Op grote momenten is Cercle groot

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Niet de beste, wel de mooiste

Tot zondagmiddag zaten we met ons hoofd in een groene wolk, net voor de wedstrijd tegen Antwerp zelfs letterlijk. Je wordt niet elke dag 125 jaar en dat hebben we met heel veel supporters gevierd. Voor de galamatch tegen de regerende landskampioen werden tickets uitgereikt aan 13.500 groen-zwarten. Dat zijn evenveel mensen als er in de Bosuil kunnen en meer dan de capaciteit van Union, RWDM, Leuven, Westerlo, Kortrijk, Eupen enzovoort. Op grote momenten is Cercle groot, punt.

De sfeerjongens en -meisjes leverden een ongelofelijke creatieve inspanning. In plaats van het gebruikelijke gelegenheidsspandoek achter het doel, spaarden ze kosten noch moeite voor drie grote tifo’s over de lengte van de thuistribunes. Prachtig waren de reusachtige ‘wedstrijdvaantjes’ van het stamnummer 12, de eerste kampioenenploeg, de helden Josip Weber, Jules Verriest en Miguel Van Damme, en ten slotte het klassieke logo. In de lengte van het veld spiegelden de wijze woorden van levende legende Jules Verriest: “Cercle is misschien niet de beste, wel de mooiste”.

Niet meer tegen RWDM en Kortrijk

Wij hebben dat feest allemaal gezien en beleefd. In tegenstelling tot de nationale tv-zenders. Zowel VRT-Sportweekend als het VTM-avondnieuws besteedden nul, zero, nada aandacht aan deze viering, zelfs niet aan de wedstrijd. Wie begrijpt die mensen nog?

De match zelf zette ons met de voetjes op de grond. Na het onverhoopte puntengewin tegen de buren, Union en Genk, botsten we op een stug en onverzettelijk Antwerp. Je merkte dat deze ploeg niet toevallig kampioen werd. Zowel in de verdediging als in de aanval leken ze telkens met een man meer te spelen. In de hoogste play-off is het niet meer tegen RWDM en Kortrijk, hé. Dit zijn week na week topmatchen. In de Ronde van Vlaanderen win je ook niks door als eerste op de Koppenberg boven te komen, de bloemen liggen pas in Oudenaarde.

Het blijft een gigantische prestatie

De oude wijsheid luidt dat tegen het einde van een seizoen de sterkte van de bank bepaalt wie de prijzen wint. Woensdag tegen Anderlecht zagen we sterretjes door het ontbreken van sterkhouders door blessures en kaartenlast. Met minder sterke wisselspelers was het verlies logisch. Zondag zijn de mauven al meteen bij ons te gast en dan kan het alleen maar beter. Daland en Popovic zijn terug beschikbaar en hopelijk is marathonman Tibo Somers opnieuw in volle forme.

“Tegen Antwerp werden 13.500 groen-zwarte tickets uitgereikt, meer dan de capaciteit van Union, RWDM, Leuven, Westerlo…”

Een mens geraakt snel gewend aan een nieuwe status. Na de euforie van de plaatsing voor play-off 1 knarst het om ‘laatste’ genoemd te worden. De waarheid is dat er van vier topploegen nog maar één tegen ons kon winnen. Beschouw je de eindronde als een nieuwe competitie, dan stonden we woensdagnacht op de ‘nieuwe’ punten vierde. Dat is een gigantische prestatie als je weet dat we de jongste zeven jaar stapje voor stapje uit de kelder van tweede klasse komen.