Zou men bij ASO ook De Krant van West-Vlaanderen lezen?

Sommige renners hebben alleen maar voorstanders. Andere renners alleen tegenstanders. Maar bepaalde renners hebben voor- én tegenstanders. Sep Vanmarcke is zo’n renner. De voorbije tien jaren waren de superlatieven over hem nooit ver weg te denken.

“Sep benadert het ideaalbeeld dat ik van een renner heb”, zei Michel Wuyts. “Sep telt voor drie man”, benadrukte Dylan Groenewegen. “Sep kan zo verdomd hard over kasseien rijden”, orakelde José De Cauwer. “Er is niemand die zo snel over kasseien kan rijden als Sep”, zei het hele peloton. Maar er was ook kritiek. Veel kritiek. Genre: hij haalt niet alles uit zijn carrière. Of: hij was te vroeg in vorm. Of: hij zit in de verkeerde ploeg. En ook: hij koerst niet intelligent.

De realiteit is dat Sep Vanmarcke na twaalf seizoenen in het profpeloton maar liefst 23 keer (!) in de top vijf van een voorjaarsklassieker is geëindigd. De Ronde, Roubaix, Omloop, Kuurne, Harelbeke, Wevelgem, Waregem… Er is geen enkele Vlaamse voorjaarskoers waarin de Anzegemnaar nog niet voor de prijzen meedeed. Zelfs in de loodzware Strade Bianche haalde hij ooit de top vijf. Maar is er dus ook een maar. Na die ene triomf in de Omloop in 2012 – die fameuze sprintoverwinning tegen de grote Tom Boonen, weet je nog – is er geen tweede triomf in een kasseiklassieker gevolgd.

Na die ene triomf in de Omloop in 2012 is er geen tweede zege in een kasseiklassieker gevolgd

Nochtans, Sep en kasseien, dat is één. De oprit van zijn huis? Die werd in kasseien gelegd. Zijn droomkoers? Bij voorkeur eentje met 100 kilometer kasseien. Zijn favoriete trainingsrondje als jeugdrenner? Een kasseistrook aan de voet van Ladeuze, een helling in de Vlaamse Ardennen. Wat deed Sep vroeger als het fietspad en de weg door een reeks kasseien van elkaar afgescheiden werden? Op de kasseien rijden natuurlijk. Fabian Cancellara vertelde ooit dat er niemand graag op kasseien rijdt. De Zwitser was fout. Er is in West-Vlaanderen iemand die het wel graag doet. Iemand die Cancellara in 2013 al had kunnen verslaan op die mythische piste in Roubaix. Iemand die er sindsdien nooit meer op het podium stond, maar wel drie keer op een ondankbare vierde plaats strandde. “Voor mij zouden ze de aankomst van Parijs-Roubaix beter meteen na Carrefour de l’Arbre leggen”, vertelde Sep jaren geleden in een interview. Wel, zou men bij organisator ASO een abonnement op De Krant van West-Vlaanderen hebben?