Wielrenster Sjoukje Dufoer is mee als verzorgster naar de Ronde van Ivoorkust, met meerdere West-Vlaamse renners: Dieter Bouvry, Louis Verhelst, Sven De Meydts en Jaak Lepere als ploegleider.
Gisterenavond werden we na ons avontuur op de door rebellen geterroriseerde reuzenputtenweg verwezen naar een upgraded hotel. Het leek meer op een resort, merkten we deze morgen. (Gisteren was het redelijk donker om er nog iets van te zien) Na een gezonde maaltijd bestaande uit kip, rijst, spaghetti, verlepte frieten (waar we 2 uur op moesten wachten) en een klein pintje, kropen we eindelijk in ons nest om eens lekker uit te slapen.
Putten en verdrinking vermijden in de Ronde van Ivoorkust
Vandaag was de start trouwens maar om 14 uur voorzien. ‘African style’ waarschijnlijk 14.30 uur. De renners stonden klokslag 14 uur allemaal klaar aan de start, maar de volgwagens stonden voor de renners. Dus moesten deze eerst nog verplaatst woren. Met alle gevolgen vandien: start om 14u30. De eerste kilometers was het een geneutraliseerde start, waarbij slechts 1/3de van de weg kon gebruikt worden wegens zand- en aardeophopingen. Dit probleem werd na de officiële start weggespoeld door een stortvloed… die bleef duren.
De stortvloed begon meer op een zondvloed te lijken en daarna kreeg deze met overstromingen apocalyptische neigingen. In combinatie met de reuzenputtenweg was er nu verdrinkingsgevaar voor de renners.
Bij het oprijden van de plaatselijke ronden bleek deze weg nog gevaarlijker, met reuzeputten na de finish en in enkele bochten. Verkeersborden die in het midden van de weg stonden geplaatst en zeer weinig kennis van het te volgen parcours, waardoor onze renners plotsling in de heksenketel van het plaatselijk verkeer terechtkwamen.
De UCI-commissaris legde de wedstrijd uiteindelijk stil, als gevolg van het plotseling verdwijnen van drie Marokkaanse renners in een reuzenput gevuld met water. Gedaan met rijden en opgeluchte gezichten van onze kletsnatte jongens.
Hun tactiek bestond er trouwens in om 20 meter achter het peleton te rijden en het strijdveld te overschouwen. Telkens wanneer een tegenstander een halve meter wegzakte wisten ze dat daar een put lag. Één renner, Louis Verhelst, was echter niet op de hoogte van deze tactiek en reed zo drie wielen kapot! Nog slechts twee reservewielen te gaan.
Toen de koers geneutraliseerd werd schoten er nog 17 man over, met daarbij belgen (Louis, Matthias, Dieter en Tom) in de kopgroep. Die werd aangedikt tot 30 renners toen ze vooraan nog maar eens de verkeerde kant werden uitgestuurd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier