KSV Oostkamp A: “Week na week hopen op progressie”

Rik De Mil, Dieter Lauwers en Kurt Delaere loodsten KSV Oostkamp A van derde provinciale naar tweede nationale. Het groeiproces kreeg even een knauw toen laatstgenoemde net één kalenderjaar geleden opteerde voor Harelbeke en zo midden het seizoen naar een reeksgenoot vertrok.

De beleidsploeg schuimde oordeelkundig de markt af en kwam terecht bij een hoogopgeleide oefenmeester: Stijn Desmet. De coach, die net Jong Male VV naar eerste provinciale had geloodst, aanvaarde de opdracht. Zijn assistent mocht hij vrij kiezen. Natuurlijk opteerde hij voor Kenneth Dhondt, zijn beste vriend. De T2 is gelukkig met zijn nieuwe uitdaging.

“Het is niet enkel kameraadschap die mij naar Oostkamp bracht, maar vooral de complementariteit met Stijn Desmet. Een blik volstaat om te begrijpen wat van mij wordt verlangd. Stijn en ik leerden elkaar kennen pakweg 15 jaar geleden. Hij trainde op Cercle Brugge, Preben Verbandt, nu T1 van Daring Brugge, ook. Laatstgenoemde lag aan de basis van onze kennismaking. Stijn en ik trokken naar Damme, aanvankelijk als spelers. Ik kon behoorlijk een balletje pakken, maar mijn lichaam wilde niet mee.”

“Afgerukte kruisbanden noopten me het keepen te stoppen. Toen Stijn in Damme promoveerde tot eerste in bevel benoemde hij mij tot keeperstrainer. Eerst dacht hij eraan mij in die functie mee te nemen naar Male. Die positie was daar echter niet vacant dus benoemde hij me meteen tot zijn T2. Dat was echt een succesformule: in vier seizoenen loodsten we de jongens van de Brieversweg van derde provinciale naar eerste.”

“In het recente tussenseizoen vertrouwde hij me toe naar Oostkamp te trekken. Meteen voegde hij eraan toe dat ik mee zou gaan. Wat dacht je, dat ik neen zou zeggen?”

Wisselende resultaten

“We startten de competitie met zeven op negen. Daarna gingen we een paar keer de boot in en realiseerden we wisselde resultaten. Na de thuismatch tegen Osla Brakel waren we ontgoocheld: we verloren met 4-5. De mondige groep reageerde: als je thuis vier keer scoort, mag je nooit de boot ingaan.”

“Daar hielden Stijn en ik rekening mee. Er is immers een prima klik met spelers en entourage. We hopen iedereen beter te maken en persoonlijke foutjes te vermijden zonder met de vinger te wijzen. Week na week hopen we progressie te zien.”

(JPV)