IN BEELD – Op cruise naar Dubai met KW

Een honderdtal lezers van de Krant van West-Vlaanderen hebben een onvergetelijke tiendaagse cruise achter de rug langs de kust van de Perzische Golf in de Verenigde Arabische Emiraten, Dubai, Oman en Qatar. Of hoe je Valentijn op 1001 sprookjesachtige manieren kan vieren… Geniet even mee.

Om 14.30 pikt de bus van SK Roeselare ons op aan Cowboy Henk in Roeselare. De bus zit aardig vol. Op hetzelfde ogenblik is ook de bus van Cercle Brugge op weg naar Zaventem met reizigers uit het noorden van de provincie (Oostende en Loppem).

Het boarden verloopt zeer vlot en iedereen vindt makkelijk zijn plaatsje op Emirates vlucht EK182 met bestemming Dubai. Vertrek om 20.15 uur.

‘s Morgens om 7.30 uur plaatselijke tijd (4.30 uur in België) schuiven we in open lucht aan voor een prachtig ontbijt in het schitterende Canopy by Hilton hotel. Ontbijten met zicht op de jachten in de Dubai Creek heeft wel iets, moet ik toegeven. We hebben niet veel geslapen en zijn dus moe, maar we zijn blij dat we in de Verenigde Arabische Emiraten (een verzameling van zeven prinsdommen) zijn gearriveerd.

De city tour brengt ons langs een aantal curiositeiten van Dubai. De Burj Al Arab (toren van de Arabieren) is moeilijk bereikbaar vanwege een wielerwedstrijd, want het is weekend voor de Arabieren. De 828 meter hoge Burj Khalifa (toren van de kalief) is duizelingwekkend. We passeren ook langs hotel Atlantis met zijn 1.300 kamers en vergapen ons aan Ski Dubai, een reusachtige indoor skihal waar het permanent -2°C is (ook in de zomer als het buiten 45° C of meer is). Je kan er skiën op een piste van 400 m lang. Daarvoor werd 8.000 ton echte sneeuw ingevoerd. Er lopen zelfs pinguïns in rond.

Na een heerlijke 12 uur slaap horen we dat het in België gaat stormen. In Dubai is het een heerlijke 26°C. Om 12.00 uur vertrekken we naar de Dubai mall, een reusachtig winkelcentrum waarbij de Burj Khalifa gelegen is. We genieten van de fonteinen show. Om 15.00 uur starten we de verovering van de toren. Na lang aanschuiven (vergelijk het met een pretpark) zoeven we met de lift naar verdieping 125. We zijn dan iets over de helft van de toren, circa 450 meter. Het zicht is werkelijk adembenemend. Het was het wachten meer dan waard.

Eten doen we op een Dhow, een traditioneel vissersschip varend tussen de wolkenkrabbers van Dubai. Leuk en om niet snel te vergeten.

Slapen doen we voor het eerst in onze hut op dek 8 van de Costa Diadema, een mastodont van een schip met een lengte van 306 m en goed voor bijna 5.000 passagiers. Het schip is nog nieuw want maar in 2014 in gebruik genomen.

Het schip blijft nog tot ‘s middags aan de kade. De morgen is voor verkenning (je kan er zelfs basketten, lopen op een piste, naar het theater gaan, naar de kapper ook, …) en om 13.00 is er een verplichte evacuatieoefening. Toch wel indrukwekkend om iedereen met zijn reddingsvest aan naar het vooropgestelde verzamelpunt te zien gaan.

Om 17.30 uur, we zijn dan al een tijdje aan het varen, verzamelt de groep (100 personen tussen de 31 en 82 jaar) voor de welkomstcocktail van KW.

Van op ons balkon zie ik een school dolfijnen mee springen en zwemmen met de boot. Dat maakt je direct blij bij het wakker worden.

We meren aan in Muscat, de hoofdstad van Oman. Oman was kort geleden nog bij ons in het nieuws door dat de sultan in Leuven op zoek was naar genezing. Het feit dat alle vlaggen hier nu half stok hangen, toont aan dat zelfs Leuven niets meer voor de man kon doen.

Onder leiding van onze gids Nasser (een boom van een vent die zijn emoties moeilijk onder controle kan houden als hij over de overleden sultan spreekt) bezoeken we de moskee, de soeks van muttrah en het prachtige Bait al Zubair museum.

Ook bij het koninklijk paleis blijven we staan. De invloed van sultan Qaboos is duidelijk. In 1970 stuurde hij zijn vader in ballingschap en nam de macht over. Toen hij aantrad was de levensverwachting 47 jaar gemiddeld, bij zijn overlijden op 10 januari 2020 was de gemiddelde levensverwachting gestegen tot 74 jaar.

We varen van Oman naar Doha in Qatar. Tijd om van het mooie weer en het enorme schip te genieten.

Na een eerder woelige nacht op zee (te wijten aan de wind en niets anders) meren we aan in Doha, hoofdstad van Qatar. Het is er zonnig, maar door de wind voelt het toch niet zo warm aan.

We vertrekken op sightseeing tour door de stad die in 2022 het wereldkampioenschap voetbal organiseert. Voor het eerst in november en december dan nog omdat het in juli te warm zal zijn. Van de gids komen we ook te weten dat vier van de stadions zullen ontmanteld worden na het kampioenschap en aan Afrikaanse landen geschonken. De bezoekers zullen trouwens op grote cruiseschepen te slapen gelegd worden. Zo moet Qatar geen hotels bouwen waar het later niets mee kan doen.

Het land geeft een cleane indruk (overal waar we geweest zijn was dat zo). Er wordt ons gezegd dat het ook veilig is. Je mag je GSM op een publieke plaats opladen en een half uur later terug komen, hij zal er nog liggen. Ik heb het wel niet uitgetest.

We bezoeken het schitterende museum of Islamic art. Het gebouw is net een gesluierde vrouw en is van de hand van IM Pei, die ook de pyramide bij het Louvre in Parijs ontwierp. Ook de binnenkant van het gebouw is zeer merkwaardig.

Met een houten Dhow doen we nog een haventour. Jammer dat er op dat ogenblik teveel en te koude wind is. Iedereen zoekt beschutting binnen in de vissersboot.

We meren terug aan in de Verenigde Arabische Emiraten. In Abu Dhabi meer bepaald. ‘s Middags vertrekken we met Orient Tours & Safaris naar de woestijn. Iedereen in een 4×4 jeep om de duinen te overwinnen. Precies Paris Dakar. Velen gillen het uit of beleven de tocht toch met toegeknepen billen.

Aan het einde van de rit stoppen we eerst aan een kamelen kwekerij en belanden we nadien in een tentenkamp. Daar wagen er zich een aantal aan het rijden op een kameel, het rijden met een quad of het sandboarden van een duin naar beneden. Anderen houden het bij de barbecue, het kijken naar de buikdanseres en het lurken aan de waterpijp.

Met 160 km per uur scheuren we in het donker terug naar de onze boot. Je mag daar zo snel zijden en de benzine kost er amper 0,5 euro per liter. Aan elke kant van de autostrade heb je vijf rijstroken (de E403 tussen Roeselare en Brugge kan daar maar van dromen). Richtingsaanwijzers gebruiken de meesten niet en inhalen doen ze zowel links als rechts. Blij dat we heelhuids terug waren.

‘s Middags starten we onder leiding van Peter, de Nederlandse gids op onze bus, de city tour van Abu Dhabi.

We passeren langs het Louvre Abu Dhabi, stoppen bij Ferrari world en op het Yas Marina circuit waar de formule 1 wagens elk jaar onder door het W hotel razen. Eindigen doen we bij het volgens mij hoogtepunt van de reis, de Sjeik Zayed Moskee. De grootste moskee van de Verenigde Arabische Emiraten biedt plaats aan maar liefst veertigduizend moskeegangers, op het grootste tapijt ter wereld (5627 vierkante meter). Het tapijt moest aangevoerd worden met 3 vliegtuigen.

We moeten ons reppen om op de boot ons Valentijn menu op tijd te kunnen verorberen.

En bij het afscheidscocktail van KW na het diner krijgt iedereen de laatste instructies om op ‘s anderdaags gelukkig huiswaarts te kunnen keren. De boot zal ons tijdens de nacht terug naar Dubai brengen.

Dank aan alle medereizigers (een uitstekende groep!), dank aan Marc en Christine Meire voor de mooie foto’s en dank aan de begeleiders van Thalassa, Rudy, Bruce, Kim en Kelly (puik werk!).

Stefaan Vermeersch

Directeur KW