Naomi Van Coppernolle, ex-wielrenster én de sterke vrouw achter profrenner Dieter Bouvry

“Mijn respect en bewondering voor Dieter is dan ook heel groot en ik heb er geen probleem mee om me een beetje aan te passen”

Niet alleen voor Dieter zelf waren het drukke koersweken, ook voor Naomi stonden er behoorlijk wat kilometers op het programma. “Voor Dieter zijn dit zowat de belangrijkste weken van het seizoen. Van de Ronde van België had hij echt een doel gemaakt. Een rittenkoers in eigen land die live wordt uitgezonden, ideaal om zich in de kijker te rijden. Dat hij in de eerste rit in de vroege vlucht zat, was meteen een goed begin.”

Soms puzzelen

“Zelf probeer ik om naar zoveel mogelijk wedstrijden te gaan kijken”, vervolgt Naomi. “Al is dat soms wat puzzelen. Ik werk in een woon- en zorgcentrum en daar komt ook weekendwerk bij kijken. Op mijn vrije dagen ga ik steevast mee en op belangrijke wedstrijddagen kijk ik om te wisselen met collega’s. Voorlopig lukt dat wel en ik kan ook enorm genieten van een dagje koers. Dat wordt dan een soort daguitstapje, vaak met de ouders van Dieter die veel voor hun zoon over hebben.”

“Meestal eten we dezelfde groenten en hetzelfde vlees, maar als hij quinoa eet, kook ik voor mezelf aardappelen”

Dat je kunt supporteren voor een renner die goed presteert, draagt natuurlijk ook bij aan de vreugde langs de kant van de weg. “Dat helpt wel”, glimlacht de Oost-Vlaamse. “Na een jaartje als elite zonder contract heeft hij nu weer van zijn passie zijn beroep kunnen maken. En ik merk dat hij zich amuseert bij Cibel-Cebon. Het is natuurlijk geen WorldTourniveau, maar de ploeg is best goed georganiseerd en hij kan er een mooi programma afwerken met enkele grote koersen in België. Bovendien is hij nu vaak thuis om te trainen. Enkel in de maanden december en januari was hij langer weg van huis voor de ploegstages. Maar ik ben vooral blij dat Dieter zijn droom kan waarmaken en kan doen wat hij graag doet.”

Samen dankzij de koers

Ondertussen zijn de twee al zeven jaar samen. In het voorjaar van 2011 sloeg de vonk over. Met dank aan … de koers! “We hebben elkaar eigenlijk leren kennen dankzij een vriend van Dieter die ook koerste. Via hem zijn we vervolgens in contact gekomen en intussen wonen we al zo’n anderhalf jaar samen in Meulebeke. Hij is van Sint-Eloois-Winkel, ik van Meigem bij Deinze en Meulebeke ligt mooi in het midden. Naar onze ouders is het bijvoorbeeld maar 20 minuutjes rijden. En Meulebeke ligt op een boogscheut van mijn job als zorgkundige in Aalter. Beter kunnen we eigenlijk niet zitten en ik amuseer me wel in West-Vlaanderen.”

Aan het samenleven met een profrenner heeft Noami niet lang moeten wennen. Ze weet namelijk wat het is, want bij de jeugd was ze zelf geen onaardige wielrenster. “Ik heb inderdaad zelf nog gekoerst, van mijn twaalfde tot mijn 16de ongeveer”, blikt Naomi terug. “Koersen zat in de familie en ik had al veel verschillende hobby’s uitgeprobeerd. Zo ben ik dus al snel bij het wielrennen uitgekomen. Een plezante periode. Vooral de koersen zelf dan.”

“Ik heb zelf nog gekoerst. Een plezante periode. Vooral de koersen zelf dan. Alleen trainen deed ik eigenlijk niet zo graag”

“Ik herinner me nog goed dat ik in 2008 derde werd op het Belgisch kampioenschap. Dat gebeurde op een zwaar parcours (in Ciney, na Jessy Druyts en Evy Roelen, red.) en dat had ik totaal niet verwacht. Het hoogtepunt van mijn wielercarrière! Daarnaast werd ik ook nog eens provinciaal kampioene tijdrijden. Alleen trainen deed ik eigenlijk niet zo graag. Ik moest vaak alleen op pad en het werd moeilijk te combineren met mijn stages op school. Na vijf jaar besloot ik ermee op te houden. Nu geniet ik van de koers op een andere manier.”

Kleine dingetjes

“Ik weet dus wel een beetje wat het inhoudt om te koersen”, vervolgt Naomi. “Mijn respect en bewondering voor Dieter is dan ook heel groot en ik heb er geen probleem mee om me een beetje aan te passen. Op vlak van voeding bijvoorbeeld. Meestal eten we wel dezelfde groenten en hetzelfde vlees, maar als hij quinoa eet, kook ik voor mezelf aardappelen. Ik maak alles klaar met sojamelk en zorg dat er veel vers fruit in huis ligt. Dat zijn kleine dingetjes, maar voor hem wel belangrijk. Dat is maar een kleine moeite en het is met veel liefde gedaan”, besluit een trotse rennersvrouw.

(Beau Vandevyvere)