Junior Joran Wyseure in nationale selectie voor Wereldbeker Koksijde

Joran Wyseure mag zich opmaken voor zijn eerste wereldbekerwedstrijd. De Lichterveldenaar kreeg maandag een mailtje van bondscoach Sven Vanthourenhout, al was zijn mama al net iets eerder op de hoogte van het heuglijke nieuws.

“Het was mijn droom om er eens bij te zijn. Het was ook een doelstelling voor aanvang van het seizoen: rondrijden in het Belgische shirt. De top in België is breed. We zijn met een tiental renners van hetzelfde niveau”, opent de junior van Team Mahieu-Kona-Vandermeeren.

Na de bekendmaking van de wereldbekerselectie voor Koksijde stroomden de felicitaties binnen. “Ik ben echt blij dat iedereen het me gunt. Mijn mama had me een berichtje gestuurd dat ik een mail ontvangen had van Sven Vanthourenhout. Zij had het nieuws dus eerder gezien. (lacht) Ik had wel al een idee van de inhoud van die mail. Jammer genoeg zal ze er niet bij kunnen zijn, want ze werkt in de horeca. Maar mijn papa en mecanicien Freek Herreman zijn wel aanwezig. Mijn grootouders zullen ook zeker van de partij zijn, net als vrienden en andere supporters. En de wedstrijd is maar op een uurtje van Lichtervelde.”

“Of er nog marge op mijn prestaties zit? Dat weet je nooit, maar ik voel dat de conditie goed is. Ik kom elke week fit aan de start en ik probeer me zo goed mogelijk te verzorgen. Ik ben blij met de resultaten die ik al behaald heb.”

Zandparcours

“Zand ligt me misschien net iets minder dan andere parcoursen, maar ik kan nog redelijk goed lopen. De cross is zwaar genoeg om goed te kunnen opschuiven en ik denk dat iedereen wel op zijn plaats zal eindigen.”

“Ik denk dat ik me best voorbereid zoals ik voor andere wedstrijden doe, omdat ik voor mezelf merk dat het goed gaat op die manier. Natuurlijk komt er nu iets meer stress bij kijken, maar ik kan goed rijden onder druk. Vorig jaar had ik voor de start van het BK ook stress voor de start. De woensdag ervoor ging ik verkennen en had ik het gevoel dat het niet vlot liep, maar tijdens de wedstrijd kon ik als eerstejaars toch twaalfde worden, waar ik best tevreden mee was. Eens je vertrokken bent, is die stress weg. Het zal er in de eerste plaats op aan komen om ervaring op te doen, want het is de eerste keer. Natuurlijk kom je ook met andere internationale tegenstanders in aanraking. Daarom weet ik ook niet echt wat ik ervan moet verwachten, maar het zal een fantastisch gevoel geven om daar rond te crossen.” (BV)