45 jaar geleden stond Bruggeling Johan De Caluwé, sportverslaggever bij Sporza, mee aan de wieg van omroep Zenith in het AZ Sint-Lucas. Nu hij met pensioen is als onderwijzer draait hij sinds kort opnieuw zijn favoriete plaatjes op vrijdagnamiddag bij de ziekenhuisomroep. Hij blijft uiteraard ook nog sportjournalist.
Vele Brugse voetballiefhebbers herkennen ongetwijfeld de stem van Johan De Caluwé (63). Want hij verzorgt voor Sporza al sinds 1992 live vanuit het Jan Breydelstadion radiocommentaar tijdens wedstrijden van Club en Cercle Brugge. Dat doet hij trouwens ook voor andere sportwedstrijden in onze provincie.
Vanwaar die liefde voor radio?
Johan De Caluwé: “Als prille tiener ontdekte ik via mijn transistorradio de piratenzenders Mi Amigo, Veronica en Radio Caroline, die vanuit schepen op de Noordzee illegaal uitzonden. Ik had veel respect voor die deejays die bij storm en ontij hun leven riskeerden om radio te maken. Daarnaast bewonderde ik het virtuoos taalgebruik van sportverslaggever Jan Wauters op VRT.”
Rod Stewart
“Toevallig belandde ik bij de ziekenhuisomroep Radio horizon in Roeselare en mocht ik zelf een verzoekplaatje inspreken. Ik koos voor ‘Do you think I’m sexy’ van Rod Stewart. De deejay met dienst zei: wil je dat niet zelf doen in een Brugs ziekenhuis?”
“Op 18-jarige leeftijd, in 1979, heb ik samen met mijn vriend Wouter Van Hecke Radio Zenith in het AZ Sint-Lucas opgericht. Aanvankelijk draaiden we enkel op zaterdagnamiddag verzoekjes voor de patiënten. Nadien zijn de uitzenduren uitgebreid, met de medewerking van ziekenhuispersoneel.”
Hoe is de overstap naar de openbare omroep gebeurd?
Johan De Caluwé: “Ik heb een drietal jaren gepresenteerd op Radio Zenith. Toen kwam de lokroep van de lokale radio. In 1982 werd ik deejay en voetbalverslaggever voor Alpenradio. Gewapend met een cassetterecorder interviewde ik voetballers na de wedstrijden in de kleedkamers. Toen mocht dat nog van de clubs. Ik nam gesprekjes op met Jan Ceulemans en Franky Vanderelst, toen ze uit de douche stapten.”
Sinterklaasdag
“Ik heb dat tien jaar lang gedaan voor Alpenradio. Nico Blontrock werkte ook voor die zender. Toen hij de overstap gemaakt had naar Radio 2 West-Vlaanderen, zei hij mij dat VRT op zoek was naar een radioverslaggever voor sportwedstrijden in onze provincie. Als test mocht ik tijdens de herfstvakantie een verslag maken van een wedstrijd van FC Roeselare, dat toen in derde klasse speelde.”
“Ik voelde mij 33 jaar lang op mijn plek in het Jezuïetencollege”
“Twee maanden later moest ik de zieke Johan Destickere, die voor VRT de voetbalmatchen becommentarieerde vanuit het Jan Breydelstadion, vervangen. Ik herinner het mij nog goed: het was 6 december 1992, op Sinterklaasdag speelde Cercle 0-0 gelijk tegen Lommel. Ik was doodnerveus en moest vanop Olympia met de vaste telefoon bellen naar Kathy Lindekens op de VRT. Mijn verslag had ik woord voor woord neergepend, zodat ik het enkel diende af te lezen.”
Toch opteerde je voor een hoofdberoep als onderwijzer in een Gents Jezuïetencollege…
Johan De Caluwé: “Ja, lesgeven is, naast voetbal, mijn passie. Van de 41 jaren die ik lesgegeven heb, waren er 33 jaren voltijds als onderwijzer in het derde leerjaar van het Sint-Barbaracollege in Gent. Ik voelde mij echt op mijn plek in dit Jezuïetencollege en kon daardoor mijn werk in Gent strikt scheiden van mijn privé-leven in Brugge. Een job in het onderwijs was perfect te combineren met mijn bijberoep als sportjournalist.”
Olivier Deschacht
“Ik heb nog les gegeven aan voetballer Olivier Deschacht. Vele jaren geleden werd Anderlecht kampioen, na een match op het Jan Breydelstadion. Na de match kon de pers het voetbalveld op. Een dolgelukkige Olivier Deschacht plaatste zijn arm op mijn schouder en zei ‘meester Johan…’ Maar het allermooiste moment was mijn pensionering als onderwijzer. Stiekem had de directie van Sint-Barbara Gert Verheyen op school uitgenodigd om mijn afscheid te vieren, terwijl de leerlingen een erehaag vormden….”
Sinds kort presenteer je opnieuw ook bij Radio Zenith…
Johan De Caluwé: “Ik had mezelf beloofd om terug te keren, als ik met pensioen ging en wat meer vrije tijd zou hebben. Ik draai er nu mijn favoriete plaatjes op vrijdagnamiddag. Nummers uit ‘De Tijdloze’ van Studio Brussel. Geen hardrock, dat wil ik de revaliderende patiënten niet aandoen. Wel liedjes van Steely Dan, The Police, David Gilmour, Genesis en Norah Jones.”
We horen geen West-Vlaamse klanken in jouw fluwelen stem…
Johan De Caluwé: “Dat is het voordeel van tien jaar in Brussel opgegroeid te zijn, als zoon van een rijkswachter, die geregeld van kazerne moest veranderen. Toen ik op school in Brugge belandde, verfoeide mijn leraar mijn Brabants accent.”
“Ik erger mij aan het Antwerps dat je tegenwoordig vaak op televisie hoort. Bij de radio kreeg ik indertijd van de VRT een handboek met taaladvies. Zo mocht ik niet het woord ‘kapitein’ gebruiken. Je hebt enkel een kapitein op een schip, een voetbalteam heeft een ‘aanvoerder’….”
Wie is Johan De Caluwé?
Geboren op 7 september 1960 in Brugge. Heeft één zus, Annemie. Gehuwd met Ann Deprest. Heeft twee zonen (Hannes en Joran) en twee kleinzonen (Emiel en Louis). Woont in Sint-Andries.
Carrière
Humaniora bij de Frères en in het VHSI. Studeerde voor onderwijzer in de Normaalschool van Torhout. Gaf 41 jaar les, waarvan 35 jaar in Sint-Barbara in Gent. Sinds 1 september met pensioen als leerkracht. Blijft sportverslaggever bij Sporza.
Hobby’s
Lid van de Tillegemboslopers, spreekt teksten in voor Licht & Liefde, vrijwilliger bij ziekenhuisomroep Zenith.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
