurlijk niet mag of niet gezond is. Dat was zo’n moment in mijn leven dat ik voelde dat ik zo’n nummer moest schrijven. Die belangrijke persoon is dan mijn ‘Moonchild’. Alles draait daar rond. Daarover gaat die song.”

‘Mourning’ betekent rouwen. Gaat het nummer ook echt over rouwen? Er zijn immers niet veel nummers die over dit zware delicate onderwerp gaan.

Emma : “Het gaat over rouwen. ‘Mourning’ gaat over als het gedaan is met een persoon, je ziet die niet meer, je hoort die niet meer, dan lijkt dat echt dat die gestorven is. Dat is een heel proces. Eerst is dat heel ontkennend van nee dat kan niet dat dat gedaan is, dan ben je kwaad, dan ben je verdrietig. Die processen heb ik heel sterk beleefd als het gedaan was met mijn eerste vriend. ‘Mourning’ is een nummer dat daar zeker bij moest. Dat gaat dan zeker over de ontkenningsfase zo van four in the morning and I saw it coming . Dus eigenlijk van je zag het aankomen, maar je wilt niet dat het gedaan is en je rijdt rond om 4 uur ’s nachts. Je wilt naar die persoon gaan maar dat gaat niet.”

Kortom, een échte autobiografisch song ?

Emma : “Alles is autobiografisch.”

Voor veel artiesten is ‘Liefde Voor Muziek’ een hoogtepunt in hun carrière. Is het dat voor u ook het geval?

Emma : “Nee. Ik zou het jammer vinden als dat mijn hoogtepunt is. Dat was een prachtige ervaring. Ik heb me daar dood geamuseerd. Maar ik denk toch wel dat dit voor mezelf nog maar een begin is.”

Emma Bale en Willy Sommers.© Liefde voor Muziek
Emma Bale en Willy Sommers.© Liefde voor Muziek

Ik dacht: wàt gaat Emma Bale doen in ‘Liefde voor Muziek’. Maar ik ben geschrokken, van je muzikale inbreng, van je lieve woorden, je oprechte gesprekken met o.a. Willy Sommers. Wat blijft jouw het meeste bij van deze opnames van ‘Liefde voor Muziek’?

Emma : “De avond met de ossobuco. Toen hadden Willy en ik – als ze het op tv tonen is het niet helemaal zo zoals het is gebeurt – onze wortelcake gemaakt. Dat was gewoon een heel euke avond. We moesten niet optreden die avond en we waren gewoon allemaal aan het eten, gezellig samen een dessertje eten, aan het babbelen en lachen, aan het drinken van rode wijn. Het was de eerste keer dat we als groep gebound hebben. Ronny heeft daar zotte verhalen gedaan. Dat was gewoon een toffe avond. Één van de leukste avonden zelf denk ik uit mijn leven.”

Wat vond je van het duet van Willy en zijn dochter?

Emma : “Prachtig hé. Ik denk dat iedereen dat wel kon zien aan mijn reactie.

Je legde al een lange weg af in de muziekwereld. Jaar na jaar scoorde je wel minstens één hit. Is het dus NU het IDEALE moment om dat album te releasen, in deze corona-tijden?

Emma : ”Neen, totaal niet. Ik zou ook liever hebben gehad tot er geen corona meer is. Maar ik kan daar gewoon niet mee wachten. Ik zou dat ook stom vinden om mee te wachten voor zoiets als corona. We zullen wel een oplossing vinden om die muziek naar de mensen toe te brengen. Ik hoop gewoon dat het op allerlei manieren bij de mensen geraakt. Ik heb het gevoel dat ik het nu moést doen.”

 © Liefde voor Muziek
© Liefde voor Muziek

Hoe verloopt het schrijven van nummers bij je? Doe je het alleen of in groep? Met wie werkte je aan deze plaat samen?

Emma : “Dat hangt er vanaf. Ik schreef veel nummers helemaal alleen, maar er zijn ook nummers bij die ik met andere mensen heb geschreven. Er zijn een paar mensen waar ik heel graag mee schrijf en daar heb ik heel veel mee geschreven. Dat begint als volgt: iemand begint gitaar te spelen, ik begin daar een beetje op te zingen en daarna beslissen we over wat dat nummer gaat, enz. Tot alle puzzelstukjes bij elkaar passen.”

Onlangs kondigde je op social media een kleine tour aan. Concerten in enkele grote steden én zelf in Amsterdam. Wat mogen we van die tour verwachten?

Emma : Ik ga al mijn nieuwe muziek spelen, aangevuld met misschien een paar nummers van ‘Liefde voor Muziek’. Met wat geluk beginnen we eraan vanaf oktober. Het ging normaal zijn vanaf april maar dat gaat niet door want dat is in Amsterdam. Dat gaat waarschijnlijk worden verplaatst. ‘t Zal een grootse show worden met ook een décor.”

We zijn een West-Vlaams weekblad. Ken je de provincie West-Vlaanderen goed ? Heb je er een band mee? Familie daar wonen? Een vriend of vriendin? Optredens die je bijblijven?

Emma : “Mijn oma en opa – aan de kant van mijn papa – wonen nu al zo’n zeven jaar in Oostende. Vroeger woonden ze altijd in Wechelderzande. Ik heb er niet echt een hechte band mee, omdat ik mijn papa al lang niet meer heb gezien. Nu zijn we wel wat aan het reconnecten . Het contact met mijn grootouders is dan een volgende stap. Ik zeg niet we niets van contact hebben. We hebben wel een beetje contact, maar ik ben daar al lang niet meer geweest. Maar praat ik over Oostende, dan denk ik ook aan het Q Beach House. Dat was supertof. De zon scheen, de haren in de wind. Dat was echt prachtig.” (PADI)

Vanaf vrijdag 2 april ligt de cd ‘Retrospect’ in de platenzaak. Het album kan je ook downloaden via de bekende grote streamingsplatforms.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier