“Koester alle artiesten, doe mee met alle artiesten, maar wees niet te close. Besef dat een artiest ook maar een mens is. Op het podium doet hij zijn werk. Eens hij zijn joggingpak aantrok, is het gedaan met artiest te zijn en is hij een gewoon persoon”, zegt Peter Van Bael uit Hemiksem (Aartselaar), de manager van zanger Danny Diëgo die op het grondgebied Nederland maar slechts op zo’n tien kilometer van de Belgische grens woont. In vooral West- en Oost-Vlaanderen is Danny bekend als de artiest van de songs ‘Ik Ga Leven’, ‘Drink Rode Wijn’, ‘Zomernachten’, ‘Alleen Met Jou’…
Peter (57) en zanger Danny (40) hebben een heel moeilijke periode achter de rug, die ze na dit gesprek definitief willen afsluiten. Een rechter deed uitspraak in een dossier en achtte de klacht van de eiser ongegrond. Peter (Showfact) en Danny kregen gelijk en willen nu vooral rust.
Als ik jullie zag, dan hadden jullie altijd een lach op jullie gelaat, maar blijkbaar was het al een hele periode miserie. Hoelang sleepte dat aan?
Peter: “Twee jaar! Het begon heel onschuldig, maar het escaleerde langzaam aan. Na één jaar begon het heel extreem. In ’t begin ging dat nog stapsgewijs, vooral naar mij toe. Alle registers werden opengetrokken, tot zelfs doodsbedreigingen toe. Dan eerst nog naar mij, daarna naar Danny. Dat was niet meer een beetje stalking, maar een serieuze stalking. Het waren fans, maar fans die te close wilden zijn.”
Danny: “Misschien werden er signalen afgegeven naar die persoon. Zij kwam naar mijn muziek luisteren, maar was ook ‘organisator’. Ze heeft dan haar eigen kinderlijke vorm van vriendschap gecreëerd. Ze wilde te close zijn. Wij stapten erin, zoals we dat in alle eerlijkheid met iedereen deden.”
Peter: “Ze was de verliefde puber. Ze wou dichterbij komen… Maar daarover gaan we niet meer uitwijden, want we kunnen er één boek over schrijven.”
Wanneer zeiden jullie tegen elkaar: dat moet nu stoppen?
Peter: “We zeiden regelmatig dat zoiets niet kon. We hebben haar vaak afgeblokt. Toen begon dat naar mij te escaleren, terwijl Danny zich als toegankelijk artiest bleef opstellen. Op een bepaald moment was Danny dat ook heel beu.”
Wat doen zo’n bedreigingen en zoveel meer met een mens?
Danny: “Het vrije, het jezelf kunnen zijn met de fans word je afgenomen. Onbewust ga je zoveel barrières om je heen leggen om jezelf te beschermen, terwijl je helemaal niet meer open bent. Je wordt afgeremd en als artiest ben ik helemaal niet zo. Ik wil gewoon een babbeltje slaan met de fans, naar een verhaal luisteren, enz. Maar dat was niet meer mogelijk. Daarnaast hadden Peter en ik onderling spanningen. Hij wilde stoppen, ik wilde stoppen.”
Peter: “Ik had mijn mening, hij zijn mening, terwijl we elkaar wel begrepen. We konden ook niet met iemand erover praten. We zaten uren samen in de wagen. Ik schakelde, hij ook. Maar dan hebben we op een bepaald moment enkel nog ons hart laten spreken. We moesten ons niet laten beïnvloeden. We moesten doorgaan en ons er tegen wapenen, maar daarna duurde het ook nog wel anderhalf jaar. Uiteindelijk oordeelde de rechter en we kregen volledig gelijk.’
Was het zo erg?
Peter: “We kunnen niet beschrijven in woorden wat we allemaal meemaakten. Ze probeerden constant iets uit te lokken, terwijl anderen in hun opdracht stonden te filmen. We moesten constant alert blijven. Fans werden tegen elkaar opgezet. Probeer dan maar eens een goede fanbase in stand te houden.We reden naar een optreden en stelden ons de vraag: wat gaat het nu zijn? Meerdere keren hadden we schrik dat er iets zou gebeuren.”
Danny: “In de Limburghal in Genk hadden we een feestje met zo’n 80 fans, maar toen werd ik begeleid door ‘grote jongens’. Daar zat er immers 2.000 à 3.000 man, maar ze waren er ook. We lieten bodyguards komen. Maar dan stel je je de vraag: wat gaan ze nu weer doen? Hoe gek zijn ze? Wij dachten constant aan scènario’s, wij stonden telkens op scherp en onze ogen zagen alles.”
Kon je na een tijdje tegen fans daarover praten?
Peter: “We hebben daarover nooit gesproken. Fans voelden dat er iets was en zeiden wel eens dat ze zich niet meer gemakkelijk voelden om langs te komen. We begrepen dat en zeiden dat ze weer welkom waren als ze zich goed voelden in hun vel en zonder angst konden genieten van het optreden.”
Danny: “Ik was wel altijd bezig met de fans en zorgde ervoor dat zij zich veilig voelden. Op een bepaald moment spraken we met organisatoren en zeiden we wie we het liefst niet binnen hadden, omdat de sfeer slechter zou worden. Ooit kwamen ze toch binnen. Dan stonden onze échte fans op en bouwden ze een soort schil rondom mij.”
Dit hoofdstuk is nu afgesloten, juist?
Peter: “Voorlopig is het gestopt, maar als het terug escaleert dan wordt het direct terug opgehaald bij de rechtbank en kunnen we een schadeclaim eisen.”
Danny: “Er is nog online pestgedrag. Bepaalde zinnen uit mijn liedjes worden gebruikt en vooral misbruikt. Dat is het gevaarlijke van sociale media. Daarom zetten we het ook niet op sociale media. Iedereen heeft een mening, het wordt uit zijn verband gerukt.”
Wat wil je naar alle fans duidelijk maken met deze bijdrage?
Peter: “We proberen de magie te creëren voor een artiest. Ga je naar zijn optreden dan moet de magie er zijn, want dan is de zanger er volledig voor de fans. Maar als de artiest zijn joggingbroek aantrekt en hij stapt in de auto, dan moeten de fans beseffen dat de artiest geen artiest meer is maar een gewone man, zoals iedereen. Dààr stopt het!”
Danny: “Vraagt er aan mij iemand toevallig op straat een foto, natuurlijk krijgen ze die. Maar claim een artiest niet. We hebben allemaal ons verhaal, allemaal onze rugzak, maar er staan nog mensen in de rij die een foto wensen.”
Peter: “Danny doet zijn job, maar ik doe dat ook. Als ik zeg: nu moeten we stoppen, dan is dat geen pestgedrag, dan is dat niemand viseren, maar dan doe ik dat wel met een reden. Probeer dat dus te aanvaarden. Daarom heeft een artiest een begeleider mee.”
Danny: “De illusie kan worden gewekt dat er méér is, dat er méér wordt gegeven, maar laat de artiest zijn werk doen en denk niet dat de artiest mee naar huis gaat. Daar moet een onderscheid worden in gemaakt.”
Ondanks deze donkere periode in uw muzikale leven: hoe gaat het anders met de zanger Danny Diëgo?
Danny: “We zijn soms zoveel aanwezig op sociale media dat we daarvan nu afstand doen. Maar wees gerust, we staan nooit stil. Een moment waarop we niets plaatsen, dan zijn we toch lekker bezig met iets. We hebben veel vernieuwende ideeën. Geen paniek, Danny Diëgo laat nog veel van zich horen. Weet je, als je geen Vlaming bent, geraak je niet in bepaalde lijstjes. Ik koos ervoor om in Vlaanderen aan het werk te gaan. Dat is mijn werkterrein. Ik wil kiezen voor een Vlaamse producer, een Vlaams label, want hier ligt mijn werkgebied, mijn pleziergebied. We gaan ons daar nog méér op focussen en brengen in de toekomst een vernieuwde sound. Onlangs zaten we hiervoor zelfs nog samen met Phil Sterman. Wat een fijne babbel was dat! Ik werk ook graag met Showfact, het artiestenbureau van mijn manager Peter waar ik vorig jaar ook instapte. We hebben nog veel ideeën. Wees daar maar zeker van!”
Peter: “En dan heb je ook nog zaterdag 12 oktober, waar we ons vervolg brengen van zijn eerste verjaardagsshow. We komen samen in het Kasteel van Eernegem met Willy Sommers, Wendy Van Wanten, Top Pops en Danny Diëgo. Dat is terug een groot project, waarin we veel energie en aandacht in steken, inclusief de nodige toeters en bellen.”
Even nieuwsgierig zijn: hoelang werken jullie al samen?
Peter: “Sinds 2016 werken we samen. Spijtig van corona, maar het bleef altijd in stijgende lijn gaan. Onze missie was om voor de coronaperiode 100 optredens te verkrijgen. Toen we die hadden bereikt, werd de deur gesloten wegens corona. We verloren twee jaar, maar dat is verleden tijd. Vorig jaar had hij 175 optredens. We hopen er dit jaar 200 te kunnen noteren in onze agenda…”
Is West-Vlaanderen nog altijd een mooi afzetgebied voor uw optredens?
Danny: “Recent sprak ik met Willy Sommers, die zei: Oost én West voor jou hé! En dat klopt, we zijn daar nog verder aan het uitbouwen. We willen verder uitbreken in deze provincies, maar ook Limburg begint ons te vinden. De provincie Antwerpen is moeilijker. Ik vind ‘Oost en West, Thuis Best’ (lacht).”
Waarom zijn de fans zo gehecht aan Danny? Wat maakt zijn optredens zo anders?
Peter: “Omdat zijn set altijd anders is. Je zal geen twee dezelfde optredens na elkaar meemaken. Gedurende zijn show voelt hij zich telkens als een kind in een speelgoedwinkel. Vergelijk hem met een bruistablet. Wanneer Danny dan na zijn optreden de signeersessie ingaat en al die stralende gezichten ziet… man man, dan straalt hij hoor. Dat is voor hem genieten. Ook daar doet hij het voor hé. Zo eenvoudig is dat!”
Wil je aan onze babbel nog iets toevoegen?
Peter: “Fans: doe mee met alle artiesten. Een organisator vindt het tof wanneer een dansvloer vol staat, én een artiest vindt het supertof dat er op zijn show wordt gereageerd. Waarom haat onder fans, onder mensen creëeren? Waarom tekenen voor een slechte vibe? Waarom? Blijf dan lekker thuis en steek je voeten onder de tafel. Doe dus met iedereen mee, zonder jaloers op de één of andere artiest te zijn. Heb respect voor elkaar!” (PADI)
Danny Diëgo staat vaak op een podium in West-Vlaanderen. Even een opsomming: zondag 18 februari om 14.30 uur, Bistro Belle in Roeselare – Zondag 18 februari om 17.30 uur, CC Nieuwenhove in Waregem – Woensdag 21 februari om 16.30 uur, Loods Hubrecht in Merkem (Houthulst) – Zaterdag 2 maart om 17 uur, privé in Rekkem – Zondag 3 maart om 19.30 uur, Ten Struyver in Oostende – Zaterdag 17 maart om 14 uur, Kasteel van Eernegem in Ichtegem… Agenda: www.dannydiego.nl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier